Σε τι συνθήκες δουλεύουν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό

Στην Ελλάδα που εδώ και χρόνια καμώνεται ότι η βαριά βιομηχανία της είναι ο τουρισμός τα προβλήματα που κρύβει κάτω από το χαλί άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια. 

Η παραδοχή επαγγελματιών του τουριστικού κλάδου ότι ψάχνουν εργαζόμενους και δεν βρίσκουν- μιλάνε για 50.000 θέσεις εργασίας- έφερε στο φως αυτό που χρόνια τώρα όλοι ξέρουν αλλά σιωπούν, δηλαδή τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίες και τις χαμηλές αμοιβές για τους εργαζόμενους στον τουρισμό.

Ο Στράτος Σαφιολέας που κατέχει διδακτορικό στη Στρατηγική της Τεχνολογίας από το George Washington University και εργάζεται σαν σύμβουλος επικοινωνιακής στρατηγικής πραγματοποίησε μια ανάρτηση στην προσωπική του σελίδα στο Facebook αποτυπώνοντας τα κακώς κείμενα και τις συνθήκες γαλέρας που υφίστανται χιλιάδες εργαζόμενους στον τουρισμό αλλά και τα τεράστια διαχρονικά λάθη της Πολιτείας έναντι του τουριστικού μοντέλου που ακολουθεί.

Στην πρώτη ανάρτηση του αναφέρει:

«’Εχετε ακούσει ιστορίες για αυτούς που εργάζονται στα νησιά, στη “βαριά βιομηχανία” της χώρας; Έχετε ακούσει πως εργάζονται εφτά μέρες την εβδομάδα για εβδομάδες, χωρίς κανένα ρεπό, κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας; Ξέρετε πως ζουν σε τρώγλες και σε containers, σα να είναι σκλάβοι; Και για όλα αυτά πρέπει να αισθάνονται και ευγνώμονες για ένα βασικό μισθό, ή να αισθάνονται και ένοχοι γιατί δεν τρέχουν με χαρά να μπουν τρεις μήνες γαλέρα για να επανέλθουν στην ανεργία μετά; Ενώ στο μεταξύ γύρω από τον τουρισμό γίνεται στη χώρα τρελός χορός μαύρου χρήματος.

Από την άλλη, στην οικονομική κρίση του 2015 και στην πανδημία του 2020, να στηρίξουμε τον τουρισμό, και να πληρώσουμε και καμπάνιες προβολής της χώρας στο εξωτερικό. Και να υποχωρήσουμε άτακτα ακόμα και στα στοιχειώδη μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό, να έρθουν τουρίστες εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι και χωρίς μάσκες σε εσωτερικούς χώρους, με κίνδυνο των εργαζόμενων, των πελατών, του υπόλοιπου πληθυσμού.

Και όλα αυτά διότι χρόνια τώρα “κτίζουμε” ένα οικοδόμημα που δε βγαίνει, και που η επιτυχία του κρίνεται μόνο στα εκατομμύρια τουριστών που θα συρρεύσουν στη χώρα. Ανεξάρτητα αν τα νησιά δε σηκώνουν τόσους επισκέπτες, γιατί δεν υπάρχουν υποδομές, και δεν υπάρχουν εργαζόμενοι για τους εξυπηρετήσουν. Και αν υπήρχαν δεν θα είχαν που να ζήσουν. Και δεν είναι μόνο όσοι εμπλέκονται άμεσα στην φιλοξενία και στην εστίαση. Είναι και ότι άλλο χρειάζεται μια κοινωνία για να λειτουργήσει, γιατροί, καθηγητές και δάσκαλοι, πυροσβέστες και αστυνομικοί, δημόσιοι υπάλληλοι στις υπηρεσίες, και όλοι αυτοί χρειάζεται και αυτοί να βρουν ένα μέρος να μείνουν και ένα μέρος να φάνε και ένα μέρος να ψωνίζουν. Και αν το βρουν να μην το πληρώνουν στις τιμές που το δίνουν αυτοί που προσπαθούν να εισπράξουν τα λεφτά όλου του χρόνου σε τρεις μήνες μέσα.

Ναι, δε βγαίνει αυτό το μοντέλο «ανάπτυξης.»

«Για ποιο λόγο να δουλέψει κανείς γαλέρα με 3,5€ την ώρα?»

