Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης: Μνημείο Γενοκτονίας Μικρασιατικού Ελληνισμού του Γεώργιου Τσιάρα
Τοποθετημένο σε μαρμάρινο βάθρο αναπαριστά μια οικογένεια με αγωνία στο βλέμμα να ατενίζει το μέλλον και παράλληλα τις χαμένες πατρίδες.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Καραμαλίγκας
Στο κέντρο του δημοτικού διαμερίσματος Διαβατών του δήμου Εχεδώρου στη συμβολή των οδών 28ης Οκτωβρίου, Αγίου Γεωργίου και Αλεξ. Παπάγου, στο Γυμνάσιο Διαβατών βρίσκεται το μνημείο της Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού έργο του γλύπτη Γεώργιου Τσιάρα που μας έχει χαρίσει πολλά και σημαντικά αγάλματα και προτομές.
Τοποθετήθηκε με την πρωτοβουλία του Συλλόγου Μικρασιατών και Άλλων Προσφύγων Διαβατά «Το φανάρι» Ιωνία καθώς και με την υποστήριξη του Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κκ Βαρνάβα επί νομαρχίας Παναγιώτη Ψωμιάδη με δήμαρχο Εχεδώρου τον Σπύρο Σταματάκη.
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 2010.
Τοποθετημένο σε μαρμάρινο βάθρο αναπαριστά μια οικογένεια (πατέρας μητέρα γιος και κόρη) με αγωνία στο βλέμμα να ατενίζει το μέλλον και παράλληλα τις χαμένες πατρίδες με μια κινητικότητα που δίνει στις μορφές η κλίση προς τα αριστερά ενώ ο αέρας φυσά τα μαλλιά τους. Στο φόντο γραμμένες χειρόγραφα όλες οι περιοχές από τις οποίες ξεριζώθηκαν οι πρόσφυγες του 1922 φτιάχνοντας μια νέα πατρίδα στην Ελλάδα.
Στέκει γεωμετρικά μπροστά από μια σιδερένια πύλη που θυμίζει άλλες κατασκευές του γλύπτη αλλά έχει και τα χαρακτηριστικά γκιλοτίνας.
Μετά τη συνθήκη της Λοζάνης το 1923 και την ανταλλαγή πληθυσμών στα Διαβατά εγκαταστάθηκαν Έλληνες από την Ιωάνα της Μικράς Ασίας και Έλληνες αρμενόφωνοι Καυκάσιοι από το Ερζιγκιάν της Μικράς Ασίας. Άλλωστε από την συνένωση των Διαβατών και της Νέας Μαγνησίας προέκυψε η Νέα Ιωνία Θεσσαλονίκης. Οι κάτοικοί της με αυτό το άγαλμα τιμούν την ιστορία των προγόνων τους.
Σήμερα στο πρώην στρατόπεδο Αναγνωστοπούλου στεγάζεται η μεγαλύτερη δομή προσφύγων από Συρία, Πακιστάν , Αφγανιστάν και αρκετοί από τους πρόσφυγες που διέμεναν εκεί στην συνέχεια εγκαταστάθηκαν σε σπίτια εντός των Διαβατών αποδεικνύοντας πως η Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα οι δυτικές συνοικίες αποτέλεσαν χωνευτήρι λαών και πολιτισμών και φιλόξενο τόπο για πρόσφυγες και μετανάστες καθώς δεν είναι το πρώτο ίσως ούτε και το τελευταίο προσφυγικό κύμα που καταφθάνει στην πόλη.
Ο γλύπτης Γεώργιος Τσάρας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951. Σπούδασε Μαθηματικά στο ΑΠΘ και αργότερα γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει φιλοτεχνήσει πολλά δημόσια υπαίθρια γλυπτά και έχει συμμετάσχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης στην Θεσσαλονίκη. Έργα του στην Θεσσαλονίκη εκτός από τις πύλες είναι ο Ανδριάντας του Αριστοτέλη στο Α.Π.Θ., το μνημείο Θρακών δίπλα στο Makedonia Palace κ.α.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ τα υπόλοιπα κείμενα της στήλης «Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης»
