Σε κρίσιμη κατάσταση ο Δημήτρης Κουφοντίνας
Ενημέρωση για την κατάσταση της υγείας του απεργού πείνας.
Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η κατάσταση της υγείας του Δημήτρη Κουφοντίνα, σύμφωνα με δύο γιατρούς του.
Ο ίδιος συνεχίζει την απεργία πείνας που ξεκίνησε για 37η ημέρα.
Όπως μετέδωσε η efsyn.gr, οι γιατροί Κατερίνα Ντουζέπη, αναισθησιολόγος-εντατικολόγος (είχε επισκεφτεί και εξετάσει τον Δημήτρη Κουφοντίνα στις Φυλακές Δομοκού στις 16 Γενάρη, 9η μέρα της απεργίας πείνας), και Θοδωρής Σδούκος, γενικός γιατρός – διευθυντής ΕΣΥ (είχε επισκεφτεί και εξετάσει τον Δημήτρη Κουφοντίνα στις Φυλακές Δομοκού στις 24 Γενάρη, 17η μέρα της απεργίας πείνας), που ενημερώθηκαν σχετικά, αναφέρουν με κοινή ανακοίνωσή τους τα εξής:
«Από την ενημέρωση που έκαναν σήμερα οι συνάδελφοι του Γ.Ν. Λαμίας στην οικογένεια του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, μέσω της συνηγόρου του, οδηγούμαστε στο ασφαλέστατο συμπέρασμα ότι η κατάσταση της υγείας του έχει φτάσει σε πολύ κρίσιμη καμπή.
Η συνεχιζόμενη ασιτία, η προϊούσα νεφρική βλάβη και οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές έχουν προκαλέσει βλάβες στη χολή και στο στομάχι, που εκδηλώνονται εδώ και ενάμιση 24ωρο με εμέτους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προσλάβει νερό. Η ενυδάτωσή του γίνεται πλέον αναγκαστικά με ορό.
Βεβαίως, η ενυδάτωση δεν αναιρεί οποιονδήποτε από τους κινδύνους ζωής ή μη αντιστρεπτής βλάβης, που απειλούν έναν απεργό πείνας, ο οποίος επί 37 ημέρες παίρνει μόνο νερό, χωρίς κανένα πρόσθετο.
Η κλινική του κατάσταση και πορεία πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να παρακολουθείται πλέον στενά σε επίπεδο Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας, μέσω monitoring. Πληροί όλα τα κριτήρια εισαγωγής σε ΜΑΦ.
Είναι αυτονόητο, πως κάθε ιατρική πράξη πρέπει να έχει τη συναίνεση του απεργού πείνας, όπως επιβάλλει η ιατρική δεοντολογία και ηθική (βλ. Διακήρυξη για τους Απεργούς Πείνας, της Παγκόσμιας Ενωσης Ιατρών)».
Τι λέει η συνήγορός του, Ιωάννα Κούρτοβικ:
«Με την ιδιότητα της συνηγόρου και ορισμένης ως νόμιμου εκπροσώπου του, επισκέφθηκα για τρίτη φορά, εκτάκτως, τον Δημ.Κουφοντίνα στο Νοσοκομείο της Λαμίας, εχθές, Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου (37η ημέρα απεργίας πείνας).
Ο απεργός, από την προηγουμένη ημέρα είχε εμέτους και αδυνατούσε να πιει νερό. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη, οι γιατροί πολύ ανήσυχοι και προβληματισμένοι, μου εξήγησαν ότι πρέπει να τοποθετηθεί κατεπειγόντως ορός ενυδάτωσης. Όπως είπαν οι γιατροί, η κατάσταση του ήταν επικίνδυνη, καθώς, εκτός από όλα τα υπόλοιπα, μεγάλη απώλεια μυϊκής μάζας, σοβαρή απίσχναση, παρατεταμένη ακινησία με κίνδυνο κατακλίσεων, προβλήματα όρασης (διπλωπίας), αιμορραγία ούλων, αρχόμενη περιφερική νευροπάθεια, έχουν παρουσιαστεί προβλήματα και από την λειτουργία της χολής σε βάρος του στομάχου, αδυναμία πρόσληψης νερού και κίνδυνος αφυδάτωσης και μπορεί απότομα να προκληθούν πολλαπλοί κίνδυνοι για την ζωή του. Η κατάσταση ήταν αντίστοιχη με συνθήκες απεργίας δίψας.
