Αν είχαμε μια κυβέρνηση με ευαισθησία και φαντασία
Παιδεία και πολιτισμός στο στόχαστρο.
Αν είχαμε μια Κυβέρνηση με Ευαισθησία και Φαντασία
Στον τομέα του Πολιτισμού
2 εκατομμύρια λοιπόν για τα ΜΜΕ, για τα κανάλια Πανελλαδικής εμβέλειας, Σκέφτομαι, αν υπήρχε έμπνευση, ευαισθησία και φαντασία, θα δίνονταν αυτά τα χρήματα στους καλλιτέχνες.
Στους φορείς, τους συλλόγους, τα σωματεία, κάθε συλλογική εκπροσώπηση του καλλιτεχνικού και λογοτεχνικού μας κόσμου (συνθέτες, σκηνοθέτες, τραγουδιστές, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, σεναριογράφοι, εικαστικοί, ποιητές…) με το απλό αίτημα: “Φτιάξτε μας μηνύματα, πώς να αντιμετωπίσουμε την Πανδημία. Και μετά εμείς, η κυβέρνηση, θα τα μοιράσουμε σε κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, sites.
Θα δώσουμε χώρο και χρόνο σε συνεννόηση με τους δήμους για να γίνουν χάπενινγκς, παραστάσεις, συναυλίες και κονσέρτα, εικαστικές παρεμβάσεις, ζωγραφιές σε πλατείες, πάρκα, δρόμους τοίχους όλης της Χώρας”.
Αλλά δεν υπάρχει ούτε ευαισθησία ούτε φαντασία…. Μονάχα “Το Σόι μας” Εκείνο που δένεται κι από τη συγγένεια κι από την οσμή του χρήματος..
Αν είχαμε μια Κυβέρνηση με Ευαισθησία και Φαντασία
Στον τομέα της Παιδείας
Πέραν του ότι θα προσλάμβανε 15.000 επιπλέον εκπαιδευτικούς.
Σκέφτομαι ότι αν υπήρχε έμπνευση κι ευαισθησία και φαντασία, θα εξέταζε από νωρίς όλους τους εναλλακτικούς ή επιπλέον χώρους για διδασκαλία. Θα έβγαζε τους μαθητές στα πάρκα, στα κοντινά δασύλλιά, στην παραλία, στα γήπεδα για μάθημα.
Όσο είναι καλός ο καιρός. Στο μεταξύ θα φρόντιζε να αυξήσει τις αίθουσες διδασκαλίας. Με κοντέινερ, με γυψοσανίδες, θα δημιουργούσε κι άλλους χώρους, ώστε να βρίσκονται το πολύ 12-15 παιδιά σε κάθε αίθουσα.
Στη χειρότερη, θα ενοικίαζε, έναντι χαμηλού αντιτίμου, καθώς ο τουρισμός μας είναι, θα είναι ανύπαρκτος- αίθουσες συνεδρίων των ξενοδοχείων, μεγάλα μαγαζιά διασκέδασης που θα μείνουν κλειστά, αθλητικές εγκαταστάσεις, γυμναστήρια…
Αλλά δεν υπάρχει…Μονάχα η ανάγκη της μιας υπέρκομψης εικόνας.
