Θα μείνει τίποτε όρθιο και ωραίο σε αυτή την πόλη;

Η ανάρτηση του Σπύρου Βούγια για το κόψιμο των  δέντρων: 

Στην επάνω πλευρά της Τσιμισκή, στη διασταύρωση με την οδό Φιλικής Εταιρείας, τρεις υγιέστατες (όπως φαίνεται από την πεντακάθαρη διατομή του κορμού) φτελιές, κόπηκαν μυστικά και αυθαίρετα από κάποιους, χωρίς καμία απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που είναι πάντοτε απαραίτητη.

Ποιός μπορεί να είναι και αυτή τη φορά ο λόγος; Κάποια πινακίδα καταστήματος που κρύβονταν, κάποιοι κάτοικοι που ενοχλούνταν απ’ τα κλαδιά ή από τα πουλιά που λέρωναν το πεζοδρόμιο;

Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος που αναζήτησα, φάνηκε αρχικά να μη γνωρίζει τίποτε και λίγο αργότερα μου ανέφερε αόριστα για την επικινδυνότητα κάποιων κλαδιών που υπήρχε φόβος να σπάσουν και να χτυπήσουν περαστικούς. Αν είναι έτσι, ας κλάδευαν κατάλληλα τα δέντρα γιατί, αν μπορεί να τα κόβει όποιος και όποτε θέλει, οι μόνες που κινδυνεύουν τελικά είναι και οι υπόλοιπες φτελιές, που μας χαρίζουν, σε ολο το μήκος της Τσιμισκή, την φυσική ομορφιά και την πλούσια σκιά τους.

Αναρωτιέμαι αν μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της διοικησης, θα έχει μείνει (κυριολεκτικά και μεταφορικά), τίποτα όρθιο και ωραίο στην πόλη.

Και η απάντηση:

ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΑΣΙΝΟΥ

Σε απάντηση της χθεσινής μου ανάρτησης για τα 3 κομμένα δένδρα της Τσιμισκή, δέχθηκα σήμερα το πρωί μια ευγενική αλλά και τεκμηριωμένη εξήγηση από τον κ. Δημήτρη Σωτηριάδη, προϊστάμενο της Διεύθυνσης Διαχείρισης Αστικού Περιβάλλοντος του Δήμου Θεσσαλονίκης

Με ενημέρωσε αναλυτικά, πως οι συγκεκριμμένες φτελιές έπασχαν από τη σοβαρή ασθένεια του φυλλώματος που προκαλεί η καταστροφική προνύμφη “καλεροτσέλα” και έπρεπε οπωσδήποτε να κοπούν εκτάκτως, για την αποφυγή του κινδύνου της μετάδοσης. Στην ερώτησή μου για τη δυνατότητα εφαρμογής βιολογικών μεθόδων αντιμετώπισης της αρρώστιας με ψεκασμό (όπως έγινε και στη Σβώλου), μου απάντησε πως οι προσπάθειες είχαν εξαντληθεί και υπάρχει, δυστυχώς, μεγάλος κίνδυνος, όχι μόνο για τις υπόλοιπες 350 φτελιές της Τσιμισκή αλλά και για τα αιωνόβια ιστορικά πλατάνια της πόλης.

Στις περιπτώσεις αυτές, παρακάμπτεται και η υποχρέωση συγκατάθεσης του δημοτικού συμβουλίου (αν και αυτό θα έπρεπε, τουλάχιστον, να ενημερώνεται).

Με διαβεβαίωσε, επίσης, οτι η υπηρεσία πρασίνου “βρίσκεται πάντοτε από την πλευρά των δένδρων” και αντιστέκεται σθεναρά στις παράλογες απαιτήσεις καταστηματαρχών ή κατοίκων και πως, αφού καθαριστεί το ριζικό τους σύστημα, τα κομμένα δέντρα θα αντικατασταθούν από όμορφες και ανθεκτικές κελτίδες (που φαίνονται στη φωτογραφία).

Παρά τις ανησυχητικές πληροφορίες και τις δυσοίωνες προοπτικές για την πόλη με την μικρότερη αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο, υπήρχε κάτι αισιόδοξο στο γεγονός οτι η αρμόδια υπηρεσία αντιδρά σε ένα σχόλιο, προβληματίζεται και σχεδιάζει. Γιά τον λόγο αυτό, αισθάνομαι προσωπικά την ανάγκη να ευχαριστήσω τον κ. Σωτηριάδη για την άμεση ανταπόκριση και τη θεσμική υποχρέωση να παραθέσω τις εξηγήσεις που έλαβα.