Βασίλης Δημάκης: Το δικαίωμα στη μόρφωση παραβιάζεται, το σωφρονιστικό σύστημα «τρίζει»

Η ανακοίνωση των Πράσινων:

Η πανδημία κάνει «αόρατη» την παραβίαση των δικαιωμάτων των φυλακισμένων. Δεν εξηγείται αλλιώς η αφωνία των  ΜΜΕ αναφορικά με τον Βασίλη Δημάκη. Ακούγεται σαν πικρή ειρωνεία ότι το σωφρονιστικό σύστημα δεν τιμωρεί, αλλά μεταμορφώνει και επανεντάσσει. Η εμπειρία όμως λέει ότι αυτά τα άτομα γρήγορα ξαναγυρίζουν στα κελιά τους. Ο βασιλιάς είναι γυμνός! Υπάρχουν όμως και λαμπρές εξαιρέσεις. Εκεί που απέτυχε το σύστημα του  σωφρονισμού, τα κατάφερε ο Βασίλης Δημάκης, 40 ετών σήμερα, που έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στις φυλακές, εκτίοντας βαρύτατες ποινές για ληστείες. Κατορθώνει μόνος του και «αλλάζει σελίδα» στο βιβλίο της ζωής του, τελειώνει το νυχτερινό Λύκειο (με βαθμό 19.9) και εισάγεται στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας! Τον συνεχάρη και ο ίδιος ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής.

Το 2018 επαινείται από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, μεταφέρεται από την Πάτρα στις φυλακές Κορυδαλλού για να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, αλλά το πειθαρχικό συμβούλιο δεν συναινεί για εκπαιδευτική άδεια, σπρώχνοντάς τον σε απεργία πείνας και δίψας. Χάνει το 1/5 του βάρους του, αλλά κερδίζει το δικαίωμά του να παίρνει εκπαιδευτικές άδειες, ενώ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) αποδεικνύεται ανακόλουθη αφού ως αντιπολίτευση υπερασπίστηκε το ίδιο δικαίωμα για τον Ρωμανό και η ΝΔ δίνει ρεσιτάλ μισανθρωπισμού κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι υποκύπτει σε εκβιασμούς εγκληματιών.

Παίρνει υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, φτάνει στο τρίτο έτος των σπουδών του, μια πλειάδα πανεπιστημιακών καθηγητών του συμπαραστέκεται, αλλά λόγω της διαμαρτυρίας του μαζί με άλλους κρατούμενους για την υγειονομική κατάσταση των φυλακών εν μέσω πανδημίας, μεταφέρεται βίαια και εσπευσμένα, άδικα και παράνομα (μεταγωγή ή απαγωγή;) στις φυλακές Γρεβενών. Χάνει έτσι τη δυνατότητα παρακολούθησης των μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο. Αρχίζει απεργία πείνας ξανά. Η Γενική Γραμματέας Αντιεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου, αναφέρεται αόριστα σε «αξιόπιστες πληροφορίες» που επέβαλλαν αυτή την «κατεπείγουσα ανάγκη άμεσης μεταγωγής του», ώστε να διασφαλιστεί «η δημόσια τάξη, ασφάλεια και εύρυθμη λειτουργία του Καταστήματος». Μετά την εκεί απεργία πείνας και δίψας, γίνεται δεκτό το αίτημά του για επαναφορά στον Κορυδαλλό.

Ξαναγυρίζοντας όμως εκεί «προσγειώνεται» όχι στο κελί του, αλλά στα υπόγεια των γυναικείων φυλακών. Είναι συγκλονιστικό το μίγμα εμπαιγμού, κωλυσιεργίας και εκδικητικότητας με το οποίο αντιμετωπίζεται ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που απλά θέλει να συνεχίσει να σπουδάζει. Όλες οι ανακοινώσεις των αρμοδίων που απαντούν στα αιτήματά του συνορεύουν με το ψέμα: σύμφωνα με τις δηλώσεις του δικηγόρου του, δεν υπάρχει δυνατότητα τηλεκπαίδευσης, δεν έχει βιβλία, δεν ισχύουν συνθήκες καραντίνας! ΑΠΛΑ ΤΟΝ ΕΚΔΙΚΟΥΝΤΑΙ!

Οι 14 μέρες πέρασαν, αλλά η Οδύσσεια του Δημάκη δεν φαίνεται να τελειώνει, αφού είναι για πολλοστή φορά σε απεργία πείνας, δίψας και επικοινωνίας. Τον ακούει κανείς;

Κύριε υπουργέ της Δικαιοσύνης, ντρέπεστε καθόλου;