Τρανς αθλήτριες: Απειλούν το γυναικείο αθλητισμό ή ανοίγουν νέα εποχή;
Ένα debate ανάμεσα στην επιστήμη, στις αθλητικές αποδόσεις και στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μόλις 18 μήνες αφού οι τρανς αθλητές αγωνίστηκαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίες επανεξετάζουν εάν οι τρανς γυναίκες θα πρέπει να συνεχίσουν να συμμετέχουν σε γυναικείους αγώνες.
Ένα εξαιρετικά περίπλοκο και σύγχρονο ζήτημα προκύπτει μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις για την συμμετοχή των τρανς γυναικών σε Ολυμπιακά αθλήματα. Ένα debate ανάμεσα στην επιστήμη, στις αθλητικές αποδόσεις και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Μία αρκετά “φρέσκια” και επίκαιρη συζήτηση καθώς πλέον πολλοί είναι οι αθλητές/αθλήτριες (όχι στην Ελλάδα) που μιλούν ανοιχτά για αυτά τα ζητήματα και κάνουν γνωστό αν έχουν κάνει μετάβαση φύλου.
Όλα ξεκίνησαν μετά τις ανακοινώσεις της FINA (Διεθνής Ομοσπονδία Κολύμβησης) σύμφωνα με τις οποίες αποκλείει trans κολυμβήτριες από γυναικείους αγώνες αν “πέρασαν” ανδρική εφηβεία. Ο παγκόσμιος οργανισμός για την κολύμβηση, αποφάσισε μετά από ψηφοφορία τον αποκλεισμό των transgender αθλητριών από τη συμμετοχή σε κορυφαίους γυναικείους κολυμβητικούς αγώνες εάν έχουν βιώσει οποιοδήποτε στάδιο ανδρικής εφηβείας.
Η νέα πολιτική απαιτεί από όλους τους transgender διαγωνιζόμενους να έχουν ολοκληρώσει την φυλομετάβαση μέχρι την ηλικία των 12 ετών, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν σε αγώνες γυναικών. Ωστόσο, ο οργανισμός ανέφερε ότι θα επιδιώξει να δημιουργήσει μια «ανοικτή» κατηγορία αγώνων για κολυμβητές των οποίων η ταυτότητα φύλου είναι διαφορετική από το φύλο της γέννησής τους.
Η απόφαση ψηφίστηκε από το 71% των 152 μελών της FINA και χαρακτηρίστηκε ως «ένα πρώτο βήμα προς την πλήρη ένταξη» των transgender αθλητριών. Πριν την ψηφοφορία, τα μέλη της FINA συμβουλεύτηκαν έκθεση από μια ειδική ομάδα που αποτελούνταν από κορυφαίες προσωπικότητες της ιατρικής, της δικαιοσύνης και του αθλητισμού.
«Η προσέγγιση της Fina στη χάραξη αυτής της πολιτικής ήταν ολοκληρωμένη, βασισμένη στην επιστήμη και χωρίς αποκλεισμούς δίνοντας έμφαση στο δίκαιο του ανταγωνισμού», δήλωσε ο Brent Nowicki, εκτελεστικός διευθυντής της Fina.
Η «Athlete Ally», ομάδα υπεράσπισης της κοινότητας LGBT, χαρακτήρισε την απόφαση ως «μεροληπτική, επιβλαβή, αντιεπιστημονική και ότι δε συνάδει με τις αρχές της ΔΟΕ».
«Αν θέλουμε πραγματικά να προστατεύσουμε τον γυναικείο αθλητισμό, πρέπει να συμπεριλάβουμε όλες τις γυναίκες», ανέφερε σε tweet η ομάδα.
FINA’s new eligibility criteria for transgender athletes and athletes with intersex variations is discriminatory, harmful, unscientific and not in line with the 2021 IOC principles. If we truly want to protect women’s sports, we must include all women. https://t.co/MDjrWB6GrU
— Athlete Ally (@AthleteAlly) June 19, 2022
Μία μέρα μετά η παγκόσμια συνομοσπονδία ποδοσφαίρου (FIFA) και η παγκόσμια ομοσπονδία στίβου (World Athletics) ανακοίνωσαν ότι αναθεωρούν τις πολιτικές αλλαγής για τους τρανς αθλητές, μετά τους νέους κανόνες που ανακοίνωσε η FINA.
Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου θα επανεξετάσει τις κατευθυντήριες γραμμές της για τους αθλητές τρανς στο τέλος του έτους, με τον πρόεδρο της Σεμπάστιαν Κόε να μιλάει υπέρ της σκληρής προσέγγισης που υιοθετήθηκε από το την Παγκόσμια Ομοσπονδία Κολύμβησης (FINA).
Ενώ οι κανόνες του Παγκόσμιου Αθλητισμού λένε ότι μια τρανς αθλήτρια μπορεί να αγωνιστεί εάν έχει επίπεδο τεστοστερόνης κάτω από 5 nmol/L συνεχώς για περίοδο τουλάχιστον 12 μηνών – έξι μήνες περισσότερο από ό,τι ορίζεται από τους κανονισμούς τους σχετικά με αθλητές με διαφορές σεξουαλικής ανάπτυξης (DSD) – ο Κόε ήταν εμφατικός στην πεποίθησή του ότι «η βιολογία υπερισχύει του φύλου».
Η άποψή του ενισχύεται από την έρευνα για την τεστοστερόνη γύρω από το θέμα της DSD στον στίβο, η οποία αμφισβητήθηκε στη μακροσκελή περίπτωση με την Caster Semenya.
Δίνοντας τη γνώμη του για τη θέση της FINA, ο Κόε είπε: «Βλέπουμε μια διεθνή ομοσπονδία να διεκδικεί την υπεροχή της στον καθορισμό κανόνων, κανονισμών και πολιτικών που είναι προς το συμφέρον του αθλήματός της. Αυτό είναι όπως πρέπει. «Πάντα πιστεύαμε, και επαναλαμβάναμε συνεχώς, ότι η βιολογία υπερτερεί του φύλου και θα συνεχίσουμε να αναθεωρούμε τους κανονισμούς μας σύμφωνα με αυτό».
Όταν ρωτήθηκε εάν η WA θα υιοθετούσε παρόμοια στάση, ο Κόε πρόσθεσε: «Πάντα λέγαμε ότι οι κανονισμοί μας σε αυτόν τον τομέα είναι ένα ζωντανό έγγραφο, ειδικά για το άθλημά μας και θα ακολουθήσουμε την επιστήμη.
«Συνεχίζουμε να μελετάμε, να ερευνούμε και να συνεισφέρουμε στο αυξανόμενο σύνολο αποδεικτικών στοιχείων ότι η τεστοστερόνη είναι καθοριστικός παράγοντας στην απόδοση και έχουμε προγραμματίσει μια συζήτηση σχετικά με τους κανονισμούς μας για το DSD και τους Τρανσέξουαλ με το συμβούλιο μας στο τέλος του έτους.»
Ο Κόε επέμεινε στο γεγονός ότι η δικαιοσύνη για τις γυναίκες στον στίβο θα προηγείται πάντα από την ένταξη.
Είπε: «Η ευθύνη μου είναι να προστατεύσω την ακεραιότητα του γυναικείου αθλητισμού και το λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη, και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε προσαρμογές στα πρωτόκολλα στο μέλλον, θα το κάνουμε.
«Και το έκανα πάντα ξεκάθαρο: αν ποτέ μας πιέσουν σε μια γωνία σε εκείνο το σημείο όπου κρίνουμε τη δικαιοσύνη ή την ένταξη, θα είμαι πάντα στο πλευρό της δικαιοσύνης. «Πρέπει και αυτό είναι δική μου ευθύνη. Φυσικά, είναι κοινωνικό ζήτημα. Αν ένας από τους συναδέλφους μου εδώ στην ομάδα μου γίνει ξαφνικά τρανς, δεν έχει διαφορά για μένα.
Θα συνεχίσουν να κάνουν την ίδια δουλειά με επιδεξιότητα και με τον τρόπο που ήταν πριν κάνουν αυτή τη μετάβαση. Αυτό δεν είναι δυνατό στον αθλητισμό. Είναι θεμελιώδες για την απόδοση και την ακεραιότητα και αυτή, για μένα, είναι η μεγάλη, μεγάλη διαφορά».
Ο Κόε ανέφερε ότι ορισμένοι οργανισμοί θα μπορούσαν να φοβούνται να λάβουν μια σκληρή στάση ενάντια στη συμπερίληψη, φοβούμενοι ότι θα προκαλέσουν αντιδράσεις.