Συναίνεσα και εγώ και πείσαμε τον απεργό για την τοποθέτηση φυσιολογικού ορού για την ενυδάτωση. Μας έφεραν το σκεύασμα σφραγισμένο και το ελέγξαμε πριν την τοποθέτηση, για να τον βεβαιώσουμε ότι δεν είχε άλλα πρόσθετα στοιχεία. Οι γιατροί της Παθολογικής κλινικής, όπου νοσηλεύεται κρατούμενος (σε κελί) , μας είπαν ότι έχουν επανειλημμένα ζητήσει την μεταφορά του σε ειδική μονάδα αλλά λαμβάνουν την απάντηση ότι δεν είναι ακόμη αναγκαίο.
Ο Διοικητής του Νοσοκομείου επικοινώνησε μαζί μου αργά το βράδυ και μου δήλωσε ότι θα τον μεταφέρουν στην Εντατική. Φαινόταν ανήσυχος. Σημειώνω ότι λίγο νωρίτερα είχαμε εκφράσει προβληματισμό για την μεταφορά του στην ΜΕΘ του Νοσοκομείου Λαμίας, και είχαμε ζητήσει να μεταφερθεί σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, όπως ζητούν οι δικοί μας γιατροί. Και τούτο γιατί, αφενός μεν στην ΜΕΘ είναι περισσότερο εκτεθειμένος σε λοιμώξεις, αφετέρου διότι ο Διευθυντής της ΜΕΘ μας έχει, σε προηγούμενο στάδιο, δηλώσει, ότι αν το κρίνει αναγκαίο θα προβεί σε αναγκαστική σίτιση, ακόμη και με ακινητοποίηση. Υπάρχει από ημέρες εισαγγελική παραγγελία για οποιαδήποτε αναγκαία ενδεδειγμένη ιατρική ενέργεια. Είχαμε αντιδράσει επισημαίνοντας ότι η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο. Οι υπόλοιποι γιατροί δεν συναινούσαν σ’ αυτό, δήλωναν όμως ότι σε περίπτωση απώλειας των αισθήσεων οφείλουν και αυτοί να παρέμβουν (όχι όμως με σίτιση πάρα την εικαζόμενη θέλησή του). Στον Διοικητή εξήγησα ότι οι δηλώσεις περί αναγκαστικής σίτισης έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα, που δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάστασης του απεργού. Όμως , όπως μου δήλωσε , σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη περνάει στους γιατρούς της Εντατικής.
Όπως επισήμανα στο Νοσοκομείο, πολλές φορές, η απεργία πείνας είναι διεκδίκηση ζωής και όχι διεκδίκηση θανάτου. Αλλά η εξώθηση ενός απεργού πείνας στα άκρα, μπορεί και να ανατρέπει δραματικά αυτήν την συνθήκη.
Θέλω να σημειώσω ότι η αντιμετώπιση του απεργού από το Νοσοκομείο, Διοίκηση, γιατρούς , διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό, γίνεται με σεβασμό και ευαισθησία, εξ όσων ήμουν σε θέση να διαπιστώσω, όλες τις φορές που τον έχω επισκεφθεί και πάντοτε κατά την τηλεφωνική επικοινωνία και ενημέρωση μου από το Νοσοκομείο. Επίσης , στην μεγάλη πλειοψηφία, σεβασμός επιδεικνύεται και από το φυλακτικό προσωπικό.
Υπενθυμίζεται ότι, ο Δημήτρης Κουφοντίνας πραγματοποιεί απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενος για την πολιτική που ασκείται εις βάρος του, αφού ενώ δικαιούται να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη το αρνείται.
Mε πληροφορίες από Εφημερίδα των Συντακτών/ Documento
