Υποκλοπές στην Ελλάδα: Οι φορές που οι “κοριοί” δεν έμειναν κρυφοί

Η είδηση της απόπειρας παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, όπως ο ίδιος αποκάλυψε, δεν είναι το μόνο που μπορεί να εκπλήσσει σε αυτό ως γεγονός, αλλά εντύπωση προκαλεί και η «χλιαρή» αντιμετώπιση του από την κυβέρνηση και πολλά μεγάλα ΜΜΕ.

Η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εισηγήτρια της επιτροπής για την κυβερνοασφάλεια, Εύα Καϊλή, ανέφερε σε συνέντευξη της αυτές τις μέρες ότι η υποκλοπή των επικοινωνιών είναι ένα φαινόμενο που μαστίζει γενικά την Ευρώπη, μάλιστα, όπως είπε, είχε συμβεί και σε ευρωβουλευτές της Ουγγαρίας, της Πολωνίας και μάλλον και της Ισπανίας, ενώ αποκάλυψε πως είχε παρόμοια υποκλοπή με αυτή του Νίκου Ανδρουλάκη.

Σημειώνουμε κάπου εδώ, ότι προ μηνών, όταν αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούσαν τον πρωθυπουργό της Ισπανίας, Σάντσεθ, με το Pegasus, απολύθηκε τότε η επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της χώρας.

Με δεδομένο λοιπόν ότι και στην Ελλάδα εσχάτως έχουν γίνει καταγγελίες για υποκλοπές, η κυβέρνηση, αλλά και η ηγεσία της ΕΥΠ, υποχρεούται να ξεκαθαρίσει τι συμβαίνει με τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων στη χώρα μας, καθώς και τι είδους συστήματα έχει προμηθευτεί η ελληνική Υπηρεσία πληροφοριών.

Τι κάνει λοιπόν μία τέτοια είδηση να περνάει στα… «ψιλά» γράμματα; Είναι πια τόσο συνηθισμένο να γίνεται απόπειρα παρακολούθησης αρχηγού πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα ώστε να έχουμε συνηθίσει; Άραγε, τι μας δείχνει η ιστορία;

Σε αυτήν άλλωστε ανατρέξαμε για να δούμε παλιότερα σκάνδαλα υποκλοπών και να κατανοήσουμε καλύτερα την σοβαρότητα μίας τέτοιας κίνησης.

ΟΙ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ ΤΟΥ ΑΖΑΡΙ

Τον περασμένο Ιούνιο, θυμόμαστε την είδηση πως στοιχεία για τη διάπραξη υποκλοπών σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, e-mail και, πιθανώς, τηλέφωνα τουλάχιστον 17 Ελλήνων βουλευτών, 5 δικηγόρων σε Ελλάδα και Ην. Βασίλειο, στελεχών της εφημερίδας «Δημοκρατία» και πλήθους συγγενών τους και ιδιωτών, βρίσκονταν στα χέρια του FBI των ΗΠΑ. Όπως έγραψε η εφημερίδα «Δημοκρατία», μέρος των στοιχείων είχε κατατεθεί στο πλαίσιο της ανάκρισης των υποθέσεων της Novartis και της «λίστας Λαγκάρντ». Ο «επικεφαλής» φυσικός αυτουργός των υποκλοπών συνελήφθη από το FBI τον Σεπτέμβριο του 2019 για συνωμοσία κατά του αμερικανικού δημοσίου και σωρεία ηλεκτρονικών εγκλημάτων κατά φυσικών και νομικών προσώπων στις ΗΠΑ και διεθνώς. Πρόκειται για τον Ισραηλινό ντετέκτιβ (και απότακτο αστυνομικό) Αβιραμ Αζάρι, ο οποίος είναι προφυλακισμένος από το 2019 και ομολόγησε την ενοχή του φέτος, στις 20 Απριλίου, στο δικαστήριο της Νότιας Περιοχής της Νέας Υόρκης.

Σύμφωνα με τα αρχικά στοιχεία του FBI, που κατατέθηκαν στον Αρειο Πάγο και συγκεκριμένα στην ανακρίτρια-αρεοπαγίτη του Ειδικού Δικαστηρίου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, η ελληνική πτυχή της υπόθεσης αφορά τις υποκλοπές ηλεκτρονικών επικοινωνιών όσων ερευνούσαν την πολύκροτη υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ».

Όπως, επίσης, και 17 βουλευτές της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που μετείχαν σε επιτροπές της Βουλής στους κρίσιμους τομείς Εξωτερικών και Άμυνας, Δικαιοσύνης, Δημόσιας Τάξης και Οικονομικών. Οι βουλευτές αυτοί, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είναι οι :

• Μάκης Βορίδης: Υπό την ιδιότητα του βουλευτή της Ν.Δ. και υπό την ιδιότητα του δικηγόρου έως το 2016 και προσωπικού φίλου του κ. Φιλιππάκη.
• Αθανάσιος Δαβάκης: Βουλευτής της Ν.Δ., μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.
• Όλγα Κεφαλογιάννη: Βουλευτής της Ν.Δ., μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.
• Βασίλειος Οικονόμου: Βουλευτής της Ν.Δ., μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Φιλίας Ελλάδας – Ισραήλ και της Επιτροπής για τη «λίστα Λαγκάρντ».
• Ιωάννης Δέδες: Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής.
• Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου: Βουλευτής της Ν.Δ., πρόεδρος της Επιτροπής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας του κόμματος.
• Ανδρέας Μαρίνος: Βουλευτής της Ν.Δ., πρώην στέλεχος σε ΔΟΥ του υπουργείου Οικονομικών.
• Δημήτριος Κυριαζίδης: Βουλευτής της Ν.Δ., πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης του κόμματος, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων Ελλάδος.
• Παύλος Βογιατζής: Βουλευτής της Ν.Δ., μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής.
• Ροδούλα Ζήση: Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, μέλος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής.
• Αθανάσιος Μπούρας: Βουλευτής της Ν.Δ., γ.γ. της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας.
• Θεoδωρος Πάγκαλος: Πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, πρώην υπουργός και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
• Εύη Χριστοφιλοπούλου: Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, πρώην υφυπουργός.
• Έλενα Ράπτη: Βουλευτής της Ν.Δ., μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων (θέματα Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού).
• Δώρα Αυγερινοπούλου: Βουλευτής της Ν.Δ., πρώην πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.
• Διονύσης Σταμενίτης: Βουλευτής της Ν.Δ., μέλος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής.
• Γεώργιος Μαυρωτάς: Βουλευτής του κόμματος Ποτάμι, μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων (θέματα Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού).

Ο ΚΟΥΚΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ PREDATOR

Όταν προ μηνών αποκαλύφθηκε ότι γίνονταν υποκλοπές με το σύστημα Predator στο τηλέφωνο του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη, ο οποίος ερευνούσε μεγάλα επιχειρηματικά ντιλ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε δηλώσει άγνοια, ενώ είχε αρνηθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει τέτοιο σύστημα.

Στις 11 Απριλίου του 2022 αποκαλύφθηκε μέσω δημοσιεύσεων ότι ο Κουκάκης, που καλύπτει οικονομικά και τραπεζικά θέματα στην Ελλάδα, χρησιμοποιούσε ένα μολυσμένο κινητό τηλέφωνο για τουλάχιστον δέκα εβδομάδες το 2021. Η συσκευή είχε μολυνθεί από το Predator, ένα προηγμένο εργαλείο spyware.

Σύμφωνα με ανάλυση από ειδικούς, το spyware Predator διατίθεται από την ευρωπαϊκή εταιρεία παρακολούθησης Cytrox, και πωλείται στην Ελλάδα από την Intellexa. Ο Κουκάκης ζήτησε τότε τη βοήθεια των ερευνητών spyware στο Citizen Lab του Πανεπιστημίου του Τορόντο, οι οποίοι επιβεβαίωσαν την εισβολή του Predator στην συσκευή του μεταξύ 12 Ιουλίου και 24 Σεπτεμβρίου του 2021.

Η έρευνα εντόπισε ότι η εισβολή ήταν από έναν ελληνικό αριθμό τηλεφώνου, ο οποίος έστειλε στον Κουκάκη ένα μήνυμα κειμένου που περιείχε ένα μολυσμένο σύνδεσμο προς έναν ψεύτικο ιστότοπο.

Στις 11 Απριλίου, ο Γιάννης Οικονόμου, κυβερνητικός εκπρόσωπος, δήλωνε ότι οι ελληνικές αρχές δεν χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο λογισμικό και δεν συναλλάσσονται με εταιρείες που το πωλούν. Μάλιστα, υπήρξε κι ένας υπαινιγμός ότι ήταν δράση ιδιώτη και όχι κάποιου κυβερνητικού οργάνου. Χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων είχε πει τότε: “Εννοείται ότι οι αρμόδιες αρχές πρέπει να κάνουν ό,τι είναι σωστό για να διαλευκανθεί αυτή η υπόθεση και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Προφανώς, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, σε ένα κράτος δικαίου, κανείς δεν μπορεί να παρακολουθεί άλλους”, είπε.

