Θεσσαλονίκη: Σε αγωνία για την επάρκεια αίματος οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία
Οι ανάγκες των ασθενών αυτών ανέρχονται σε περίπου 1200 μονάδες αίματος τον μήνα
Με τη μόνιμη αγωνία για το αν θα υπάρχει επάρκεια αίματος για τις μεταγγίσεις στις οποίες υποβάλλονται κάθε 15 ημέρες, ζουν το τελευταίο διάστημα στη Θεσσαλονίκη, τριακόσιοι πενήντα ασθενείς με μεσογειακή αναιμία.
Οι 100 από αυτούς κάνουν τις μεταγγίσεις τους στο ΑΧΕΠΑ, οι 200 στο «Ιπποκράτειο» και οι 50 στο νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» και οι ανάγκες των ασθενών αυτών ανέρχονται σε περίπου 1200 μονάδες αίματος τον μήνα . Οι ελλείψεις αίματος είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εντείνεται κατά τις περιόδους των εορτών και τους θερινούς μήνες , ενώ ένα “ χτύπημα” στην προσέλευση για αιμοδοσία κατάφερε η πανδημία Covid-19 καθιστώντας ανενεργούς τους αιμοδότες που νόσησαν για ένα χρονικό διάστημα. Τα παραπάνω ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Θαλασσαιμίας, Βασίλης Δήμος, απευθύνοντας έκκληση στους πολίτες να αιμοδοτήσουν.
“ Σήμερα δεν είμαστε στην τραγική κατάσταση που ήμαστον τον Ιούλιο και τον Αύγουστο , ωστόσο υπάρχουν κάποιες δυσλειτουργίες, ιδίως σε δυσεύρετες ομάδες αίματος, όπως η 0 Rh- , καθώς και σε ασθενείς με αντιερυθροκυτταρικά αντισώματα, που αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό των θαλασσαιμικών και αυτό έχει ως συνέπεια να παίρνουν οι ασθενείς μικρότερες ποσότητες αίματος από ό,τι θα έπρεπε να πάρουν σε κάθε μετάγγιση. Αντί για δυο μονάδες αίματος ανά 15 ημέρες , παίρνουν μία μονάδα, δηλαδή υπομεταγγίζονται με συνέπεια να έχουν πολύ χαμηλή αιμοσφαιρίνη. Ωστόσο σήμερα οι περισσότεροι θαλασσαιμικοί παίρνουν τις δύο μονάδες που χρειάζονται κάθε 15 ημέρες” σημείωσε ο κ Δήμος.
Παράλληλα τόνισε ότι οι Αιμοδοσίες των νοσοκομείων καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες κάνοντας συνεχώς εξορμήσεις και στηρίζοντας εκστρατείες αιμοδοσίας για να εξασφαλίσουν στους πολυμεταγγιζόμενους ασθενείς το αίμα που χρειάζονται. “ Υπάρχει ένας συνδυασμός θεμάτων που οδηγούν στις ελλείψεις οι οποίες αποτελούν ένα διαχρονικό πρόβλημα ιδίως τις περιόδους των εορτών και το καλοκαίρι. Σίγουρα στις ελλείψεις έπαιξε μεγάλο λόγο και η πανδημία του κορονοϊού που έχει καταστήσει ανενεργούς τους αιμοδότες που νόσησαν καθώς δεν θα μπορούν να δώσουν αίμα για τουλάχιστον ένα μήνα μετά τη νόσηση. Έτσι σήμερα στις εκστρατείες αιμοδοσίας βλέπουμε ότι συλλέγονται μικρότεροι αριθμοί μονάδων αίματος από ό,τι παλαιότερα. Πχ εκεί που παλιά συλλέγονταν 40-60 μονάδες τώρα συλλέγονται μόνο 25” πρόσθεσε ο κ. Δήμος.
Τι είναι η μεσογειακή αναιμία ή θαλασσαιμία
Η μεσογειακή αναιμία ή θαλασσαιμία είναι κληρονομική αυτοσωμική υπολειπόμενη νόσος, η οποία εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή της Μεσογείου Θάλασσας. Στη Μεσογειακή αναιμία η γονιδιακή ατέλεια, η οποία μπορεί να είναι έλλειψη σε γονίδιο ή μετάλλαξη, έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη σύνθεση ή ακόμα και τη μη σύνθεση μιας εκ των σφαιρινών (α και β), οι οποίες σχηματίζουν την αιμοσφαιρίνη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει την σύνθεση μη φυσιολογικών μορίων αιμοσφαιρίνης και επομένως να προκληθεί αναιμία, το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα της νόσου.
Η θαλασσαιμία αποτελεί μία ποσοτική βλάβη και συγκεκριμένα στη μειωμένη σύνθεση των σφαιρινών που αποτελούν την αιμοσφαιρίνη, ενώ αντίθετα η δρεπανοκυτταρική αναιμία προκαλείται από την ποιοτική βλάβη των παραγόμενων σφαιρινών. Η θαλασσαιμία είναι αποτέλεσμα της μειωμένης παραγωγής των φυσιολογικών σφαιρινών της αιμοσφαιρίνης, που οφείλεται σε μεταλλάξεις των φυσιολογικών γονιδίων που τις κωδικοποιούν.
Οι δύο βασικές μορφές της ασθένειας, η α και η β, εντοπίζονται σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές- θεωρείται πως στην αρχαιότητα συνδεδεμένες με την ενδημικότητα της ελονοσίας. Παλαιότερα η α-θαλασσαιμία εντοπίζονταν σε λαούς της Δυτικής Αφρικής καθώς και της Νότιας Ασίας. Σήμερα, ανευρίσκεται σε πληθυσμούς που ζουν στην Αφρική και την Αμερική. Επίσης, εντοπίζεται σε κάποιους λαούς καθώς και σε φυλές που ζουν στο Νεπάλ και στην Ινδία.
Η β-θαλασσαιμία εμφανίζεται κατά κύριο λόγο στους πληθυσμούς που κατοικούν γύρω από τη Μεσόγειο, γεγονός που είναι άλλωστε υπεύθυνο και για την ονομασία της νόσου: από τις ελληνικές λέξεις “θάλασσα” και “αίμα”. Στην Ευρώπη, τα μεγαλύτερα ποσοστά ασθενών εντοπίζονται στην Ελλάδα, στις ακτές της Τουρκίας και ειδικότερα στις ακτές του Αιγαίου πελάγους αλλά και στις Μεσογειακές ακτές της, όπως και σε τμήματα της Ιταλίας. Ιδιαίτερα, στα Μεσογειακά νησιά όπως είναι: η Σαρδηνία, η Σικελία, η Κορσική, η Κύπρος[1]και η Κρήτη (όχι οι Βαλεαρίδες νήσοι), η νόσος έχει ιδιαίτερα μεγάλη επιρροή. Άλλοι λαοί της Μεσογείου, που ανήκουν στην ευρύτερη περιοχή της, που εμφανίζουν κάποιο ποσοστό πασχόντων είναι αυτοί της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Μακριά από τη Μεσόγειο, η θαλασσαιμία εμφανίζεται και στη νότια Ασία, με το μεγαλύτερο ποσοστό φορέων της ασθένειας να είναι στις Μαλδίβες (16% του πληθυσμού).
Πηγη: ΑΠΕ
Διαβάστε επίσης:
