Σε νευρική κρίση τα τραπεζικά συστήματα

Η ΕΚΤ εξακολουθεί να εκτιμά ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ο πληθωρισμός – Στην Φρανκφούρτη δεν συμμερίζονται τους φόβους της αγοράς

Παρά τις εκκλήσεις μερίδας αναλυτών και παραγόντων της αγοράς, η ΕΚΤ παρέμεινε πιστή στον….Ανένδοτο που έχει κηρύξει κατά του πληθωρισμού αποφασίζοντας την 6η αύξηση επιτοκίων από τον Σεπτέμβριο του 2022. Σύμφωνα με το Reuters, το…σκέφτηκαν να παρεκκλίνουν από τον δρόμο που ακολουθούν έως τώρα, όμως το «σωσίβιο» των 50δισ ελβετικών φράγκων που… πέταξε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας στην Credit Suisse, διέλυσε τις όποιες σκέψεις.

Διαβάζοντας κάποιος την απόφαση της Φρανκφούρτης διαπιστώνει αμέσως αμέσως 2 πράγματα.

Πρώτον, η ΕΚΤ εξακολουθεί να θεωρεί ότι η μεγαλύτερη απειλή αυτή τη στιγμή για την οικονομία της Ευρωζώνης είναι ο επίμονος πληθωρισμός. Στην ανακοίνωση της αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ο πληθωρισμός προβλέπεται να παραμείνει πολύ υψηλός για πολύ καιρό. Κι από τη στιγμή που αποστολή της είναι να τον διατηρεί στο 2%, κρίθηκε ότι νυν υπέρ πάντων ο αγών.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι στην Φρανκφούρτη δεν συμμερίζονται στον ίδιο βαθμό τους φόβους των αγορών για τη σταθερότητα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος με αφορμή την… κρίση της Credit Suisse. Μια κρίση που σύμφωνα με πολλούς αναλυτές είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της πρακτικής των ίδιων των διοικούντων της τράπεζας.

Η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ ανέφερε ότι ήταν παρούσα και στα γεγονότα του 2008 και τη LehmanBrothers ακριβώς για να καταδείξει ότι οι δύο χρονικές περίοδοι απέχουν παρασάγγας η μια από την άλλη. Κι αν συμβεί κάτι δήλωσε η κ. Λαγκάρντ έχουμε πλέον τα εργαλεία για να το αντιμετωπίσουμε.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λόγοι ανησυχίας. Το ότι- σε αντίθεση με τις προηγούμενες συνεδριάσεις της – η ΕΚΤ δεν έδωσε καμιά ένδειξη για το πώς θα πορευθεί στο μέλλον σχετικά με τις αυξήσεις επιτοκίων είναι απολύτως ενδεικτικό της ρευστότητας της κατάστασης.

Εδώ και πολλούς μήνες πολλοί αναλυτές προειδοποιούν ότι αυτή η τόσο επιθετική αύξηση των επιτοκίων και στις 2 πλευρές του Ατλαντικού – που σημαίνει βίαιη μείωση της ρευστότητας – εκτός του ότι σπρώχνει Αμερική και Ευρώπη προς την ύφεση , εκθέτει και τους… αδύναμους κρίκους του συστήματος . Κι αν η Silicon Valley Bank ή η Signature Bank που έσκασαν ήταν μικρές τράπεζες και αντιμετωπίσιμες περιπτώσεις και δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη έκθεση στην Ευρώπη, δεν συμβαίνει το ίδιο με την Credit Suisse.

Η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ελβετίας , χαρακτηρίζεται μαζί με 30 ακόμη ως « παγκοσμίως σημαντική συστημική τράπεζα» με σημαντικούς δεσμούς και έκθεση κυρίως στην Ασία και τις ΗΠΑ. Διόλου τυχαία στις ΗΠΑ ήδη μετράνε την έκθεση που έχουν οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες στον …Ελβετό ασθενή ενώ το ίδιο ερώτημα έχει απευθύνει και η ΕΚΤ στα υπό την εποπτεία της χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Διοικούντες αυτής της τράπεζας λοιπόν – που αλλάζουν σαν τα πουκάμισα – και στελέχη της έχουν «καταφέρει» να εμπλακούν σε υποθέσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος, παραβίασης κανονισμών Covid, απάτης ακόμη και κατασκοπείας. Διόλου τυχαίο ότι μόνο το τελευταίο τρίμηνο πέρυσι η τράπεζα είχε εμφάνισε εκροή καταθέσεων περίπου 110εκατ€. Για πρώτη φορά στην σχεδόν 170 ετών ιστορία της η μετοχή της έπεσε κάτω από τα 2 ελβετικά φράγκα.