Σε δεύτερη ανάρτηση του ο κ. Σαφιολέας σταχυολόγησε κάποια σχόλια χρηστών στα social media που τοποθετήθηκαν επί των όσων διαδραματίζονται σε βάρος εργαζόμενων στον τουριστικό κλάδο.

Συγκεκριμένα στη ανάρτηση του αναφέρει:

«Τουρισμός/Έλλειψη εργαζόμενων Νο2, σε συνέχεια της χθεσινής μου ανάρτησης. Έκανα μια γρήγορη βόλτα στο Τwitter και σε σχόλια ενός άρθρου. Αφαίρεσα ονόματα και κάμποσες βρισιές. Ορίστε, τι λένε εργαζόμενοι.

Μου πρόσφεραν 1200€ με μισά ένσημα στη Μύκονο, 12 ώρες τη μέρα(“και αν βγει καμία διαδρομή παραπάνω εντάξει μωρέ”), 7/7 ως οδηγός σε VIP van και διαμονή με 3-4 άτομα το πολύ!

—

Το να κονοματε βάζοντας 5 και 6 άτομα σε ένα δωμάτιο ή μικρό σπίτι πλέον δεν είναι η λύση. Το να δουλεύει κάποιος για 12-13 ώρες και να πληρώνετε τις 8 , δεν είναι η λύση. Πολύ καλά κάνει πλέον ο κόσμος και μακάρι να το έκανε νωρίτερα.

—

Φίλη μου που δούλευε σαιζον (Πάσχα με Σεπτέμβριο) μαγείρισσα (στη Πάρο) αγανάκτησε και δουλεύει τώρα στην Αυστρία, σε πιο ανθρώπινες συνθήκες, με τα ΤΡΙΠΛΑΣΙΑ λεφτά. Για ποιο λόγο να δουλέψει κανείς γαλέρα με 3,5€ την ώρα?

Πες της να γυρίσει γρήγορα πίσω να βγάζει 30 ευρώ τη μέρα μαύρα και να δουλεύει 12 ώρες 7 μέρες.

Δεν χάνονται αυτές οι ευκαιρίες.

—

Έκανα την πρακτική μου σε ξενοδοχείο, στην Λεπτοκαριά Πιεριας. Β κατηγορίας. Δούλευα 17 ώρες τη μέρα..

—

Με 800€ στην καλύτερη το μήνα, 7ημερη εργασία, 10-12ωρες την ημέρα κ ένσημα 4ωρου.

—

Δωδεκαωρα σπίτια τρώγλες στρες και πίεση όσο δεν πάει και μισθό της πλάκας χωρίς να πληρώνει υπερωρίες Κυριακές τίποτα !!! 475 μισθό σε κάτω των 25 και δωδεκάωρο !

—

Υπερωρίες απλήρωτες , τα 12 ώρα και η 14 ώρες επί 7 ημέρες την εβδομάδα επί 6 κ 7 μήνες σερί είναι πλέον κλασική εργασιακή εκμετάλλευση. Μία ειδικότητα 10 διαφορετικές εργασίες και η κούραση δεν έχει τελειωμό, ωράριο όποτε γουστάρω σε φέρνω στην δουλειά με σπαστά ωράρια επί καθημερινής βάσεως. Ρεπό 0 άδειες 0 , απολύεται ο υπάλληλος και τέλος της σύμβασης λέτε ότι παίρνει την άδεια που δικαιούται , ενώ στην ουσία εργάζεται μέχρι την ημέρα της απόλυσης μαύρα και εσείς έχετε καταθέσει στο Εργάνη άδεια για να μην αναγκαστεί η επιχείρηση να πληρώσει την άδεια του. Νυχτερινός μισθός 0 , όλοι δουλεύουν μέχρι αργά τα ξημερώματα στα εστιατόρια σάς και οπουδήποτε και το νυχτερινό είναι μέρας το μεροκάματο.

—

Γενικά οι υπάλληλοι κατάλαβαν μάλλον ότι είναι λίγο παράλογο να δουλεύουν 12 ώρες την ημέρα, μέσα στον ήλιο, ασταμάτητα για 1500 ευρώ τον μήνα σε ένα νησί της Ελλάδας όταν το μαγαζί κάνει εξωφρενικούς τζίρους

—

πηγαίνετε να δουλέψετε σε επιχείρηση του ΧΧΧΧ 500€ το 12ωρο. Εγώ φέτος επέλεξα την Ιρλανδία παίρνω παραπάνω λεφτά από ότι στην Μύκονο με 2 ρεπό την εβδομάδα και εννοείται 8ωρο( το ξενοδοχείο έχει μηχάνημα με δακτυλικό αποτύπωμα για τις ώρες….)

—

4ωρη απασχόληση και δουλεύεις 10ωρο. Παίρνεις πάνω από το βασικό μισθό και πας Μύκονο η Σαντορίνη η σε άλλα νησιά για σεζόν και θες 1500 ευρώ για ενοίκιο και φαγητό. Έχεις το κάθε ” πλούσιο” να ξεσπάει πάνω σου.

—

Οι τιμές στα ξενοδοχεία σας είναι ίδιες με του εξωτερικού. Οι μισθοί στα ξενοδοχεία σας γιατί είναι 3 φορές πιο κάτω; Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί από τον κλάδο της εστίασης στα ξενοδοχεία προτιμούν να εργάζονται στο εξωτερικό!

—

Δουλεύω στο ίδιο ξενοδοχείο τα τελευταία 8 χρόνια. Προσφέρει σωστούς μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει ελλείψεις στο προσωπικό, ούτε ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι “παλιοί”. Προσεχείς και σε προσέχουν, τόσο απλά…

—

Όποιος είχε την ατυχία να δουλέψει σεζόν στα πεντάστερα ξενοδοχεία της χώρας ξέρει το γιατί… σεβαστείτε τα νεαρά παιδιά τους μαθητές των σχολών, δεν είναι μόνο τα λεφτά κύριοι. Είναι ο σεβασμός και οι ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, χωρίς μπινελίκια και εξαντλητικά ωραρια.

—

Ποιος δεν θέλει να δουλεύει σπαστό για 850 ευρώ χωρίς ρεπό και να μένει με άλλους δύο τρείς σε μια τρύπα μέσα; Δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν θέλουν οι νέοι να δουλέψουν.

—

Προτείνω να δουλέψετε μια σεζόν στην κουζίνα 12 με 14 ώρες 7 μέρες για να σας λυθούν οι απορίες γιατί ψάχνετε για προσωπικό στον επισιτισμό.

—

Ευτυχώς έφυγαν τα παιδιά μας στο εξωτερικό και σώθηκαν, ο γιος μου εργάζεται σαν chef εδώ και δυόμισι χρόνια στις Μπαχάμες με εξασφαλισμένη διαμονή και διατροφή και πολύ καλό μισθό και δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσει στην Ελλάδα

—

7 μήνες δουλειά χωρίς ρεπό, ένσημα μόνο τους 4 κ από Οκτώβριο ανεργία, μισθό 900€ (τα 300€ μαύρα ίσως να μην τα πάρεις) σε νησί που είναι όλα ακριβά διαμονή σε κλουβί με συγκάτοικο χωρίς A/C προοπτική για θέση Hotel Manager.

—

Πάνε δούλεψε εσύ σεζόν με μηδέν ρεπό, με 18 ώρες δουλειά την ημέρα, με λεφτά της πείνας και μετά έλα να συζητήσουμε γιατί υπάρχει έλλειψη προσωπικού!!!!

—

Στην Κρήτη 5 μήνες χωρίς ρεπο 14ωρα δηλωμένοι ημιαπασχόληση 800 ευρώ.

—

Στο ΧΧΧΧ έκανα την πρακτική μου. Κοιμόμουν στο υπόγειο και το πρωί άδειαζα τις τσέπες από τις κατσαρίδες.

Την επόμενη χρονιά πήγα για δουλειά κανονικά. Εκεό πήρα προαγωγή σε ένα κελί που οι τοίχοι δεξιά αριστερά ήταν οι τοίχοι των ψυγείων. Αυτό τίποτα άλλο.

—

Μια βόλτα από Μύκονο – Σαντορίνη θα σου δώσει πολλές απαντήσεις. Απλήρωτες υπερωρίες , διαμονή άθλιων συνθηκών , ρεπό ούτε για δείγμα..μη σου πω για τα ντόπια ρεμάλια που ζητάν 10Κ για στούντιο ημιυπόγειο χωρίς κλιματισμό, ολα μπροστά κ ολα μαύρα.

