Βέλγιο: Μια επαναστατική απόφαση για τους εργαζόμενους στο δημόσιο
Τέλος οι απαντήσεις σε email, SMS και τηλεφωνήματα μετά τη δουλειά.
Aπό την 1η Φεβρουαρίου, οι δημόσιοι υπάλληλοι στο Βέλγιο δεν είναι υποχρεωμένοι να απαντούν σε επαγγελματικά μέιλ, μηνύματα και τηλεφωνήματα μετά το πέρας του ωραρίου εργασίας.
Το «δικαίωμα αποσύνδεσης» είναι μέρος «της καταπολέμησης του υπερβολικού επαγγελματικού στρες και της εξάντλησης», αναφέρουν οι Brussels Times.
Δεν πρέπει να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση
Εάν δεν πρόκειται για «περίπτωση εξαιρετικών και απρόβλεπτων περιστάσεων που απαιτούν δράση που δεν μπορεί να περιμένει», δεν θα είναι δυνατή η επικοινωνία με τα μέλη του προσωπικού εκτός ωραρίου, σύμφωνα με εγκύκλιο της υπουργού Δημοσίων Υπηρεσιών Πέτρα Ντε Σάτερ.
Η Ντε Σάτερ τόνισε ότι ο εργαζόμενος «δεν πρέπει να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση επειδή δεν απαντά στο τηλέφωνο ή δεν διαβάζει μηνύματα που σχετίζονται με την εργασία εκτός των κανονικών ωρών εργασίας».
Η Delphine είναι ένας από τους 65.000 δημόσιους υπαλλήλους που κερδίζουν το “δικαίωμα αποσύνδεσης”
Αν και κάποτε ήλπιζε να γίνει επαγγελματίας σεφ, στο τέλος η Ντελφίν επέλεξε να γίνει δημόσιος υπάλληλος.
Ωστόσο, της αρέσει να βρίσκει χρόνο για να μαγειρεύει: “Είναι ένα από τα πάθη μου!”
Η 36χρονη ετοιμάζει δείπνο για τις φίλες της, Catherine και Roch. Είναι το Hachis Parmentier, ένα πιάτο με κιμά και πουρέ πατάτας – μερικές φορές παρομοιάζεται με πίτα του βοσκού.
Καθώς ανακατεύει τα κρεμμύδια, μου λέει ότι χαιρετίζει το γεγονός ότι πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι στο Βέλγιο αποκτούν το δικαίωμα να αποσυνδεθούν.
«Ειδικά για τους νέους δεν είναι πάντα ξεκάθαρο πότε πρέπει να είναι διαθέσιμοι ή όχι.
«Επειδή όταν ξεκινάς μια νέα δουλειά, θέλεις να είσαι τέλειος και σκέφτεσαι: «Αν δεν απαντήσω σε αυτό το email στις 10 το βράδυ, ίσως δεν αρέσει στο αφεντικό μου».
«Λοιπόν τώρα νομίζω ότι θα είναι μια πολιτιστική αλλαγή».
Από την 1η Φεβρουαρίου, δεν είναι δυνατή η επικοινωνία με 65.000 δημόσιους υπαλλήλους εκτός του κανονικού ωραρίου εργασίας. Υπάρχουν εξαιρέσεις – ίσως κατόπιν συμφωνίας ή αν κάτι δεν μπορεί να περιμένει. Και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει προσωπικό σε ετοιμότητα. Μια δεύτερη αρχή είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση επειδή δεν απαντούν στο τηλέφωνο ή δεν λαμβάνουν email εκτός ωραρίου.
Η υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Petra De Sutter πιστεύει ότι η αλλαγή θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητα. Λέει ότι η γραμμή μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής έχει γίνει όλο και πιο θολή κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με τόσους πολλούς να εργάζονται από το σπίτι.
Χωρίς το δικαίωμα αποσύνδεσης, λέει, «το αποτέλεσμα θα είναι άγχος και εξάντληση και αυτή είναι η πραγματική ασθένεια του σήμερα».
Αυτή η αλλαγή κανόνα ήταν σχετικά απλή στην εφαρμογή, καθώς ισχύει μόνο για ομοσπονδιακούς δημόσιους υπαλλήλους.
Ένα σχέδιο επέκτασης της πρακτικής στον ιδιωτικό τομέα αναμένεται να συναντήσει μεγαλύτερη αντίσταση.
«Το δικαίωμα αποσύνδεσης δεν πρέπει να επεκταθεί στον ιδιωτικό τομέα», λέει ο Eric Laureys από το Voka, το Φλαμανδικό Δίκτυο Επιχειρήσεων.
Λέει ότι θα «αναιρέσει» την πρόοδο που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας προς πιο ευέλικτη εργασία.
«Θα ήταν ένα σημαντικό σημάδι δυσπιστίας απέναντι στην ικανότητα των εργοδοτών να οργανώσουν την εργασία».
Ο Len Shackleton, ερευνητής στο Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων και καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μπάκιγχαμ, συμφωνεί ότι υπονομεύει την ευελιξία.
«Οι περιορισμοί στην επικοινωνία με τους εργαζόμενους εκτός καθορισμένου ωραρίου είναι απλώς μια επιπλέον δόση ρύθμισης».
Η Petra De Sutter επιμένει ότι το μέτρο δεν θα εμποδίσει την ευέλικτη εργασία, όταν αυτό θέλουν οι εργαζόμενοι.
«Αλλά από την άλλη πλευρά, πρέπει να προστατεύσουμε τα βασικά δικαιώματα των εργαζομένων», λέει.
Η Ντελφίν γελάει λίγο όταν ρωτάω αν η αλλαγή μπορεί να τροφοδοτήσει την έννοια των δημοσίων υπαλλήλων «ρολόι-ρολόι».
Λέει ότι είναι ένα παλιό κλισέ και ότι ο φόρτος εργασίας έχει αυξηθεί με τα χρόνια.
“Νομίζω ότι κάνουμε περισσότερα με λιγότερους ανθρώπους, συνήθως. Δεν νομίζω ότι είμαστε ντροπαλοί για δουλειά.”
Άλλες χώρες έχουν θεσπίσει τέτοιου είδους διατάξεις, κυρίως η Γαλλία.
Στο Βέλγιο, το επόμενο στάδιο της συζήτησης φαίνεται πιθανό να είναι εάν ένα μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων θα πρέπει επίσης να αποκτήσει το δικαίωμα «αποσύνδεσης».
Πηγές: bbc.com / in.gr
