Ανακαλύψτε τα κτίρια της πόλης: Μέγαρο Σεδένκο και Μοσκώφ, Παύλου Μελά 18
Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της εποχής του μεσοπολέμου με στοιχεία ART NOUVEAU με επιμέρους αναφορές στο νεοκλασικισμό.
Πνιγμένα από το καυσαέριο και τις μοντέρνες πολυκατοικίες. Στέκουν δίπλα μας ενάντια στο χρόνο και την φθορά. Τα προσπερνάμε, δεν τα παρατηρούμε, σε κάποια από αυτά ζούμε και εργαζόμαστε, κάνουμε τα ψώνια μας η πίνουμε έναν καφέ. Άλλα μαραζώνουν από την αδιαφορία μας. Ζωντανά και περήφανα σύμβολα της ιστορίας της πόλης, κρύβουν σημαντικά γεγονότα, σκοτεινά μυστικά, οικογενειακές ιστορίες, τραγωδίες και χαρές. Νεοκλασικά, διατηρητέα, του ευρωπαϊκού εκλεκτισμού, του κλασικισμού, μπαρόκ, σύγχρονα αυτά είναι τα κτήρια σύμβολα της πόλης.
Το κτίριο επί της οδού Παύλου Μελά γωνία με Τσιμικσή και Βύρωνος γνωστό ως “Μέγαρο Σεδένκο – Μοσκώφ”, είναι κτισμένο σε οικόπεδο έκτασης 498,00τμ και αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο, τρεις τυπικούς ορόφους και δώμα. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1924-1930 από τον αρχιτέκτονα Δημήτριο Φυλλίδη (αρ. οικ. άδειας 1019/1924) επί του υπ’ αριθμό 10 οικοπέδου στο Ο.Τ.116 του Β’ τομέα της Πυρικαύστου Ζώνης Θεσσαλονίκης.
Το κτίριο είναι γωνιακό και βρίσκεται στην περιοχή που ονομάζουμε διαγώνιο. Κατέχει δεσπόζουσα θέση και διακρίνετε τυπολογικά και μορφολογικά από τον όγκο του και τα διακοσμητικά του στοιχεία καθώς διαθέτει μεγάλη προβολή λόγω της θέσης και της ρυμοτομίας όπου η συμβολή των τριών οδών δημιουργεί πλάτωμα με οπτικές φυγές προς το ναό της Αγίας Σοφίας (βόρεια) και το Λευκό Πύργο (νότια).
Το κτίριο χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως «έργο τέχνης, που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία» και περνάει στην αρμοδιότητα της 4ης Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων (ΦΕΚ 34 Β’ / 20.01.1989).
Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της εποχής του μεσοπολέμου με στοιχεία ART NOUVEAU με επιμέρους αναφορές στο νεοκλασικισμό και εντάσσεται στο πλαίσιο του εκλεκτικισμού των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα.
Έργα του Δ. Φυλλίδη είναι επίσης η στοά Τάττη (Αγίου Μηνά 5) και το κτίριο Κουκουμπάνη (Αγίου Μηνά 1 και Κατούνη, πλ. Εμπορίου).
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα και οι τοίχοι πληρώσεως έχουν κατασκευαστεί από μπατικές και δρομικές οπτοπλινθοδομές.
Τα δάπεδα είναι επικαλυμμένα με μωσαϊκά μάρμαρα, ξύλο και ποικίλα τσιμεντοπλακίδια. Οι οροφές των εσωτερικών χώρων είναι διακοσμημένες με περίτεχνες γύψινες διακοσμήσεις.
Τα παράθυρα και οι πόρτες είναι διακοσμημένα και κατασκευασμένα από ξύλο.
Η συνολική επιφάνεια των στεγασμένων χώρων του κτιρίου είναι 2.415τμ (κύριων και βοηθητικών).Το υπόγειο του κτιρίου, επιφάνειας 498τμ περιλαμβάνει αποθηκευτικούς χώρους και αποτελείται από δύο ανεξάρτητα μέρη άμεσα συνδεδεμένα το καθένα με τα ισόγεια καταστήματα. Το ισόγειο, συνολικής επιφάνειας 458τμ αποτελείται από δύο καταστήματα και την κύρια είσοδο του κτιρίου επί της οδού Παύλου Μελά. Το κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο περιλαμβάνει μεγάλη κυκλική σκάλα και ανελκυστήρα. Επίσης από το χώρο της εισόδου υπάρχει πρόσβαση στον πίσω ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου. Κάθε όροφος έχει επιφάνεια 445τμ συμπεριλαμβανομένου του κοινόχρηστου κλιμακοστασίου, με χρήση κατοικίας. Αποτελείται από τρία αυτοτελή διαμερίσματα 136τμ, 108τμ και 165τμ. Όλοι οι χώροι διαθέτουν φυσικό αερισμό και φωτισμό.
Η οικογένεια Μοσκώφ γνωστή και ιστορική οικογένεια της Θεσσαλονίκης. Ο Πόντιος καπνέμπορας Νικόλαος Μοσκώφ (πατέρας του Γιάννη, της Μάγδας και του Παύλου) χτίζει το 1924 το κτίριο με σκοπό να αποτελέσει καπναποθήκη. Το 1938 κατά την διάρκεια αναταραχών και εν μέσω οικονομικής κρίσης, ο Νικόλαος Μοσκώφ (μεγαλύτερος αδελφός του Ηρακλή Μοσκώφ) δολοφονείται έξω από το σπίτι, από απολυμένο εργάτη της καπνοβιομηχανίας του. Το 1939 γεννιέται ο γιος του Ηρακλή και της Αμίνα, Κωστής. Όταν ξέσπασε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, η οικογένεια εγκατέλειψε την Θεσσαλονίκη και μετακόμισε στην Αθήνα – όπου επι 6 μήνες ήταν φιλοξενούμενοι στο σπίτι του Κουντουριώτη. Ο Κωστής Μοσκώφ υπήρξε συγγραφέας, ποιητής, διανοούμενος του αριστερού χώρου και επι τρεις τετραετίες Δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Μάλιστα το 1981, διετέλεσε και δήμαρχος της πόλης. Το κτίριο ανήκει ακόμα στους κληρονόμους της οικογένειας και χρησιμοποιείται για να στεγάσει επαγγελματικές δραστηριότητες.
Με στοιχεία από
https://thessarchitecture.wordpress.com/2016/04/17/megaro-moskof/
