Η «Χαραυγή» του Γιάννη Κουλούσια κρύβει εκπλήξεις

Οσοι παρακολουθούν την ελληνική μουσική σκηνή και ειδικά να νέα πρόσωπα στη Θεσσαλονίκη, γνωρίζουν ήδη τον Γιάννη Κουλούσια.

Επίμονος μουσικός, κατασκευαστής οργάνων, συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής, ο Γιάννης Κουλούσιας παρουσιάζει τα τραγούδια του πρώτου του δίσκου με τίτλο «Χαραυγή» απόψε στο «Σπίτι του φύλακα της Αλυκής» του Αγγελοχωρίου» κι έτσι βρήκαμε την ευκαιρία να τον ρωτήσουμε για τα νέα του τραγούδια, την παράδοση, τον τρόπο ζωής του και τα επόμενα σχέδιά του.

Δεν είναι τυχαίο πως στη συγκεκριμένη δισκογραφική δουλειά παίζουν καταπληκτικοί μουσικοί ενώ, εκτός από τον Γιάννη, τραγούδια ερμηνεύουν οι Φωτεινή Βελεσιώτου, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Λιζέτα Καλημέρη και Dilek Koc.

Συνεργασία με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη πιο παλιά, τώρα με την Φωτεινή Βελεσιώτου… Γιάννη προτιμάς να λες εσύ τα τραγούδια σου ή να τα δίνεις σε ανθρώπους που εκτιμάς;

«Και τα δύο τραγούδια ανήκουν στην ίδια δισκογραφική δουλειά, απλά το ένα είχε προηγηθεί σαν προάγγελος του άλμπουμ. Τα τραγούδια είναι ζωντανοί οργανισμοί και η διαδικασία που ακολουθείται από την αρχή της δημιουργίας τους μέχρι και την απόδοσή τους είναι δυναμική. Ο τρόπος που θα τα προσεγγίσει κανείς ερμηνευτικά τους δίνει πνοή, με αποτέλεσμα να αναπνέουν μέσα από την φωνή του ερμηνευτή και να φοράνε τα προσωπικά χαρακτηριστικά του. Τα ίδια τα τραγούδια πολλές φορές σου ζητούν να τα ακούσεις μέσα από τη φαντασία σου και τότε συνήθως σου φανερώνουν την ερμηνεία που θα τους ταίριαζε. Και κάπως έτσι προκύπτουν όμορφες συνεργασίες».

Το ηχόχρωμα των τραγουδιών σου είναι συχνά παραδοσιακό, για να μην πω νησιωτικό. Πως αντιλαμβάνεσαι την παράδοση και το υλικό των προηγούμενων γενεών;

«Μέσω της παράδοσης παραχωρείται και μεταβιβάζεται η πληροφορία και η γνώση που έχει κατακτηθεί από τους προγενέστερους, στους μεταγενέστερους. Χρέος για μένα αποτελεί η εξέλιξη του υλικού που μας παραδόθηκε. Όταν το υλικό αυτό χρησιμοποιείται με σεβασμό και αγάπη, τότε μοιραία προκύπτει προοδευτικά ακόμη και η καινοτομία».

Είναι εφικτό η παράδοση να παραμείνει ζωντανή και να μην φαίνεται «μουσειακή» στα νέα παιδιά;

«Η παράδοση μας τροφοδοτεί όχι μόνο εκούσια, αλλά και ακούσια. Τα νέα παιδιά ακόμη και γονιδιακά, αν θέλεις, φέρουν μέσα τους την κληρονομιά ούτως ή άλλως. Παράδοση δε συνεπάγεται οπισθοδρόμηση, αλλά σύνδεση των τριών διαστάσεων του χρόνου. Παρελθόν, παρόν και μέλλον συνεργάζονται με σκοπό τη δημιουργία. Παίρνουμε αυτό που μας έδωσαν, προσθέτοντας σε αυτό το δικό μας. Ακόμη και όταν η προσέγγιση είναι ‘μουσειακή’, ακόμη και τότε, μέσω της παρατήρησης ενεργοποιείται το συναίσθημα και με τη σειρά του το κίνητρο. Η ίδια η ζωή, λοιπόν, σε ωθεί από μόνη της».

Την καραντίνα που την βίωσες; Σου έλειψαν οι μουσικές συνευρέσεις; Νιώθεις ότι έχασες χρόνο;

«Προσπάθησα να τη βιώσω δημιουργικά και σε έναν ικανοποιητικό βαθμό μπορώ να πω πως τα κατάφερα. Η μουσική με έναν μαγικό τρόπο ενεργοποιεί την φαντασία και σου δίνει μια εγρήγορση έτσι ώστε να δημιουργείς χωρίς να έχεις την αίσθηση του χρόνου. Περνάω πολλές ώρες σε έναν χώρο του σπιτιού που λειτουργεί σαν στούντιο-εργαστήριο-καταφύγιο. Γράφω, ηχογραφώ, τραγουδάω, κατασκευάζω μουσικά όργανα και ταξιδεύω νοητά. Δε χάθηκε χρόνος από τη δημιουργία, όχι. Μου έλειψαν όμως πολύ τα πραγματικά ταξίδια και οι άνθρωποι. Η δημιουργία επαληθεύεται όταν μοιράζεται και κοινωνείται. Σαφώς και μου έλειψαν οι μουσικές συνευρέσεις. Μου έλειψε η σφυγμομέτρηση του παλμού και η χαρά της αλληλεπίδρασης που δεν μπορεί να αντικατασταθεί με καμία οθόνη. Πραγματοποιήσαμε, για παράδειγμα, ορισμένες συναυλίες διαδικτυακά. Ήταν ευχάριστα, όμως το χειροκρότημα δεν είχε την ευκαιρία ούτε να προκύψει αυθόρμητα, αλλά ούτε και συνειδητά να απουσιάσει.

Σήμερα, ωστόσο, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω την ημερομηνία της πρώτης μας συναυλίας για φέτος. Θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη στις 6 Ιουλίου στο «Σπίτι του φύλακα της Αλυκής» του Αγγελοχωρίου.

Πρόκειται για ένα μαγευτικό περιβάλλον δίπλα στη θάλασσα το οποίο παίρνει ανάσα και ζωή από την φροντίδα και την αγάπη του καλού μου φίλου Ευάγγελου Μίχου (πρόεδρο του πολιτιστικού- μορφωτικού συλλόγου Αγγελοχωρίου). Εκεί, με τη συντροφιά του Μάριου Μακρή στην κιθάρα θα παρουσιάσουμε ζωντανά τα τραγούδια της «Χαραυγής», γνωστά τραγούδια αγαπημένων δημιουργών, όπως και πρωτότυπες συνθέσεις της στιγμής».

Για περισσότερα από 50 χρόνια, η διαδρομή των καλλιτεχνών ήταν πάντα από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα. Σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να φύγεις για την πρωτεύουσα;

