Από τα videoclub της γειτονιάς… στον χαοτικό κόσμο του Internet

Ανήκεις και εσύ στη γενιά που το Internet κολλούσε αφόρητα και το torrent της ταινίας που είχες υποσχεθεί στην παρέα δεν “κατέβαινε” με τίποτα; Ή ακόμα χειρότερα σε εκείνους που δεν είχαν καν την επιλογή του torrent; Αν ναι, τότε σίγουρα πολλές φορές έχεις κατέβει στο videoclub της γειτονιάς για να αναζητήσεις την ταινία που θέλεις και έχεις έρθει αντιμέτωπος με το σκληρό, απρόσωπο καρτελάκι “νοικιάστηκε” που σου κατέστρεφε όλα τα όνειρα και κάπου εκεί μεταξύ μας συνειδητοποιούσες πως την ταινία που έταξες δεν θα την δείτε ποτέ – “Καλά πήγε αυτό”.

Ή ακόμα και να την έβρισκες υπήρχαν πολλές πιθανότητες το DVD να ήταν γρατζουνισμένο και η βραδιά να κατέληγε σε μία ατελείωτη ταλαιπωρία.

Όλοι μας φυσικά, κάποτε ζηλέψαμε τους υπάλληλους των videoclub, οι οποίοι είχαν την δυνατότητα να βλέπουν πρώτοι απ’ όλους τις νέες κυκλοφορίες.

Περίμενες τότε ότι αρκετά χρόνια μετά όλα αυτά θα φάνταζαν μακρινό παρελθόν;

Ειδικά για τους πιο νέους (γκούχου) όλο αυτό ίσως να μοιάζει αστείο. Όμως, για εμάς που το ζήσαμε λίγο ή πολύ ήταν μία εποχή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και πολλές φορές νοσταλγούμε.

 Δεν είναι κάπως παράξενο ότι σήμερα όλοι μας έχουμε ένα μικρό videoclub στο σαλόνι μας;

Όλοι έχουμε ένα προφίλ σε μία (αν όχι περισσότερες) πλατφόρμες, ενώ ακόμα υπάρχουν και εκείνοι παραμένουν πιστοί στο πειρατικό download. Όπως και να έχει κανείς μας πλέον δεν θα επισκεφθεί το videoclub της γειτονιάς και γιατί να το κάνει όταν με ένα “κλικ” έχει τα πάντα στην οθόνη του.

Θυμάμαι πως μόνο στη δική μου γειτονιά υπήρχαν 2-3 videoclub, εκ των οποίων έχει μείνει 1 σε λειτουργία. Φυσικά, ακόμα και αυτό, λειτουργεί κάτω από υπερβολικά δύσκολες συνθήκες.

Όπως μας αναφέρει ο ιδιοκτήτης του, μεγάλο πρόβλημα για τον κόσμο πλέον είναι ότι δεν έχει χρόνο για να βλέπει ταινίες.

«Ούτε στις πλατφόρμες μπορεί να αφιερώσει χρόνο. Αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος, συν τις πλατφόρμες. Απλώς υπάρχει και μία διάθεση του κόσμου να μην κουνηθεί για τίποτα. Αυτό ξεκίνησε από τότε που ο περισσότερος κόσμος είχε τη δυνατότητα να έχει “κάτι” στο σπίτι του, που θα μπορούσε να βλέπει ταινίες

Αρέσει πια στον κόσμο όλα να γίνονται αυτόματα, χωρίς να κουνηθεί. Επίσης δεν έχει χρόνο να βλέπει ταινίες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, γιατί τα δεδομένα άλλαξαν πολύ. Κάποιες στιγμές που είχε, π.χ. σε αργίες, είχαμε κόσμο», αναφέρει.

Φυσικά όπως μας εξηγεί τα σημερινά videoclub δεν έχουν την μορφή εκείνων που γνωρίζαμε τις παλιές εποχές. Έχουν προστεθεί ηλεκτρονικά είδη, gadget, ενοικιάσεις κονσόλων κλπ. 

«Δεν είμαστε μόνο videoclub. Το κλασσικό εκείνης της εποχής δεν επιβιώνει στο σήμερα. Τώρα ετοιμάζουμε και το e-shop».

Εκείνοι που παραμένουν πιστοί είναι αυτοί που έχουν γνωρίσει τα παλιά videoclub, έχουν μάθει έτσι και θέλουν να συνεχίσουν να νοικιάζουν ταινίες, καθώς δεν επιθυμούν να μπουν στη διαδικασία μιας πλατφόρμας.

«Για όλους τους υπόλοιπους όλο αυτό είναι ξένο. Έρχονται να νοικιάσουν ταινία ή παιχνίδι και το βρίσκουν λογικό να μην είναι καν εγγεγραμμένοι. Εγώ θυμάμαι όταν ήμασταν μικροί βγαίναμε έξω και στον δρόμο γυρίζοντας μέναμε τουλάχιστον ένα μισάωρο για να αποφασίσουμε ποια ταινία θα δούμε»

Σημείο αναφοράς της κρίσης που βιώνουν τα videoclub είναι το λουκέτο που μπήκε σε δύο από τα πιο ιστορικά videoclub της εποχής. Τo Seven Film Gallery και το AZA εδώ και μερικά χρόνια έχουν κατεβάσει ρολά. Υπήρξαν σημεία που το σινεμά λατρεύτηκε, όμως είναι γεγονός πως είναι ελάχιστοι εκείνοι που δεν κάνουν download ή δεν έχουν συνδρομή σε κάποια πλατφόρμα.

4