Tα ευτράπελα μίας απογραφής

Λέξεις: Χρήστος – Κωνσταντίνος Ελευθεριάδης

Κάθε δέκα χρόνια στην ηλιόλουστη χώρα μας γίνεται η πλέον σοβαρή και χρήσιμη καταμέτρηση. Η Απογραφή.

Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία με τη βοήθεια εξωτερικών συνεργατών (μτφ. κακοκπληρωμένων ανασφάλιστων ανθρώπων) μετράει τον πληθυσμό, τις κατοικίες και το σύνολο των κτιρίων στη χώρα.

Είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία. Με βάση τα αποτελέσματά της κατανέμονται κονδύλια από την κυβέρνηση και χαράσσονται πολιτικές. Για παράδειγμα, μια περιοχή που εμφανίζει μεγάλο αριθμό ανηλίκων θα λάβει προτεραιότητα για δημιουργία σχολείων ή μια περιοχή που εμφανίζεται πυκνοκατοικημένη θα μπει πιο γρήγορα στο σχεδιασμό για τη δημιουργία μέσων μαζικής μεταφοράς.

Φυσικά μια και ζούμε στην καλύτερη χώρα του μάταιου τούτου κόσμου γίνονται διάφορα ευτράπελα που αλλοιώνουν τα αποτελέσματα. Κάποιοι απογράφονται στον τόπο καταγωγής τους για να “ενισχύσουν” την περιοχή και να ζητήσουν κλήρο στην όποια περίπτωση αναδιανομής γης. Κάποιοι άλλοι αρνούνται να απογραφούν για να μην τους φακελώσει το κράτος, ξεχνώντας ότι έχουν ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, ΑΜΑ και διατηρούν λογαριασμό στα social media. Οι δύο περιπτώσεις αυτές διαμαρτύρονται στην πορεία για τη μη στήριξη του κράτους στις δυσκολίες μετακίνησης και εκπαίδευσης.

Το κράτος από την πλευρά του ζητάει στοιχεία ιδιαίτερα χρήσιμα, τόσο δημογραφικά γαι τον πληθυσμό όσο και τεχνικά για τα κτίρια. Μετράει τους κατοίκους και ταξινομεί το κτίριακό απόθεμα της χώρας. Με βάση αυτά τα στοιχεία, όπως είπαμε, χαράζει πολιτικές. Όχι. Δεν το κάνει. Τα στοιχεία αυτά κατά πάσα πιθανότητα καταλήγουν σε συρτάρια ή σκληρούς δίσκους, μέχρι την επόμενη απογραφή. Αν τα χρησιμοποιούσε θα έτρεχαν προγράμματα αναπλάσεων, μέσων μαζικής μεταφοράς και παρεμβάσεων στο δομημένο περιβάλλον που θα ενίσχυαν τα μέρη που έχουν ανάγκη. Το “Εξοικονομώ” θα απευθυνόταν σε γηρασμένα κτίρια με σοβαρές ελλείψεις και όχι σε όποιον προλάβει.

Η τελευταία απογραφή έγινε σε μεγάλο ποσοστό ηλεκτρονικά και φυσικά και με την παλιά και δοκιμασμένη μέθοδο της προσωπικής συνέντευξης. Παρουσιάστηκε ως μεγάλη ευκαιρία για τους απογραφείς. Θα πληρωνόταν καλά και σε σύντομο διάστημα, αν και δε θα λάμβαναν ασφάλιση. Χιλιάδες άνθρωποι έσπευσαν να δηλώσουν συμμετοχή. Έφαγαν το πόδια τους και μάλλιασε η γλώσσα τους στα σπίτια τις ευθύνης τους. Μετά έλιωσαν στον προσωπικό τους υπολογιστή για να καταχωριστούν τα στοιχεία. Έτσι τα αποτελέσματα ήταν πιο γρήγορα προσβάσιμα από ποτέ.

Η κυβέρνηση έκανε τα πάντα για να τους ευχαριστήσει για τη θεσμοθετημένη μαύρη εργασία τους. Τους πλήρωσε καλά και άμεσα;

Όχι. Οι άνθρωποι που απασχολήθηκαν για τη συγκεκριμένη εργασία δεν έχουν πληρωθεί ακόμα. Και κανείς δε γνωρίζει πότε θα λάβουν την πενιχρή αμοιβή τους. Σε αντίθεση με τις εταιρείες ρεύματος, αερίου, τηλεφωνίας και τους εργολάβους που προπληρώνονται από τους πολίτες και το κράτος. Ο καθένας με τις προτεραιότητες του.