Είπε: «Ξοδέψαμε 1.000.000 $ (σε νομικές αμοιβές που σχετίζονται με το DSD). Δεν είμαστε FIFA, αλλά δεν στερούμαστε. Αλλά υπάρχουν άλλα αθλήματα που φοβούνται πραγματικά ότι, αν ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο, θα χρεοκοπήσουν υπερασπιζόμενοι αυτό. Επομένως, δεν είναι τόσο εύκολο για εμάς να καθόμαστε εκεί και να πούμε, “Λοιπόν, κάποια αθλήματα είναι κάπως σαν τα πόδια γύρω από αυτό”.
«Η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για μια μεγάλη δαπάνη και έχουν επίσης περιορισμένα δεδομένα και έρευνα. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δημιούργησε το πλαίσιο, το οποίο έλεγε ότι κανείς δεν πρέπει να λαμβάνει αυτές τις αποφάσεις εκτός αν έχετε 10 χρόνια διαχρονικής μελέτης. Λοιπόν έχουμε. Αμφιβάλλω αν, όσον αφορά τους τρανς, κάποιος στον αθλητισμό έχει λάβει 10 χρόνια διαχρονικής μελέτης – απλώς δεν έχει.»
Η FIFA επίσης θα επανεξετάσει επί του παρόντος τους κανονισμούς της για την καταλληλόλητα των φύλων σε συνεννόηση με εμπειρογνώμονες, όπως δήλωσε ένα εκπρόσωπος της.
«Η FIFA λαμβάνει κατ’ αυτόν τον τρόπο καθοδήγηση από πολλούς ενδιαφερόμενους [ιατρικούς, νομικούς, επιστημονικούς/επιδόσεις και ανθρώπινα δικαιώματα] καθώς και το πλαίσιο της ΔΟΕ του Νοεμβρίου 2021 σχετικά με τη δικαιοσύνη, την ένταξη και τη μη διάκριση με βάση την ταυτότητα φύλου και τις παραλλαγές φύλου»
«Λόγω της συνεχιζόμενης φύσης της διαδικασίας, η FIFA δεν είναι σε θέση να σχολιάσει τις λεπτομέρειες των προτεινόμενων τροποποιήσεων στους υπάρχοντες κανονισμούς»
«Σε περίπτωση που ζητηθεί από τη FIFA να επαληθεύσει την καταλληλόλητα ενός παίκτη πριν τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανονισμοί, οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση θα αντιμετωπίζεται κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τη σαφή δέσμευση της FIFA για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η πρόεδρος της Aγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Ντέμπι Χιούιτ, έχει επίσης αναγνωρίσει τις δυσκολίες στη θέσπιση μιας πολιτικής που θα διασφάλιζε ότι το άθλημα θα παραμείνει δίκαιο και ασφαλές, ενώ θα σέβεται επίσης τα δικαιώματα όλων όσων επιθυμούν να αγωνιστούν.
«Είναι ένα πραγματικά δύσκολο θέμα», είπε. “Μιλάμε για χωρίς αποκλεισμούς, αλλά πρέπει να είναι χωρίς αποκλεισμούς για όλους και πρέπει να είναι δίκαιο, αυτή είναι η γραμμή που πρέπει να σκεφτεί οποιοσδήποτε διαχειριστής αθλημάτων”.
Την ίδια άποψη είχε εκφράσει και ο Μπόρις Τζόνσον τον περασμένο Απρίλιο προκαλώντας την οργή της LGBTQ+ κοινότητας αλλά και ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αθλητριών στη Βρετανία.
Όπως είχε εξηγήσει ο πρωθυπουργός της χώρας, οι τρανς γυναίκες, κατά τη γνώμη του, δε θα πρέπει να αγωνίζονται σε γυναικεία αθλητικά γεγονότα.
Ο αγώνας για το ποιος διαγωνίζεται και ποιος όχι
Η απόφαση να απαγορευτεί η συμμετοχή σε τρανς αθλήτριες έχει προκαλέσει αντιδράσεις στον Καναδά και σε όλο τον κόσμο.
“Η νέα πολιτική της FINA διαιωνίζει την περιθωριοποιητική πρακτική της αστυνόμευσης του φύλου στον γυναικείο αθλητισμό. Αυτό βλάπτει όλες τις γυναίκες”, ανέφερε σε δήλωση τη Δευτέρα η Canadian Women & Sport.
Οι επικριτές πιστεύουν ότι απαγορεύσεις όπως της FINA έχουν περισσότερα κίνητρα από την ιδεολογία παρά από την επιστήμη, εν μέσω πολιτικής πίεσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο να εμποδίσουν τις τρανς αθλήτριες να αγωνίζονται (18 πολιτείες των ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει στα τρανς κορίτσια να συμμετέχουν σε σχολικά αθλήματα).
