Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης: Μητροπολίτης Γεννάδιος

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Δυο προτομές του μητροπολίτη Γενννάδιου, αν και διαφορετικές μεταξύ τους αλλά στον ίδιο χώρο, συναντάμε στην Θεσσαλονίκη. Η μία στο επισκοπείο της μητρόπολης (Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά) και η άλλη επί του τάφου του που βρίσκεται δεξιά στην κύρια είσοδο του ναού.

Η προτομή επί του τάφου παρουσιάζει τον μητροπολίτη σε μεγαλύτερη ηλικία με τα επίσημα ιερά άμφια. Φτιαγμένη από λευκό μάρμαρο και τοποθετημένη επάνω σε μαρμάρινο βάθρο επί της κεφαλής του τάφου.

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος γεννήθηκε στη Μεσόπολη Προύσας το 1868, ήταν Έλληνας θεολόγος και επίσκοπος. Διετέλεσε αρχικά Μητροπολίτης Λήμνου και επέδειξε σημαντική δράση για την παιδεία, τη φιλανθρωπία και τη νεότητα. Φοίτησε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου έλαβε τον τίτλο του Διδασκάλου της Ορθόδοξης Θεολογίας το 1893. Συνέβαλε δυναμικά στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, αποτελώντας παράγοντα προς τις οθωμανικές αρχές για την παράδοση της πόλης στον ελληνικό στρατό χωρίς αντίσταση.

Τέλεσε τη Δοξολογία για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στον Ναό του Αγίου Μηνά και ήταν πάντοτε παρών σε όλες τις τελετές υποδοχής των ελληνικών αρχών.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Θεσσαλονίκης έδωσε οδηγίες στους Χριστιανούς της πόλης να μην προβούν σε καμία διάκριση προς τους Εβραίους συμπολίτες τους, όταν οι τελευταίοι υποχρεώθηκαν από τις κατοχικές δυνάμεις να φορούν το κίτρινο άστρο, ενώ έκανε έντονα διαβήματα για να σταματήσουν οι εκτοπίσεις τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Για τη δράση του αυτή ανακηρύχθηκε – μετά θάνατον – το 1969 «Δικαίος των Εθνών» στο Ισραήλ, τίτλος που αποδίδεται σε όσους έσωσαν τη ζωή Εβραίων κατά την διάρκεια του πολέμου. Το όνομα του φέρει οδός της Θεσσαλονίκης που καταλήγει στην πλατεία Άθωνος.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ τα υπόλοιπα κείμενα της στήλης «Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης»