ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ : Συνέδριο ανασυγκρότησης και επανεκκίνησης
Το κόμμα αντί να μετασχηματίζει, μετασχηματίζεται και προσαρμόζεται στην σκληρή πραγματικότητα του κυβερνητισμού και των απαιτήσεων της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας
Το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ανήκει πλέον στην πολιτική ιστορία της χώρας. Η τελική του πράξη έχει οριστεί για τις 15 Μαΐου, κατά την οποία τα μέλη του κόμματος θα εκλέξουν τον πρόεδρο και τη νέα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.
Oι σύνεδροι που μετείχαν στην ψηφοφορία για την καταστατική αλλαγή, θα κληθούν να εγκρίνουν ή να απορρίψουν τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί στην ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής Καταστατικού.
Η επόμενη ημέρα βρίσκει τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ σε κλίμα ευφορίας και ετοιμότητας, παρά τις όποιες διαφωνίες και «παραφωνίες» που σημειώθηκαν στην τελευταία ημέρα στις ψηφοφορίες για τις τροπολογίες επί του καταστατικού.
Από την Κουμουνδούρου περιγράφουν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, ως μία «γιορτή εσωκομματικής δημοκρατίας και διαλόγου» και θεωρούν ότι οι αποφάσεις του Συνεδρίου και τα μηνύματα των εργασιών είναι απολύτως ξεκάθαρα.
Πράγματι, το σώμα των συνέδρων υπερψήφισε με πλειοψηφία μεγαλύτερη των 2/3 την πρόταση του προέδρου για αλλαγές στο καταστατικό και εκλογή προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση του κόμματος.
Επίσης με ομοφωνία πέρασε και η πρόταση για ποσόστωση 50% στην εκπροσώπηση των γυναικών στα νέα όργανα, αλλά και η πολιτική απόφαση του Συνεδρίου.
Από την Κουμουνδούρου, υποστηρίζουν ότι οι κάλπες που θα στηθούν στις 15 Μάη για την εκλογή νέας Κ.Ε. και προέδρου, ως γεγονός δεν θα αποτελέσει μόνο μία πανηγυρική συμμετοχική διαδικασία που θα ενισχύσει πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ένα μήνυμα για την αρχή του τέλους της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
«Το πρώτο βήμα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Στις 15 του Μάη, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δυναμώνει και ο εφιάλτης της κυβέρνησης Μητσοτάκη τελειώνει», αναφέρει στο μήνυμα της η Κουμουνδούρου που θέτει ως στόχο στις επόμενες εθνικές εκλογές την καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και το σχηματισμό «μιας προοδευτικής κυβέρνησης των εργαζομένων, των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών, των ανθρώπων του πολιτισμού, της νέας γενιάς».
Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖ – ΠΣ
Συμπερασματικά μπορεί να ειπωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ μέσα από το συνέδριο του, όρισε το πολιτικό πλαίσιο για τον μετασχηματισμό του, από κόμμα νέου τύπου, σε ένα κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής αριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας, που μπορεί να εκφράσει ευρύτερες δυνάμεις.
Το νέο αρχηγικό – προεδροκεντρικό μοντέλο, με κυρίαρχο τον Αλέξη Τσίπρα, μπορεί εν μέρει να προκαλεί εσωκομματικούς τριγμούς και διαφωνίες, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία του κόμματος, όπως καταγράφηκε και στο συνέδριο, τάσσεται υπέρ αυτών των αλλαγών και επιδοκιμάζει. Επίσης πολλοί θεωρούν ότι το αρχηγικό κόμμα αρμόζει και μπορεί να προσαρμοστεί καλύτερα στην ελληνική πραγματικότητα, όπου η ανάθεση και η διαμεσολάβηση είναι το κυρίαρχο μοντέλο.
Ο ίδιος άλλωστε ο Αλέξης Τσίπρας, στο κλείσιμο του συνεδρίου, έδειξε ότι δεν επιθυμεί να διατηρηθεί εντός του κόμματος κλίμα διχασμού κι αντιπαλότητας. Όπως είπε «σε αυτό εδώ το γήπεδο δεν υπάρχουν ηττημένοι. Υπάρχουν μόνο νικητές».
Βέβαια δεν ήταν και δεν είναι όλα τόσο ειδυλλιακά. Οι διαφωνίες στο τέλος του συνεδρίου, άφησαν ένα αρνητικό απόθεμα, ενώ η μεγάλη αποχή από τις ψηφοφορίες του Σαββάτου, προσθέτουν ένα ενισχυτικό στοιχείο στους 1200 συνέδρους που είπαν όχι στις αλλαγές.
Τώρα όλα βρίσκονται στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα και της νέας ηγετικής ομάδας που θα προκύψει από τις εσωκομματικές εκλογές στις 15 Μαΐου. Πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, όπως σχολιάζει και ο αστικός Τύπος, περνάει σε μία νέα εποχή ωρίμανσης και σοβαρότητας, αφήνοντας πίσω τη νεανικότητα και επιπολαιότητα των κινημάτων και τις αυταπάτες του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.
Το κόμμα αντί να μετασχηματίσει, μετασχηματίζεται και προσαρμόζεται στην σκληρή πραγματικότητα του κυβερνητισμού και των απαιτήσεων της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η στροφή προς το κέντρο είναι αναπόφευκτη. Το ποσοστό 75% που έλαβε η πρόταση Τσίπρα για εκλογή του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του κόμματος, απελευθερώνει τον Α. Τσίπρα να προχωρήσει στην στρατηγική και στις πολιτικές και οργανωτικές αλλαγές που επιθυμεί.