H έκθεση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας (ΕΑΔ) για την καταγγελία της μόλυνσης του λογισμικού του δημοσιογράφου, παραδόθηκε στον ίδιο στις 22 Ιουλίου και το συμπέρασμά της είναι πως η κυβέρνηση δεν έχει καμία σχέση με την παρακολούθηση του Θανάση Κουκάκη, αφού ούτε η ΕΛΑΣ ούτε η ΕΥΠ προέκυψε από τον έλεγχο της ΕΑΔ να έχουν αγοράσει ή να χρησιμοποιούν αυτό ή παρόμοιο spywar. Βέβαια, πολλά και σοβαρά ερωτήματα προκαλούν σε μακροσκελή άρθρα τους το insidestory.gr και λίγες μέρες παλιότερα το reportersunited.gr σχετικά με την υπόθεση υποκλοπής Κουκάκη, σε σχέση μάλιστα με αυτή στον Νίκο Ανδρουλάκη, αφού και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για το ίδιο λογισμικό.

Οι υποκλοπές τηλεφωνημάτων και οι μαγνητοφωνήσεις συνδιαλέξεων όμως, είναι τελικά ένα διαχρονικό σκάνδαλο στην ελληνική πολιτική ζωή. Με πολλές μάλιστα μορφές. Τέτοια φαινόμενα, έχουν συνδεθεί κατά περιόδους με πολλά σκάνδαλα της χώρας, όπως αυτό του 1989 με τον Κοσκωτά, την υπόθεση της Siemens το 2006 ή το ηχητικό Παππά – Μιωνή στην διερεύνηση του σκανδάλου Novartis.

2006

Το 2006, στα μέσα της θητείας της κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μία άλλη υπόθεση υποκλοπών κάνει άνω κάτω το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Στις 2 Φεβρουαρίου του 2006 οι υπουργοί Γιώργος Βουλγαράκης (Δημόσιας Τάξης), Αναστάσης Παπαληγούρας (Δικαιοσύνης) και Θόδωρος Ρουσόπουλος (Επικρατείας) ανακοινώνουν ότι εντοπίστηκε, μετά από έλεγχο ρουτίνας της εταιρίας Vodafone (Ericsson τότε) που έγινε το 2005, εκτεταμένο δίκτυο τηλεφωνικών υποκλοπών!

Τηλέφωνα που παρακολουθούνται, σκιές και σενάρια σε μία νέα τεχνολογία, σχετικά, για τη χώρα. Υποκλοπές που αφορούσαν δεκάδες πολιτικά πρόσωπα, ανάμεσά τους και τον τότε πρωθυπουργό της χώρας, υπουργούς, αλλά και πολλά μη πολιτικά πρόσωπα.

Τα τηλέφωνα μέσω των οποίων γινόταν η παρακολούθηση χρησιμοποιούσαν τις κυψέλες (κεραίες) στις περιοχή Λυκαβηττού, κλινικής Λευκού Σταυρού, Πλατείας Μαβίλη και Πύργου Αθηνών. Τα μισά από αυτά ενεργοποιήθηκαν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2004, δηλαδή το διάστημα που προηγήθηκε των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τα ονόματα που έγιναν γνωστά, από δημοσιεύματα της εποχής, μιλούσαν για «κοριούς» στα παρακάτω ονόματα:

Καραμανλής Κωνσταντίνος, Μολυβιάτης Πέτρος, Σπηλιωτόπουλος Σπήλιος, Βουλγαράκης Γιώργος, Παπαληγούρας Αναστάσιος, Βαλληνάκης Γιάννης, Δήμας Σταύρος, Μπακογιάννη Θεοδώρα, Μαραβέλης Δημήτριος, Ιατροπούλου Αικατερίνη, Μεϊντάνη Μαρίνα, Μαρής Γεώργιος, Κόκα Αικατερίνη, Βαλληνδάς Γεώργιος, Φεργάδης Θεόδωρος, Ψυχογιός Γεώργιος, Αγγελάκης Δημήτριος, Χορευτάκη Γλυκερία, Γιαννόπουλος Νικόλαος, Μακρής Κων/νος, Μουρατίδης Αργύριος, Μπαρμπαρούση Δήμητρα, Βιτούνη Δέσποινα, Ρουμπινίδου Μιλάνα, Βουτσίνος Αλέξανδρος, Κακοταρίτης Ιωάννης, Σηφακάκης Ιωάννης, Κουλίδου Αναστασία, Τσιλιμάντος Γρηγόριος, Νικολίνας Ιωάννης, Νότας Αναστάσιος, Σόντις Θεόδωρος, Παυλίδης Πέτρος, Παπαντωνίου Ιωάννης, Πνευματικάκης Εμμανουήλ, Μοκτάρ Ραμζί, Ισκιάρ Αττίλα, Μαλούμ Μοχαμάτ Ουντίν, Αντουλάχ Τζαμάλ, Χουσεΐν Μοχάμετ Σαντίκ, Μοχαμάτ Μείμ, Χουσείν Μοχάμεν, Ιμπραχήμ Αχμάντ Τάρεκ, Καντίρ Αρης, Ταίρ Χερμίζ και Σαντί Αγιούμπι.

Οι έρευνες οδηγούν τότε σε ενδείξεις εμπλοκής των ΗΠΑ στην υπόθεση, όμως ουδέποτε επισήμως τίθεται τέτοιο θέμα από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, ούτε παραδοχή από την αμερικάνική πλευρά. Για την υπόθεση συστήνεται εξεταστική επιτροπή της Βουλής, που όμως δεν καταλήγει ποτέ σε κάποιο σαφές αποτέλεσμα και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο το 2008. Ξανάνοιξε δύο έτη μετά, το 2010 με την εμφάνιση νέων στοιχείων που υποδείκνυαν υπόθεση κατασκοπείας με ανάμειξη της αμερικανικής πρεσβείας. Στη Vodafone υπεβλήθη τότε πρόστιμο 73 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο όμως ακυρώθηκε αργότερα ως παράνομο από την Ολομέλεια του ΣτΕ το καλοκαίρι του 2010.

Με την υπόθεση, φαίνεται πως σχετίζεται άμεσα και η αυτοκτονία του υπεύθυνου για την ανάπτυξη του δικτύου της εταιρείας Ericsson, Κώστα Τσαλικίδη που βρέθηκε βρέθηκε νεκρός στις 9 Μαρτίου 2005, μία μόλις ημέρα πριν γνωστοποιηθεί στις αρχές η ύπαρξη του ύποπτου λογισμικού. Η οικογένεια του προσπάθησε να πείσει πως ήταν δολοφονία, αλλά η ιατροδικαστική εξέταση του 39χρονου κατέληγε ρητά στο ότι επρόκειτο για αυτοχειρία.

Τα σενάρια που «παίξανε» εκείνη την εποχή ήταν πολλά. Δημοσιεύματα συνέδεσαν εκείνη την υπόθεση τότε με την «απομάκρυνση» του Καραμανλή από την ενεργό πολιτική σκηνή και φήμες μιλούσαν για απειλές και πολλά άλλα που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν.

Συχνές είναι και οι αναφορές του ΚΚΕ σε τηλεφωνικές υποκλοπές σε γραφεία του κατά καιρούς, χωρίς ποτέ όμως να έχουν καταλήξει σε πιο συγκεκριμένα αποτελέσματα οι έρευνες.

Ο “ΑΡΧΙΚΟΡΙΟΣ”

Πάμε αρκετά χρόνια πίσω και το 1994 ένα μεγάλο σκάνδαλο υποκλοπών, είναι αυτό που συνδέθηκε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Σύμφωνα με την εποχή, το πρώτο σκάνδαλο είχε ως «θύμα» του τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ο «αρχικοριός» όπως τον λέγανε τότε οι επικριτές του, ήταν κάποιος Θεοφάνης Τόμπρας, έμπιστος άνθρωπος του Παπανδρέου. Ο Θεοφάνης Τόμπρας μάλιστα, υπήρξε ο υποδιοικητής και στην συνέχεια διοικητής του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας, την πρώτη δεκαετία της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Κατηγορήθηκε τότε ότι είχε «στήσει» ένα δίκτυο εκτεταμένων τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και υποκλοπών που περιλάμβανε πολιτικά πρόσωπα (αντιπάλους αλλά και μέλη του ΠΑΣΟΚ), επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και εκδότες. Παρά τα δεκάδες δημοσιεύματα που καταγράφονται εναντίον του, τελικά ουδέποτε κατέστη δυνατόν να υπάρξει ουσιώδης δικαστική έρευνα και εκτίμηση για όσα του καταμαρτυρήθηκαν. Ο Θεοφάνης Τόμπρας παραπέμφθηκε, έμμεσα, σε ειδικό δικαστήριο με την κατηγορία της παγίδευσης και παραβίασης τηλεφωνημάτων. Η παραπομπή του όμως, αποτελούσε παρεπόμενο της απόφασης που πήρε η Βουλή στις 21 Σεπτεμβρίου του 1989 να παραπέμψει για το ίδιο θέμα τον Ανδρέα Παπανδρέου με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας. Πέντε μήνες αργότερα στις 15 Μαΐου η Βουλή αποφάσισε την αναστολή της δίωξης κατά του Παπανδρέου, με 117 ψήφους υπέρ και ενώ από την σχετική συνεδρίαση απουσίαζε το ΠΑΣΟΚ που συνέχισε να μιλά για πολιτικές διώξεις.