«Οι τρανς αθλητές δεν κυριαρχούν, ούτε έχουν κυριαρχήσει ποτέ στον αθλητισμό», δήλωσε στο CBC News μέσω email ο Κρις Μόσιερ, αθλητής τριάθλου και τρανς της Ομάδας των ΗΠΑ.
Η κολυμβήτρια των ΗΠΑ Lia Thomas είναι μια σπάνια εξαίρεση. Τον Μάρτιο, έγινε η πρώτη γνωστή τρανς αθλήτρια που κέρδισε ένα πρωτάθλημα κολύμβησης της Εθνικής Συλλογικής Αθλητικής Ένωσης — και αμέσως ήρθε αντιμέτωπη με αντιδράσεις για την επιτυχία της.
«Είναι προφανές ότι η πολιτική [της FINA] είναι μια αντίδραση στην πίεση του κοινού εξαιτίας ενός ανθρώπου που δούλεψε σκληρά, ακολούθησε όλους τους κανόνες και είχε επιτυχία για μία σεζόν», είπε ο Μόσιερ.
Από την άλλη πλευρά, μέρες πριν η FINA δημοσιοποιήσει την απόφαση της, η Union Cycliste Internationale (UCI) — η οποία επιβλέπει διεθνείς διοργανώσεις ποδηλασίας, συμπεριλαμβανομένων δρόμου, πίστας, βουνού και BMX — άλλαξε την πολιτική της για τις τρανς αθλήτριες. Αντί να τους απαγορεύσει να αγωνίζονται, το UCI μείωσε στο μισό το μέγιστο επιτρεπόμενο επίπεδο τεστοστερόνης από 5 nmol/L – το όριο που ισχύει επί του παρόντος για πολλά άλλα αθλήματα, συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού – σε 2,5 nmol/L, και διπλασίασε τον χρόνο που πρέπει οι αθλητές διατηρούν χαμηλή τεστοστερόνη πριν μπορέσουν να αγωνιστούν, έως 24 μήνες.
Η Κέτλιν Τζένερ παίρνει θέση
Η τηλεοπτική προσωπικότητα και χρυσή Ολυμπιονίκης Κέιτλιν Τζένερ εξέφρασε την απόλυτη υποστήριξή της, στη νέα πολιτική που απαγορεύει σε τρανσέξουαλ αθλητές να αγωνίζονται σε αγώνες κολύμβησης. Χαρακτηριστικά έγραψε στο προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter: «Έπιασε! Δέχτηκα πολλά πυρά – αλλά ό,τι είναι δίκαιο είναι δίκαιο! Αν περνάς από ανδρική εφηβεία δεν πρέπει να μπορείς να παίρνεις μετάλλια από τις γυναίκες. Τελεία και παύλα».
It worked! I took a lot of heat – but what’s fair is fair! If you go through male puberty you should not be able to take medals away from females. Period. https://t.co/qqZq7gnt6g
— Caitlyn Jenner (@Caitlyn_Jenner) June 19, 2022
Η περίπτωση της Caster Semenya
Η δύο φορές Ολυμπιονίκης των 800 μέτρων Κάστερ Σεμένια προσφέρθηκε να δείξει τον κόλπο της στους υπεύθυνους στίβου όταν ήταν 18 ετών για να αποδείξει ότι ήταν γυναίκα, όπως αποκάλυψε η Νοτιοαφρικανή δρομέας μεσαίων αποστάσεων σε συνέντευξή της που θα μεταδοθεί σήμερα στο Real Sports του HBO.
Η 31χρονη, έστρεψε τα βλέμματα πάνω της το 2009 όταν κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο στα 800 μέτρα γυναικών με εκπληκτική διαφορά λίγες ώρες αφότου το κυβερνών σώμα του στίβου είπε ότι θα υποβληθεί σε τεστ επαλήθευσης φύλου.
“Νόμιζαν ότι είχα ανδρικά γεννητικά όργανα, πιθανότατα”, είπε η Σεμένια στη συνέντευξη και συνέχισε: “Τους είπα: “Είναι μια χαρά. Είμαι γυναίκα, δεν με νοιάζει. Αν θέλεις να δεις ότι είμαι γυναίκα, θα σου δείξω τον κόλπο μου. Εντάξει;””.
Caster Semenya on @RealSportsHBO this week. On when she took testosterone-suppressing medication for eligibility: “I didn’t know if I was having a heart attack. It’s like stabbing yourself with a knife every day, but I had no choice.” pic.twitter.com/QzGMieyCqD
— Nick Zaccardi (@nzaccardi) May 23, 2022
Τα τεστ φύλου στη Σεμένια έδειξαν ότι η δρομέας δεν είχε μήτρα ή ωοθήκες, αλλά ότι είχε εσωτερικούς όρχεις, τα ανδρικά σεξουαλικά όργανα που παράγουν τεστοστερόνη και τα επίπεδα της ορμόνης της ήταν τριπλάσια από αυτά μιας γυναίκας.
Η Σεμένια πάσχει από υπερανδρογονισμό, που χαρακτηρίζεται από υψηλότερα από τα συνηθισμένα επίπεδα τεστοστερόνης, μια ορμόνη που αυξάνει τη μυϊκή μάζα και τη δύναμη και την ικανότητα του σώματος να χρησιμοποιεί οξυγόνο.
Πήρε φαρμακευτική αγωγή μετά την πρώτη απόφαση το 2011 από την World Athletics ότι όλες οι αθλήτριες με υπερανδρογονισμό έπρεπε να μειώσουν ιατρικά τα επίπεδα τεστοστερόνης τους.
“Με έκανε να αρρωστήσω, με έκανε να πάρω βάρος, κρίσεις πανικού, δεν ξέρω αν θα πάθω ποτέ καρδιακή προσβολή”, συνέχισε η Σεμένια στο HBO Real Sports, ενώ πρόσθεσε: “Είναι σαν να μαχαιρώνεις τον εαυτό σου με ένα μαχαίρι κάθε μέρα, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Είμαι 18, θέλω να τρέξω, θέλω να φτάσω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτή είναι η μόνη επιλογή για μένα”.
Ο δικηγόρος του World Athletics, Τζόναθαν Τέιλορ, μιλώντας κατά τη διάρκεια της συνέντευξης στο HBO Real Sports, διαφώνησε με τις ιατρικές επιτροπές, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Ιατρικής Ένωσης, που καταδίκασαν το διοικητικό όργανο του αθλήματος επειδή απαιτεί από γυναίκες με διαφορές στην ανάπτυξη του φύλου (DSDs) να παίρνουν φάρμακα για να αγωνίζονται.
“Λέτε ιατρικά ότι δεν είναι υγιές, τότε η ερώτησή μου είναι: “Γιατί οι κορυφαίοι ειδικοί στον κόσμο λένε ότι αυτό θα το συνταγογραφούμε;”, είπε ο Τέιλορ, για να απαπντήσει η Σεμένια: “Ο Τζόναθαν πρέπει να κόψει τη γλώσσα του και να την πετάξει. Αν θέλει να καταλάβει πώς με βασάνισε αυτό το πράγμα, πρέπει να πάει να πάρει αυτά τα φάρμακα. Θα καταλάβει”
Το 2020, η Σεμένια έχασε την προσφυγή της στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Δικαστήριο για να ακυρώσει μια απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου του 2019 ότι οι αθλήτριες με υψηλά φυσικά επίπεδα τεστοστερόνης πρέπει να λαμβάνουν φάρμακα για να τα μειώσουν.
Είχε προσεγγίσει το δικαστήριο αφού το CAS έκρινε ότι οι κανονισμοί του Παγκόσμιου Στίβου ήταν απαραίτητοι για αθλητές με DSD σε αγώνες που κυμαίνονται από 400 μέτρα έως ένα 1.6χλμ για να διασφαλιστεί ο δίκαιος ανταγωνισμός.
Η περίπτωση της Λόρελ Χάμπαρντ
Η Λορέλ Χάμπαρντ δεν κέρδισε κάποιο μετάλλιο στο Τόκυο αλλά κατάφερε να γραφτεί στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς έγινε η πρώτη transgender αθλήτρια που διαγωνίστηκε στην στην άρση βαρών, σε κατηγορία διαφορετική από το φύλο γέννησης.
Γεννημένη ως αγόρι στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, το 1978, μέχρι να αλλάξει φύλο, στα 34 της, είχε ήδη διακριθεί στην άρση βαρών, κατακτώντας το 1988 το εθνικό ρεκόρ νέων, τότε ως Γκάβιν Χάμπαρντ.
Στα 23 της αποφάσισε να αποσυρθεί, καθώς δεν μπορούσε να αντέξει «την πίεση της προσπάθειας να χωρέσω σε έναν κόσμο, που ίσως δεν δημιουργήθηκε πραγματικά για ανθρώπους σαν εμένα».
