Θεσσαλονίκη: Μια παλιά επιγραφή καταστήματος έγινε τραπεζάκι vintage

Ένα κομμάτι μιας παλιάς επιγραφής από λαμαρίνα, με κόκκινα καλλιγραφικά γράμματα και τρισδιάστατη απεικόνιση με σκίαση στα κεφαλαία, που έγραφε «…τιγραφ…/Κ. ΦΑΜΕΛΛ…», που εντόπισε το βλέμμα του Αντώνη Σισώη σε μια μονοκατοικία στην Πυλαία, όταν είχε επισκεφθεί τους φίλους του που ζούσαν εκεί, έμελλε να τον συνοδεύει μέχρι σήμερα…

Η παλιά λαμαρίνα, που τότε λειτουργούσε ως διαχωριστικό ανάμεσα στα οικόπεδα, κόπηκε με τον σεβασμό που άρμοζε σε ένα απροσδόκητο εύρημα 50 χρόνων και τοποθετήθηκε κάτω από το τζάμι του πρώτου φοιτητικού τραπεζιού του, ενώ σήμερα, το ίδιο τραπέζι, με την ίδια λαμαρίνα, μεταφέρει έναν ξεχωριστό αέρα vintage και μνήμες από την παλαιότερη εμπορική ιστορία της πόλης, στους πελάτες ενός καταστήματος που εφαρμόζει, με κάθε τρόπο, την αρχή της επαναχρησιμοποίησης.

Στη Βombonella, άλλωστε, υπάρχουν μόνο παλιά έπιπλα με ιστορία που συντηρήθηκαν από ειδικούς τεχνίτες, παλιές ταπετσαρίες στη διακόσμηση και αντικείμενα συλλεκτικής αξίας. Οι μπουκαμβίλιες και τα υπόλοιπα λουλούδια και φυτά τρέφονται με τα υπολείμματα του εσπρέσσο που σερβίρεται στο μαγαζί και ακμάζουν περήφανα έξω απ’ αυτό, ενώ το καλαμάκι έχει αντικατασταθεί εδώ και πολλά χρόνια από σταρένιο. Στο ίδιο πνεύμα, οι πελάτες, φίλοι και γνωστοί δέχτηκαν την πρόκληση να χρησιμοποιήσουν τα άδεια κουτιά του καφέ από το κατάστημα και να τα μετατρέψουν σε φωτιστικά, κουτιά για ομπρέλες, σκαμπό και άλλα χρηστικά αντικείμενα. Ακόμη, τα υπολείμματα των φρούτων κομποστοποιούνται και γυαλί, πλαστικό και χαρτί ανακυκλώνονται. Στα σχέδια του ιδιοκτήτη είναι και η κατασκευή ενός τροχήλατου βαρελιού, για την ανακύκλωση του νερού που γυρνά πίσω στο μπαρ από τα τραπέζια και τη χρήση του για πότισμα.

Όπως παλιά στο χωριό…

«Από τη στιγμή που άνοιξε το κατάστημα στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε ένα είδος επανάχρησης και για τον λόγο αυτό είναι πραγματικά πολύ μπροστά από την εποχή του», λέει ο κ. Σισώης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και προσπαθώντας να θυμηθεί πώς ξεκίνησαν όλα, αναφέρει: «ήμουν πάντοτε έτσι, αυτή την κουλτούρα την έφερα από το σπίτι μου». Ανακαλεί, μάλιστα, παιδικές μνήμες και ιστορίες από τη μητέρα του για το χωριό. Τότε, το σκουπιδιάρικο περνούσε μια φορά το μήνα, οι περισσότεροι πετούσαν το κατακάθι του καφέ στα λουλούδια, ενώ τα υπολείμματα των τροφίμων κατέληγαν στα ζώα, τα προϊόντα πωλούνταν χύμα και το πλαστικό ήταν σπάνιο.

Αίσθηση ρετρό από συλλεκτικά αντικείμενα

Σήμερα πια, στο περιβάλλον ενός καταστήματος που επιδεικνύει σεβασμό σε κάθε αντικείμενο και αποφεύγει πεισματικά να συσσωρεύει ποσότητες σκουπιδιών, ένα παλιό κίτρινο συλλεκτικό φλίπερ προσδίδει μια αίσθηση ρετρό, ένα κίτρινο ρολόι τοίχου, γνωστής εταιρείας ηλεκτρικών συσκευών, δείχνει την ώρα, ενώ λίγο πριν από το κλείσιμο ανάβει το φανάρι στο last call για να ενημερώσει τους παρευρισκόμενους. Ενημερώσεις για εκδηλώσεις, πάρτι και άλλες διοργανώσεις προβάλλονται στον φωτεινό πίνακα με τα μαγνητικά γράμματα που κατασκεύασε ο ιδιοκτήτης. Μέσω αυτού του πίνακα, γίνεται και η επικοινωνία με τον κόσμο, αφού πολλές φορές φιλοξενούνται εκεί μηνύματα αγάπης και ενδιαφέροντος.

«Είναι ο αγώνας μου να μην βλέπω τη νεολαία να παίζει διαρκώς με το κινητό, αλλά να ερωτεύεται όπως παλιά» σχολιάζει ο κ. Σισώης.

Τι θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στο ευρύ κοινό

Για το πώς ο κόσμος έχει υποδεχτεί αυτή τη φιλοσοφία εκτιμά ότι θα ήταν δυνατόν να έχουν αντίκτυπο στο ευρύ κοινό πρωτοβουλίες μεγάλων αλυσίδων εστίασης προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής εφαρμογής της κυκλικής οικονομίας.

Η συγκεκριμένη πρακτική παρουσιάζεται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου Cesme+ Κυκλική οικονομία για μικρομεσαίες επιχειρήσεις του προγράμματος Interreg Europe, στο οποίο συμμετέχουν η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και η αναπτυξιακή εταιρεία Ανατολική ΑΕ. Εκεί αναλύονται και άλλες καλές πρακτικές από την Ελλάδα για τη σωστή διαχείριση του νερού και την εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και παραδείγματα από άλλες χώρες του εξωτερικού στους τομείς της ανακύκλωσης υφασμάτων, της αξιοποίησης υπολειμμάτων ξυλείας και της ανακύκλωσης πλαστικού.

Πηγή: ΑΠΕ / Π. Γιούλτση