Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Προτομή Φίλλιπου Νίκογλου
Αν και λιγότερο γνωστός και τιμημένος, η πόλη χρωστά πολλά στον γιατρό που βοήθησε στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Το στενό δίπλα από το Λαογραφικό Μουσείο που φτάνει μέχρι την Β. Όλγας φέρει το όνομα του. Παραδίπλα, στο παρκάκι, κάτω από τα ψηλά δέντρα που παρατάσσονται κατά μήκος του δρόμου και αλλάζουν την όψη της γειτονιάς σύμφωνα με τις εποχές του χρόνου, δεσπόζει η προτομή του Φίλλιπου Νίκογλου. Αν και λιγότερο γνωστός και τιμημένος, η πόλη χρωστά πολλά στον γιατρό που με κίνδυνο τη ζωή του έδωσε πληροφορίες στην Ελληνική κυβέρνηση και βοήθησε στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, πριν προλάβουν να την καταλάβουν οι Βούλγαροι.
Ο Φίλιππος Νίκογλου γεννήθηκε το 1871 στη Στενήμαχο της Ανατολικής Θράκης. Σπούδασε ιατρική στη Ζαρίφεια Σχολή της Φιλιππούπολης (σημερινό Πλόβντιβ) και μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία. Εργάστηκε ως χειρουργός στη Σόφια και ήταν υπίατρος στον βουλγαρικό στρατό το 1912. Όταν έμαθε για τα σχέδια των Βουλγάρων να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη, μετέφερε την πληροφορία αυτή μυστικά στον πράκτορα της Ελλάδας Σουλιώτη Νικολαΐδη και ο τελευταίος ειδοποίησε τον Ελευθέριο Βενιζέλο ότι ήταν επιτακτική ανάγκη να κατευθυνθούν τα ελληνικά στρατεύματα προς τη Θεσσαλονίκη. Έτσι, η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό στις 26 Οκτωβρίου 1912. Όταν έγινε γνωστή η δράση του, κηρύχθηκε εχθρός από τους Βουλγάρους και κατέφυγε στην Θεσσαλονίκη. Για τη δράση του παρασημοφορήθηκε σε ηλικία 79 ετών. Γιος του ήταν ο νομάρχης Στέφανος Νίκογλου.
Η προτομή φτιαγμένη από χαλκό αναπαριστά τον Νίκογλου να φορά κουστούμι και να κοιτά υπό αυστηρό βλέμμα. Στο πίσω μέρος της αναγράφεται η ημερομηνία κατασκευής, που είναι το 1966, αλλά δεν διακρίνεται το επίθετο του γλύπτη, παρά μόνο το όνομα του.
Στην μαρμάρινη βάση της προτομής ένας πολίτης εξέφρασε τα αισθήματα του για το Γερμανικό κράτος, συνεχίζοντας την παράδοση που θέλει την Θεσσαλονίκη να μην τιμά τον δημόσιο χώρο και ειδικά τα γλυπτά και τα αγάλματα, βανδαλίζοντάς τα καθημερινά.