—

Να πάω για 900ευρω..να φύγω από το σπίτι μου..να πάω να μείνω μαζί με 7 άτομα. Να δουλεύω 12ωρες 7 μέρες. Να τρώω μακαρόνια…1:30 το βράδυ. Και να μου περνούν τα φιλοδοριματα οι “μετρ”.

—

6ημερο 12 ωρο με 1300το μήνα ενώ ο άλλος πληρώνει 880 ευρώ για ένα τραπέζι και τον έχεις να κοιμάται σε τρώγλη χωρίς αιρκοντισιο.

—

7 μήνες χωρίς ρεπό χωρίς άδεια με 750 ευρω 12ωρα και να είναι σούζα!

—

Ήμουν demi chef de partie με προϋπηρεσία σε ξενοδοχεια 5 αστέρων. Από τη στιγμή που μετακόμισα στο εξωτερικό(Καραϊβική) μέσα σε 3 μήνες έγινα chef de partie και τώρα είμαι junior sous chef. Δεν βλέπω κανένα λόγο να δουλεύω στην Ελλάδα χωρίς να εξελισσομαι.

—

Εργάστηκα έξι χρόνια εφτά μήνα στη Ρόδο προσωπική ζωή μηδέν, χαμένος από όλους δωδεκαωρα.

—

Όταν με 800 ευρώ (και πολλά λέω) θέλεις ρεσεψιονιστ, καμαρι’ερα, γκρουμ (γιατί τι σημαίνει ότι είσαι γυναίκα,θα κουβαλησεις και βαλιτσες),προγραμματιστη και γραμματεα και δινεις 1 ρεπο την βδομαδα (κι αυτο με το ζορι), η αλλη παει στην δουλεια στις 7 το πρωι και γυρναει μετα απο 10 ωρες αν ειναι τυχερη και ενσημα δεν κολλας και δεν σε πειραζει ανθρωπος γιατι λαδωνεις εφορια,επιθεωρηση εργασιας και τα παντα ολα.

—

Κατάστημα στο γνωστό μεγάλο εμπορικό κέντρο των ΒΠ υποχρεώνει τις υπαλλήλους που εχει προσλάβει σαν πωλήτριες να παραμένουν όρθιες ακόμη και όταν δεν υπάρχει ψυχή μέσα, ακόμη και αν τους πονάν η μέση και τα γόνατα ή είναι αδιάθετες. Άδεια λόγω ασθένειας δεν νοείται, εκτός αν τις πάρουν με το φορείο. Τις παρακολουθούν με κάμερες από τα κεντρικά όλη μέρα και, μετά το κλείσιμο, τις υποχρεώνουν να σφουγγαρίζουν όλο το κατάστημα, να ξεσκονίζουν, να καθαρίζουν την τουαλέτα, να ξεσαβουριάζουν τις άπειρες κούτες των παραλαβών (που, φυσικά, γίνονται εκτός ωραρίου), να βάζουν ετικέτες σε εκατοντάδες προϊόντα και να πετάνε τα σκουπίδια. 3 σε 1. Δουλεύουν με εξοντωτικά ωράρια (9.00-21.30) λόγω σκουπίσματος-σφουγγαρίσματος-κλεισίματος ταμείου-παραλαβών ή και ξεκάρφωτων δήθεν meetings της κακιάς ώρας, που κρατάνε μέχρι τις 22.30 τουλάχιστον (να μην ξεχάσω την απογραφή Σάββατο βράδυ και Κυριακή πρωί). Μ. Εβδομάδα και Διακαινήσιμο δεν δικαιούνται διάλειμμα ούτε φαγητό, δεν θα έχουν ρεπό ούτε θα πάρουν τα επιπλέον χρήματα που δικαιούνται γιατί δούλεψαν την Κυριακή. Επιπλέον, τις υποχρεώνουν να υπογράψουν ένα κ@λόχαρτο περί δήθεν συναινετικής υπερεργασίας τους για όλες αυτές τις ημέρες του πανικού, ενώ η εταιρεία-ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας δήλωσε ψευδώς στην Εργάνη ότι θα τις απασχολήσει λιγότερες από τις νόμιμες ώρες, προκειμένου να μην τους δώσει ούτε τα ρεπό που δικαιούνται».