ΚΑΙ Ο… ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΟΡΙΟΣ

Δύο χρόνια αργότερα, εμφανίζεται ακόμα ένα σκάνδαλο υποκλοπών, λίγο αλλαγμένο από το προηγούμενο… Πρωταγωνιστής του σκανδάλου, ο Χρήστος Μαυρίκης. Ένας υπάλληλος του ΟΤΕ που καταγγέλλει στα μέσα ενημέρωσης, ότι κατ’ εντολή του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, συνεργάτη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, εκτελούσε υποκλοπές κατά πολιτικών προσώπων. Μεταξύ των οποίων και του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Χρήστος Μαυρίκης θα πάρει το παρωνύμιο «Εθνικός Κοριός» από τα μέσα ενημέρωσης και ξεκινάει μία έρευνα στα ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ που υποδεικνύει ο Μαυρίκης. Σύμφωνα με την τότε πλειοψηφία της προκύπτουν ξεκάθαρες ενδείξεις τεχνικών παρεμβάσεων για υποκλοπές.

Ο βουλευτής – εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Κώστας Μπρακατσούλας, θα πει λίγο αργότερα: «διαπιστώθηκε ότι παρακολουθήθηκαν τα τηλέφωνα του κ. Μιλτιάδη Έβερτ ως τον Αύγουστο του 1991 και του γραφείου του ως το 1991 και του Υπουργείου Προεδρίας, κατά το διάστημα που ήταν Υπουργός ως το Δεκέμβριο του 1991. Του Γεράσιμου Κουρή, ως τα τέλη Απριλίου 1990 και της εφημερίδας ΑΥΡΙΑΝΗΣ ως το Σεπτέμβριο του 1990. Του σημερινού Πρωθυπουργού, κ. Ανδρέα Παπανδρέου, το τριψήφιο τηλέφωνό του, ως τον Ιούνιο του 1990. Του Γεωργίου Ράλλη, πρώην Πρωθυπουργού, ως τα τέλη του 1990. Των γραφείων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην οδό Χαριλάου Τρικούπη, ως το Δεκέμβριο του 1991. Του Αντώνη Λιβάνη ως το Σεπτέμβριο του 1991. Του Κυριάκου Γριβέα ως το Δεκέμβριο του 1990, γνωστός σε όλους μας ως αναπληρωτής διευθυντής του πολιτικού γραφείου του κ. Μητσοτάκη». Αναφέρει επίσης ότι «το πλείστον κατετέθησαν από το Μαυρίκη και αφορά υποκλοπές -και λέω το πλείστον, εκτός εκείνων των ευρημάτων τα οποία λόγω του χρόνου δεν μπόρεσαν να βρεθούν- που επιβεβαιώθηκαν πλήρως από το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων του ΟΤΕ. Είναι 7 άνθρωποι όλου του πολιτικού φάσματος, οι οποίοι ομοφώνως αποφαίνονται ότι πράγματι έγιναν αυτές οι παρακολουθήσεις και έγιναν οι παρακολουθήσεις με τον τρόπο που υποδεικνύει ο Μαυρίκης στο γνωστό υπόμνημά του».