Αντισυστημικό κόμμα ή το κόμμα σφουγγάρι; Ο ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ δεν είναι το αντισυστημικό κόμμα που ονειρεύεται ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που ορθά σχολίασε ότι το μαξιλάρι των 37 δισ. αφέθηκαν για τον ελληνικό λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχει μπει στο δρόμο της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας και μετεξελίσσεται στο «κόμμα σφουγγάρι» που πρότεινε ο Νίκος Μπίστης.
Αυτό όμως δεν είναι κάτι καινούργιο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι λειτούργησε μετά το 2012 και το απέδειξε στην πράξη το 2015, σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, απορροφώντας και ενσωματώνοντας όλη τη συσσωρευμένη δυσαρέσκεια για το παλιό δικομματικό σύστημα που έστειλε τη χώρα στα τάρταρα της οικονομικής και χρεωκοπίας.
Και ορθά παρατήρησε ο Π. Λάμπρου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ένα κόμμα του 36% διότι «πήγε με τη γραμμή, τη ριζοσπαστική, την κινηματική, με τις πλατείες, τις διαμαρτυρίες, με τις προτάσεις».
Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει και εντός του κόμματος. Το πολιτικό υποκείμενο δεν επιθυμεί τις ιδεολογικές αναμετρήσεις, δεν επιθυμεί την αναβίωση της μάχης των συνιστωσών. Θέλει ένα πιο γραμμικό κόμμα, με αρχή μέση και τέλος, με εκπρόσωπο τον Α. Τσίπρα. Τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία.
Διότι υπάρχει και η μειοψηφία, η οποία μέχρι σήμερα, πέρα από τις όποιες διαφοροποιήσεις έχει εκφράσει κατά καιρούς, δεν έχει καταφέρει να βρει τα πατήματα της.
Η Ομπρέλα έχει αποδειχθεί περισσότερο ένα πείραμα συνάθροισης φιλοδοξιών και στρατηγικών, παρά ένα συμπαγές πολιτικοιδεολογικό ρεύμα.
Εξάλλου οι Βούτσης, Δρίτσας, Παπαδημούλης, Φίλης κ.α. δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι εκφράζουν το καινούργιο. Συμμετείχαν ανελλιπώς στις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, και δη, στα κορυφαία του καθοδηγητικά όργανα του, όταν όλες οι αποφάσεις για τη διεύρυνση και το άνοιγμα του κόμματος, έβγαιναν μέσα από ομοφωνίες.
Η αποδοχή των προτάσεων Τσίπρα απέδειξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πλέον κινείται σε νέες γραμμές που πρεσβεύουν όχι τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, αλλά την «φιλολαϊκή» κοινωνική διαχείριση του καπιταλισμού, με καλύτερη αναδιανομή, με κοινωνικό κράτος και δικαιώματα για τους πολλούς. Αυτό είναι το στίγμα.
Οι κρίσιμες εκλογές της 15ης Μαΐου
Βέβαια ακόμα η τελική μάχη δεν έχει δοθεί. Το 25% που συγκέντρωσε η Ομπρέλα στο συνέδριο, χωρίς να ξεχνάμε και τους απέχοντες, δεν είναι λίγο αλλά δεν είναι κρίσιμο. Η ώρα της οριστικής κρίσης των συσχετισμών θα δοθεί στις 15 Μάιου όταν τα 61.000 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και όσοι εγγραφούν μέχρι τότε, θα προσέλθουν στις κάλπες για την εκλογή του αρχηγού.
Η επανεκλογή του Αλέξη Τσίπρα, δεν αμφισβητείται από κανένα, μόνο που υπάρχει το θέμα των ποσοστών. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι όσοι θέλουν να στείλουν μηνύματα προς την ηγεσία, είτε θα απέχουν, είτε θα ρίξουν άκυρο ή λευκό. Θα ήταν έκπληξη και ίσως χρήσιμο αν υπήρχαν κι άλλοι υποψήφιοι, όπως έγινε π.χ στο ΚΙΝΑΛ, το οποίο μέσα από αυτόν τον ανταγωνισμό συσπείρωσε μέλη, οπαδούς και φίλους.
Αν η εκλογή Τσίπρα κινηθεί κάτω του ποσοστού που συμμετείχε στην εκλογή συνέδρων, θα είναι μία εξέλιξη με μηνύματα. Να σημειωθεί ότι τα εγγεγραμμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ είναι 61.600 και στις εκλογές για την ανάδειξη συνέδρων ψήφισαν 40.500. Αν η εκλογή Τσίπρα καταγραφεί με ποσοστό κάτω του 50% των εγγεγραμμένων μελών, δεν θα έστελνε θετικά μηνύματα προς το εκλογικό σώμα.
Συνεπώς στις 15 Μαίου θα δοκιμαστεί στην πράξη το νέο αρχηγικό μοντέλο στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, και μένει να δούμε αν θα σηματοδοτήσει αυτό που είπε ο ίδιος ο Α. Τσίπρας, ότι δηλαδή θα είναι «η αρχή της αντίστροφης μέτρησης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη», ή τελικά θα επιβεβαιωθεί, αντίστροφα, η παραδοχή του Δ. Τζανακόπουλου, ότι «δεν είμαστε το κόμμα της μοναδικής αλήθειας».
