O Αργύρης Μπακιρτζής αποχαιρετά το Φούλη Μπουντούρογλου

Μικρός αποχαιρετισμός στον Φούλη Μπουντούρογλου

Είμασταν τυχεροί όσοι γνωρίσαμε τον Φούλη Μπουντούρογλου, όχι μόνο γιατί ήταν κορυφαίος ηθοποιός, αλλά και γιατί ήταν ένας ευλογημένος, απερίγραπτα αγαθός άνθρωπος. Με τον Μιχάλη Σιγανίδη τον πλαισιώσαμε σε ένα μέρος της «σκηνής στο κοιμητήριο» απ’ τον «Άμλετ» (πρ.Ε΄,σκ.1), που τολμήσαμε να εντάξουμε σε δυο συναυλίες των «Χειμερινών Κολυμβητών» στο πρώην Βασιλικό θέατρο στις 17 και 18.1.1987.

Ο Σιγανίδης Οράτιος, εγώ νεκροθάφτης, ο Φούλης Άμλετ. Βλέποντάς μας κανείς θα μπορούσε να σκεφτεί πως οι ερμηνείες μας κινούνταν στη σφαίρα της παρωδίας. Εμείς πάντως το είχαμε πάρει πολύ στα σοβαρά.

Ο Φούλης, αβίαστα, είχε γίνει ένα μαζί μας. Στο Καφέ-θέατρο, που είχε ιδρύσει και διηύθυνε στην Καλαμαριά ο Φούλης με την τότε γυναίκα και μητέρα των παιδιών του Δέσποινα Πανταζή, δώσαμε μια σειρά πέντε συναυλιών με μεγάλη επιτυχία, τις πρώτες μετά την κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου.

Τον έβλεπα κάπου κάπου, αρχικά παρακολουθώντας από κοντά κάποιες περιπέτειες της προσωπικής του ζωής και αργότερα με την ευκαιρία κάποιας παράστασής του.

Προσπάθησα να παίξουμε μαζί σε μια ταινία του Σταύρου Τσιώλη, όμως η προσπάθειά μου αυτή δυστυχώς δεν ευοδώθηκε, αν θυμάμαι καλά γιατί εκείνη την περίοδο είχε υποχρεώσεις σε κάποιο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.

Αργύρης Μπακιρτζής