Ας γιορτάσουμε και μια επέτειο του Πολυτεχνείου «αλλιώς»
Ο Ακης Σακισλόγλου εξηγεί γιατί οι φετινές εκδηλώσεις πρέπει να γίνουν διαφορετικά, όχι επειδή τις απαγορεύει ο Χρυσοχοΐδης αλλά επειδή το επιλέγει η ίδια αριστερά.
Δεν χρειάζεται νομίζω ιδιαίτερη ανάλυση ώστε να αποδείξεις γιατί οποιοσδήποτε μαζικός συγχρωτισμός για το επόμενο διάστημα θα είναι εγκληματικός.
Με τον δείκτη μετάδοσης να ξεπερνά το 1, οποιοδήποτε επιχείρημα στη βάση του «γιατί δεν πρέπει να έχουμε κοινωνική επαφή», προσβάλει τη νοημοσύνη και του πομπού και του δέκτη (εκτός κι αν τόσους μήνες από την αρχή της πανδημίας δεν έχουμε καν καταλάβει τι σημαίνει COVID 19 και γιατί δεν έχει νόημα η σύγκριση με το τι κάναμε ως τώρα απέναντι στους προγενέστερους ιούς).
Ο ιός παιδιά μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Για να μη μεταδοθεί πρέπει ο φορέας να μείνει μακριά από κάθε υγιή μέχρι ο πρώτος να αναρρώσει. Τόσο απλό. Η προειδοποίηση της κυβέρνησης, λοιπόν, ότι θα κάνει lockdown έστρεψε τον κόσμο στην αγορά της Αθήνας κι αυτό ήταν εγκληματικό. Ήταν συγχρωτισμός χειρότερος από αυτούς που θέλησε να αποφύγει η κυβέρνηση κι έκανε το lockdown.
Η δυνατότητα να φύγει μαζικά κόσμος από τα επιβαρυμένα αστικά κέντρα στην «καθαρή» περιφέρεια ήταν επίσης εγκληματική. Μετέφερε τον ιό σε μη επιβαρυμένα μέρη.
Πάμε παρακάτω:
Η συγκέντρωση των αρνητών του lockdown στη Θεσσαλονίκη ήταν εγκληματική. Οι ουρές πιστών στον Άγιο Δημήτριο ήταν εγκληματικές. Το πάστωμα στα ΜΜΜ ήταν και είναι κάτι εγκληματικό (λέει ο υπουργός: τα γεμάτα λεωφορεία όταν φορούν όλοι μάσκα είναι ασφαλέστερα από τα μισοάδεια όταν φοράνε οι μισοί. Μπα, και τα σημεία που πιάνουν οι επιβάτες μέσα στο λεωφορείο; Οι χειρολαβές; Τα κουμπιά, τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων; Τι γίνεται όταν ένας φορέας του ιού ακουμπά όλα αυτά τα αντικείμενα και μετά τα ακουμπούν χιλιάδες πολίτες; Τους προστατεύει η μάσκα αν αμελήσουν μετά να χρησιμοποιήσουν αντισηπτικό;).
Και πάμε στο προκείμενο:Η σκέψη και μόνο και η συζήτηση για το ενδεχόμενο εκδηλώσεων, συγκέντρωσης και πορείας με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, είναι, κατά τη γνώμη μου, ΕΓΚΛΗΜΑ.
Και μόνο η συζήτηση και όχι η εκ των προτέρων αποσαφήνιση από τους εμπλεκόμενους φορείς πως «λόγω της κρίσιμης καμπής της πανδημίας και της τραγικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται το σύστημα υγείας, οι ανοιχτές εκδηλώσεις με κόσμο ματαιώνονται» αποτελεί για μένα μια ήττα της λογικής αλλά και της αριστεράς.
Ειδικά για την αριστερά, θα περίμενα να κερδίσει το ηθικό πλεονέκτημα και να δείξει τον συνετό δρόμο σε όλους τους πολίτες οι οποίοι θα βρεθούν πολλές φορές μπροστά στη δίλημμα: μήπως είναι υπερβολικός όλος αυτός ο εγκλεισμός δεδομένου ότι δεν τηρείται κατά γράμμα; Μήπως να «παρανομήσουμε» κάπως αφού το κάνουν κι άλλοι;.
Βλέπετε, ως κοινωνία χάσαμε πάρα πολύ χρόνο παίζοντας την κολοκυθιά του στυλ: «γιατί να μην πηγαίνουμε στην εκκλησία, αφού οι άλλοι έκαναν συγκέντρωση για τη Χρυσή Αυγή», «γιατί να μην έχει κόσμο στα γήπεδα όταν είχε 4.000 στο Ηρώδειο», «γιατί κλείνουν την εστίαση ενώ τα αεροπλάνα πετούσαν γεμάτα κόσμο».