Εύλογα λοιπόν τίθενται θέματα εποπτείας – παρότι υποτίθεται ότι έχουμε μάθει από τα παθήματα του 2008. Αν μια από τις 31 σημαντικότερες τράπεζες παγκοσμίως είναι σε τέτοιο χάλι , εύλογα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος τι γίνεται με τις υπόλοιπες. Και κάπως έτσι πολλές φορές ο ιός του φόβου διασπείρεται , κάπως έτσι γίνονται και τα bankruns , ακόμη κι αν τα γεγονότα δεν τα υποστηρίζουν. Αρκεί η σπίθα μιας σκέψης ή μιας υποψίας.

Τις τελευταίες ώρες πληθαίνουν και τα σενάρια εξαγοράς της Credit Suisse , ενδεχομένως κι από τον μεγάλο ανταγωνιστή της, την μεγαλύτερη Ελβετική τράπεζα UBS. Και η ερώτηση του 1 εκατομμυρίου… ελβετικών φράγκων στο μυαλό όλων είναι αν η Credit Suisse είναι sui generis και μεμονωμένο γεγονός ή αν αποτελεί το πρώτο πλακίδιο ενός ντόμινο εξελίξεων στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα που κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει…

Πηγή: skai.gr

Μια νέα κρίση έρχεται

Τρεις μικρότερες τράπεζες στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καταρρεύσει. Μια ήδη προβληματική ελβετική τράπεζα- η Credit Suisse – χρειάστηκε να διασωθεί με πάνω από 50 δισ., επειδή ένας μεγάλος επενδυτής από τη Σαουδική Αραβία αρνείται να εισφέρει χρήματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η ελβετική κεντρική τράπεζα διέθεσε δεκάδες δισεκατομμύρια φράγκα στην Credit Suisse-ένα συστημικά σημαντικό «αεροπλανοφόρο» με τεράστιο όμως πρόβλημα εμπιστοσύνης: οι πελάτες της έχουν ήδη αποσύρει ένα τεράστιο ποσό 120 δισεκατομμυρίων ελβετικών φράγκων, επειδή δεν πιστεύουν στα σχέδια αναδιάρθρωσης της τράπεζας.

Περιέργως όμως, όλοι είναι καθησυχαστικοί: ουδεμία συστημική τραπεζική κρίση είναι ορατή, λένε οι πολιτικοί. Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι αβέβαιες επιπτώσεις των προβλημάτων της Κινεζικής οικονομίας, θα μπορούσαν να διαταράξουν πολύ την ατμόσφαιρα.

Η Moody’s έχει ήδη «μαυρίσει» τις προοπτικές φερεγγυότητας για τον χρηματοπιστωτικό τομέα των ΗΠΑ στο σύνολό του και έχει θέσει μισή ντουζίνα τράπεζες υπό επιτήρηση, για πιθανή υποβάθμιση.

Ο παράγοντας που φέρνει κοντά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι η αύξηση των επιτοκίων που αποφασίστηκε από τις κεντρικές τράπεζες για να αντιμετωπίσουν την ανησυχητική άνοδο του πληθωρισμού, ένα είδος « φόρου» που πλήττει τα εισοδήματα των πιο αδύναμων.

Στην ευρωζώνη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πραγματοποίησε επίσης την έκτη αύξηση των επιτοκίων από τον Ιούλιο του 2022 σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Σίγουρα, θέλει να τιθασεύσει τον υπερβολικά υψηλό πληθωρισμό στη ζώνη του ευρώ. Και μια αλλαγή στην προγραμματισμένη πορεία θα σήμαινε ότι όντως οι αγορές «καίγονται».

Σημείο καμπής ο πληθωρισμός Ο υψηλός πληθωρισμός ήταν το σημείο καμπής που έβαλε τέλος σε μια μακρά φάση, η οποία ξεκίνησε από την οικονομική κρίση του 2008 και έφτασε μέχρι το τέλος της πανδημίας το 2022. Μια φάση στην οποία το κόστος χρήματος παρέμεινε πρακτικά μηδενικό, επειδή χρειαζόταν μεγάλη ρευστότητα για να αποφευχθεί η κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας.