Το 2012, άλλαξε φύλο κι έγινε Λόρελ. Πέντε χρόνια μετά, επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους, διαγωνιζόμενη ως γυναίκα, κερδίζοντας τρεις τίτλους αλλά ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων για το εάν η συμμετοχή της ήταν δίκαιος ανταγωνισμός απέναντι σε άλλες γυναίκες.
Το ίδιο συνέβη κι όταν κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια στους αγώνες Ειρηνικού το 2019 και ακόμη ένα χρυσό το 2020 στο παγκόσμιο κύπελλο της Ρώμης.
Στα 43 της συμμετείχε στην κατηγορία των 87 κιλών στο Τόκιο, δεν μπόρεσε να διακριθεί, αλλά η παρουσία της έδωσε ένα μήνυμα κατανόησης και ανοχής στη διαφορετικότητα.
Η Χάμπαρντ δίχασε, βέβαια, και τους αγώνες στο Τόκιο, καθώς αρκετές ήταν οι αντίπαλες αθλήτριες που δήλωσαν ενοχλημένες. Η ίδια πάντως δεν θέλει να διχάζει, ούτε να προκαλεί κόντρες. Θέλει απλά να την αποδέχονται γι’ αυτό που είναι. Μια αθλήτρια από τη Νέα Ζηλανδία, και όχι ένας άνθρωπος που θέλησε ν’ αλλάξει το φύλο του.
«Δεν ταξίδεψα στο Τόκιο για να γράψω ιστορία. Ταξίδεψα για να λάβω μέρος στους Ολυμπιακούς, που ήταν ένα παιδικό μου όνειρο. Θέλω να πιστεύω πως προχωράμε σ’ έναν κόσμο με μεγαλύτερη κατανόηση στη διαφορετικότητα. Ελπίζω να γίνει αντιληπτό πως άνθρωποι σαν εμένα, είναι απλά άνθρωποι με όνειρα και επιδιώξεις, όπως όλοι οι υπόλοιποι. Δεν πειράζει που δεν διακρίθηκα, αρκεί η συμμετοχή μου», τόνισε σχετικά και ανακοίνωσε πως αποσύρεται από τους αγώνες.
Αναφορικά με τις αντιδράσεις, απάντησε: «Ξέρω πως προκάλεσα έντονες συζητήσεις, αλλά η ουσία είναι να επιτρέπεις στον άλλο να ζει τη ζωή που πραγματικά θέλει. Δεν θέλω να με θυμούνται ως την πρώτη transgender αθλήτρια, αλλά απλά ως μια αθλήτρια που έζησε το όνειρο των Ολυμπιακών αγώνων. Ελπίζω η παρουσία μου να ήταν ένα μικρό βήμα προς την κατεύθυνση της ανοχής στη διαφορετικότητα».
Η τρανς αθλήτρια Λία Τόμας απαντάει στους επικριτές της
Στην πρώτη συνέντευξη που παραχώρησε μετά την ιστορική της νίκη στο πρωτάθλημα κολύμβησης «NCAA» (Εθνικός Κολεγιακός Αθλητικός Σύνδεσμος των ΗΠΑ) πριν 3 εβδομάδες, η τρανσέξουαλ αθλήτρια, Λία Τόμας απάντησε στους επικριτές της λέγοντας χαρακτηριστικά ότι έκανε εγχείρηση αλλαγής φύλου, για να είναι ο εαυτός της κι όχι για να απειλήσει τις συναθλήτριές της.
«Οι τρανς γυναίκες δεν αποτελούν απειλή για τα γυναικεία αθλήματα», υποστήριξε η Τόμας προσθέτοντας ότι θα συνεχίσει να κολυμπάει.
Σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Good Morning America» του ABC News, είπε χαρακτηριστικά: «Οι τρανς δεν περνούν τη διαδικασία της μετάβασης για να αθληθούν. Κάνουμε τη φυλομετάβαση για να αισθανόμαστε χαρά, να είμαστε ο πραγματικός μας εαυτός».
Μετά από πολλές συζητήσεις και διαβουλεύσεις, οι αθλητικές ομοσπονδίες δεν έχουν καταλήξει σε ένα κοινό πόρισμα και μία κοινώς αποδεκτή λύση. Έτσι αναπάντητο παραμένει ακόμα μέχρι σήμερα το εάν ένας διεμφυλικός αθλητής έχει πλεονέκτημα στον αγώνα.