Πάντως, για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι ούτε αυτή η υπόθεση θα φθάσει τελικά στο Ειδικό Δικαστήριο, παρότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα παραπεμφθεί. Ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Ιανουάριο του 1995 ζητά να υπάρξει για λόγους πολιτικής ομαλότητας, αναστολή των ποινικών διώξεων και η πρόταση του υπερψηφίζεται από το κοινοβούλιο με ονομαστική ψηφοφορία. Ο Μητσοτάκης τότε διαμαρτύρεται και μιλά για μεθόδευση προκειμένου να μην αποδειχθεί η αθωότητά του…

Υπόθεση υποκλοπών Ανδρουλάκη

Επιστρέφοντας στο σήμερα, μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατέθεσε, πρiν λίγες μέρες, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης καταγγέλλοντας απόπειρα παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του με το παράνομο λογισμικό «Pegasus» και απόπειρα υποκλοπής προσωπικών δεδομένων.

Σύμφωνα με σχετική ενημέρωση από τον πρώτο έλεγχο που έγινε στη συσκευή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, φάνηκε η παρουσία ύποπτου συνδέσμου (link) που συνδέεται με το παράνομο λογισμικό παρακολούθησης Predator που συναντήσαμε πριν λίγους μήνες και στο κινητό του Θανάση Κουκάκη.

Σύμφωνα με το insidestory.gr, η Google λέει σε αναφορά της ότι η ομάδα ανάλυσης κινδύνων της εταιρείας εκτιμά πως με τα στοιχεία που έχει συλλέξει έως τώρα στην Ελλάδα υπάρχει μονοψήφιος αριθμός στόχων με κινητά Android. Από την άλλη, στοιχεία μετά από αυτό αποτελεί ότι Κουκάκης και Ανδρουλάκης έχουν iPhone . Και οι δύο έλαβαν μήνυμα – δόλωμα πέρυσι, ο δημοσιογράφος στις 12 Ιουλίου του 2021 και ο Ανδρουλάκης στις 21 Σεπτεμβρίου 2021, αφού είχε ανακοινώσει δηλαδή την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του κόμματος, με κακόβουλο url από ίδιο παραποιημένο –γι αυτόν τον σκοπό– domain. Η διαφορά λοιπόν στις δύο περιπτώσεις, είναι ότι ο Κουκάκης πάτησε το link, ενώ ο Ανδρουλάκης όχι.

Είναι στο χέρι της Δικαιοσύνης να επαληθεύσει τη δημοσιογραφική έρευνα για το ποια πρόσωπα – πολιτικά και μη- εμπλέκονται στη δική μου παρακολούθηση, στην απόπειρα παρακολούθησης του @androulakisnick, αλλά και δεκάδων άλλων που ακόμη δεν τους γνωρίζουμε. pic.twitter.com/wut6yVSBLa

— Thanasis Koukakis (@nasoskook) July 27, 2022

Το μήνυμα έγγραφε: «Να δούμε λίγο σοβαρά το θέμα φίλε, έχουμε να κερδίσουμε» και ακολουθούσε ο σύνδεσμος, ο οποίος ήταν παραποίηση ιστοσελίδας που υπάρχει και λειτουργεί κανονικά. Αν και το μήνυμα φαίνεται να διαβάστηκε μία ώρα μετά τη λήψη του, το γεγονός ότι ο κ. Ανδρουλάκης δεν πάτησε ποτέ το link είναι αυτό που φαίνεται να τον γλύτωσε από τα χειρότερα. Υπήρξε, δηλαδή, απόπειρα παγίδευσης του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη, που αποτράπηκε χάρις την πρόνοια του ίδιου να μην ακολουθήσει τον σύνδεσμο που θα παγίδευε το τηλέφωνό του. Σημειώνεται, ότι στους 200 και πλέον ελέγχους κινητών ευρωβουλευτών που έχουν διεξαχθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν η πρώτη περίπτωση που διαπιστώθηκε απόπειρα μόλυνσης προσωπικής τηλεφωνικής συσκευής. Τεχνικοί σύμβουλοι δεν αποκλείουν, εξάλλου, την ακρόαση με άλλα συστήματα που δεν αφήνουν ίχνη.

Μπορεί λοιπόν, διαχρονικά, στην Ελλάδα να μην ήταν λίγες οι φορές που βγήκαν στο φως… ζωντανοί «κοριοί» στην πολιτική σκηνή της χώρας, όμως αυτό δεν κάνει το ζήτημα ούτε μικρό, αλλά σίγουρα δεν το καθιστά ικανό να μείνει στα «ψιλά» γράμματα που κάποιοι, προφανώς, θέλουν να μείνει. Το ζήτημα του Νίκου Ανδρουλάκη άλλωστε είναι υπό εξέλιξη και, όπως φαίνεται, ο πολιτικός άντρας θέλει να μάθει την αλήθεια. Ελπίζουμε, κι εμείς…