Όπως εξηγεί ο Αμερικανός αναλυτής και επενδυτής Πήτερ Σιφ στην Boston Globe, η τεράστια ρευστότητα που διατέθηκε στους χρηματοοικονομικούς φορείς για χρόνια, μπορεί να έσωσε προσωρινά το σύστημα, αλλά συνέβαλε επίσης στο να δημιουργηθούν φούσκες, δημιουργώντας εν μέρει τις προϋποθέσεις για τις καταρρεύσεις αυτών των ημερών.

Στην πραγματικότητα, η αύξηση των επιτοκίων άλλαξε το σενάριο: πολλές από αυτές τις επενδύσεις άρχισαν να χάνουν αξία, δημιουργώντας τεράστιες τρύπες στους ισολογισμούς.

Φυσικά, κάθε τράπεζα έχει τη δική της ιστορία. Σίγουρα, πολλές τράπεζες έχουν προβεί σε πράξεις για να προστατευθούν από την αναμενόμενη εδώ και καιρό άνοδο των επιτοκίων. Ειδικά οι μεγαλύτερες, που πρέπει να συμμορφώνονται με πολύ αυστηρότερους κανόνες από τις μικρές και μεσαίες τράπεζες.

Ουδείς όμως μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι δεν βρισκόμαστε στην αρχή μιας μεγαλύτερης κρίσης.

Μεγάλη δυσπιστία Αναμφίβολα αυτή τη στιγμή τόσο ο τραπεζικός τομέας, τόσο στις ΗΠΑ όσο και ο ευρωπαϊκός, περιβάλλεται από πολλή δυσπιστία. Δυσπιστία των πελατών, που σίγουρα θα θέλουν περισσότερες εγγυήσεις, αλλά και των ίδιων των τραπεζών, που θα διστάζουν πλέον, πριν δανείσουν χρήματα η μία στην άλλη.

Οι βαθύτερες αιτίες της σημερινής αβεβαιότητας έγκεινται στην παγκόσμια αύξηση των επιτοκίων. Οι επιπτώσεις που προκύπτουν από αυτήν, θα μπορούσαν να απειλήσουν ακόμη περισσότερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Η χρεοκοπημένη Silicon Valley Bank κατέρρευσε επειδή δεν ήταν προετοιμασμένη για την αύξηση των επιτοκίων από τη Fed. Ξέφυγε από το μικροσκόπιο των ρυθμιστικών αρχών, επειδή ο Ντόναλντ Τραμπ χαλάρωσε τους ελέγχους, κατόπιν αιτήματος του οικονομικού λόμπι.

Η βιασύνη των διαφόρων πολιτικών να πείσουν την κοινή γνώμη πώς όλα είναι «θωρακισμένα», απλώς υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Αν οι πολιτικοί είχαν πραγματικά την κατάσταση υπό έλεγχο, θα έμεναν σιωπηλοί.

Οι αναταράξεις στην Ελβετία, που εξακολουθεί να είναι ένα από τα σημαντικότερα χρηματοπιστωτικά κέντρα στον κόσμο, θέτει για άλλη μια φορά το ζήτημα της σωστής ρύθμισης. Φαίνεται ότι χρειάζονται αυστηρότερα μέτρα. Πολλοί αναλυτές το απαιτούσαν εδώ και δεκαετίες, αλλά το χρηματοπιστωτικό λόμπι που εξακολουθεί να έχει μεγάλη επιρροή, απέτρεψε όλες τις προσπάθειες. Είναι επομένως αμφίβολο, αν θα αποτραπούν μελλοντικές κρίσεις. Ίσως αυτό είναι το πραγματικό μάθημα από την ελβετική καταστροφή.

πηγή: naftemporiki.gr

ΗΠΑ: Από την Κυριακή η Fed έχει δανείσει 12 δισ. σε αμερικανικές τράπεζες

Στο πλαίσιο των έκτακτων μέτρων για την εκπλήρωση των αιτημάτων ανάληψης και την τόνωση της εμπιστοσύνης του κοινού στο τραπεζικό σύστημα της χώρας

Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) ανακοίνωσε ότι έχει χορηγήσει από την Κυριακή δάνεια συνολικού ύψους σχεδόν 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε αμερικανικές τράπεζες, στο πλαίσιο των έκτακτων μέτρων για την εκπλήρωση των αιτημάτων ανάληψης και την τόνωση της εμπιστοσύνης του κοινού στο τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε από κοινού με το υπουργείο Οικονομικών και τον Ομοσπονδιακό Οργανισμό Ασφάλισης των Καταθέσεων (FDIC), η Fed αναφέρεται επίσης στα μέτρα που αποσκοπούν στο να καθησυχαστούν ιδιώτες και επιχειρήσεις μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