Έγιναν πολλά λάθη. Όλα φορτώθηκαν με «έντεχνο» τρόπο στους πολίτες. Σε όλα ενεργοποιήθηκε ένας κοινωνικός αυτοματισμός. Φτάσαμε στο δεύτερο κύμα (που ίσως να μην είναι καν το σοβαρότερο) με τόσες ανακολουθίες και ασάφειες και αδυναμίες. Κι ακόμα συζητάμε αν πρέπει να τηρηθεί κατά γράμμα το lockdown το οποίο ανακοινώθηκε για τρεις εβδομάδες αλλά μπορεί να πάει και παραπάνω;
Κι επειδή έθεσα το θέμα της αριστεράς, ας προσπαθήσω να γίνω λίγο πιο κατανοητός:Δεν είναι δυνατόν, αυτό το μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο στην εποχή της πανδημίας πήρε άμεσα αποστάσεις από αρνητές μάσκας, συνωμοσιολόγους, κομπογιαννίτες και καιροσκόπους, να αφήνει να «σέρνεται» ένα θέμα που θα πλήξει την ίδια της Ιδέα του Πολυτεχνείου.
Διότι αν επιμένουν οι συλλογικότητες και τα κόμματα στην απόφαση να γίνουν στο χώρο εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο, θα ενεργοποιηθούν πάλι τέτοια αντανακλαστικά σε ψεκασμένους, σε εχθρούς της αριστεράς, σε αρνητές του Πολυτεχνείου και υμνητές της χούντας, που το πλήγμα θα είναι τεράστιο και εν πολλοίς άδικο για τις προθέσεις και τα κίνητρα όσων επιμένουν πως το Πολυτεχνείο πρέπει και φέτος να γιορταστεί με τον κλασικό τρόπο.
Προσωπικά δε μου λέει τίποτα η βεβαιότητα πως θα τηρηθούν τα υγειονομικά μέτρα. Ούτε το ότι θα φορούν οι συμμετέχοντες μάσκες και θα κρατούν αποστάσεις. Το έκανε το ΚΚΕ την Πρωτομαγιά και σε όλες τις επόμενες συγκεντρώσεις του αλλά τότε «δεν ήμασταν σε ολικό lockdown».
Σκεφτείτε πόσα επιχειρήματα έδωσε στον κάθε αρνητή και δήθεν γνώστη της αξίας των μέτρων, η μαζική συγκέντρωση την ημέρα της ανακοίνωσης της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή. Και δε μου λέει τίποτα η τήρηση των κανόνων γιατί το θέμα μου δεν είναι μόνο η διασπορά του ιού στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις αλλά συνολικά το «μήνυμα» που περνάει αυτή η απόφαση για εκδηλώσεις εν μέσω lockdown.
Το θέμα μου είναι ότι και πάλι η κυβέρνηση θα ενεργοποιήσει τον κλασικό κοινωνικό αυτοματισμό βγάζοντας η ίδια την ουρά της απ έξω για όλα τα «εγκληματικά» που έκανε ή παρέλειψε το προηγούμενο διάστημα. Θα ήταν βολικό για την κυβέρνηση να πάει η μπάλα στην κερκίδα. Να μαλώνουν οι αριστεροί με τους ψεκασμένους ή με τους νοσταλγούς του Παπαδόπουλου.
Και για την «ουσία», όμως, των εορτασμών: αμφιβάλει κανείς ότι με τις τεχνολογικές δυνατότητες που υπάρχουν μπορούν να οργανωθούν ομιλίες, αφιερώματα, προβολές εξ αποστάσεως; Αμφιβάλει κανείς ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να διαδώσουν τα μηνύματα που κουβαλά η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου;
Σε μια εποχή όπου όλο και λιγότερο συζητάμε χρόνο με το χρόνο για τον αντιδικτατορικό αγώνα, όλο και λιγότερο μνημονεύουμε τους ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, όλο και λιγότερο αποκαθιστούμε την ιστορία όπως συνέβη κι όπως κάποιοι θέλουν να την θυμόμαστε, το τελευταίο που χρειάζεται είναι να μπλεχτεί το Πολυτεχνείο σε έναν «καυγά» που θα πλήξει το κύρος του, τον «μύθο» του.
Τρέμω και μόνον στην ιδέα ότι μπορεί ένας αρνητής του ιού να επικαλεστεί τις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου για να σπάσει τη δική του καραντίνα. Οτι μπορεί ένας εχθρός της αριστεράς να πει: «εμάς μάς κλείσατε μέσα και οι κομμουνιστές αλωνίζουν». Άντε τρέξε να το μαζέψεις όλο αυτό όταν υπάρχουν ακόμα και σήμερα χιλιάδες άνθρωποι που έχουν πειστεί πως «στο Πολυτεχνείο δε σκοτώθηκε κανείς». Αυτή είναι η δική μου άποψη: Να ματαιωθούν οι εκδηλώσεις στο χώρο του Πολυτεχνείου και να γίνουν ομιλίες και αφιερώματα μέσα από το διαδίκτυο.
Οχι επειδή το απαγορεύει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αλλά επειδή το επιλέγει η ίδια η αριστερά. Είναι πολύ μεγάλη η αξία του Πολυτεχνείου για να μπει σε ένα ζύγι φτηνού συμψηφισμού «στο τάδε μέρος κολλάει αλλά στο Πολυτεχνείο όχι».