«Προσωπικά, δεν απολαμβάνω ιδιαίτερα τη σταθερότητα της έδρας. Η Θεσσαλονίκη για μένα λειτουργεί μεν ως σταθερά αλλά όχι δεσμευτικά. Για την ώρα στα σχέδιά μου η Αθήνα δεν αποτελεί μέρος μετεγκατάστασης, αλλά σίγουρα τόπο εξερεύνησης! Απολαμβάνω να ταξιδεύω και να ζω από λίγο και σε άλλους προορισμούς. Ένα μεγάλο μέρος από τα καλοκαίρια μου, τα περνάω, για παράδειγμα, στην αγαπημένη μου Σαμοθράκη. Αυτό το νησί με μαγνητίζει. Έχει ένα δικό της τρόπο να με καλεί εκεί, κάθε χρόνο. Και η Αλεξανδρούπολη είναι μεγάλη μου αγάπη, γενικά ο Έβρος. Το προηγούμενο καλοκαίρι είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και την Πελοπόννησο, μείναμε εκεί ένα μήνα. Εκεί να δεις ομορφιές! Λόγω πανδημίας, παρουσίαζα τη δουλειά μου στο δρόμο. Το ταξίδι σε βοηθά να αυξήσεις τις πιθανότητες να συναντηθείς με ανθρώπους που το προφίλ τους είναι συμβατό με το δικό σου. Γνωρίσαμε μέρη και ανθρώπους, προέκυψαν νέες συνεργασίες και καινούργιες αληθινές φιλίες. Στην Πελοπόννησο, σφίξαμε τα χέρια με την υπόσχεση να επιστρέψουμε εκεί δριμύτεροι. Στην Κυπαρισσία, ο πλέον φίλος ο Νίκος Καλογερόπουλος έχει δημιουργήσει έναν φανταστικό καλλιτεχνικό χώρο όπου η έμπνευση ξεχειλίζει. Θα γίνουν ωραία πράγματα. Η Θεσσαλονίκη ωστόσο, πάντα με περιμένει με την αγκαλιά της ανοιχτή. Και πάντοτε επιστρέφω σε αυτή να της διηγηθώ τα καινούργια που γνώρισα».

Ποιοι άνθρωποι σε βοήθησαν περισσότερο να φτάσεις εδώ που είσαι σήμερα;

«Οι σημαντικοί μου άλλοι! Με βοήθησαν η οικογένεια, οι φίλοι, οι δάσκαλοί μου, η ανταπόκριση και η αγάπη των ανθρώπων. Με βοήθησαν, όμως, κι εκείνοι που μου βάλανε εμπόδια. Εκείνοι μου καλλιέργησαν την πειθαρχεία και τη δυνατότητα να διευρύνω τη ματιά μου, βελτιώνοντας την εξέλιξή μου ως μουσικό και ως άνθρωπο και τους ευχαριστώ. Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που οφείλω να ευχαριστήσω. Νιώθω μεγάλη συγκίνηση και τους ευχαριστώ όλους από την καρδιά μου».

Info Το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Γιάννη Κουλούσια με τίτλο «Χαραυγή» είναι πλέον διαθέσιμο από όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και σε λίγες μέρες θα υπάρχει διαθέσιμο και σε CD. Αποτελείται από οκτώ τραγούδια (στα τέσσερα εκ των οποίων συμμετέχουν οι: Φωτεινή Βελεσιώτου, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Λιζέτα Καλημέρη και η Dilek Koc), καθώς και από μια μουσική σύνθεση Ανδαλουσιανού χαρακτήρα με βοκαλισμούς. Τους στίχους συνυπογράφουν μαζί με τον Γιάννη Κουλούσια ο Κώστας Τζιδημόπουλος και η Ασκληπιάδα Κυριακού.

Ο ίδιος λέει για το «Χαραυγή»: Το ύφος του άλμπουμ είναι μεσογειακό και οι στίχοι του είναι ερωτικοί, κοινωνικοί αλλά και συμβουλευτικοί. Οι ήχοι του είναι φυσικοί, παραδοσιακοί με σύγχρονες ενορχηστρώσεις, ηλεκτρονικοί με παραδοσιακά στοιχεία και επιδιώκουν να προσεγγίσουν κάθε γωνιά της μεσογείου μέσα από το πρίσμα της δικής μας αισθητικής και της αγάπης μας για την μουσική. Θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους τους φίλους και συνεργάτες που συνέβαλαν σ’ αυτή την προσπάθεια και ιδιαίτερα τους δασκάλους μου Ziad Rajab (ούτι) και Χρήστο Χαλκιά που με οδήγησαν στα χνάρια των παραδοσιακών ηχοχρωμάτων.

Ευχαριστώ εγκάρδια τους φίλους μουσικούς που έπαιξαν με την ψυχή τους κάθε νότα: Ιμπραήμ Ιμπραήμογλου (Κρουστά) Δημήτρης Λάππας (κιθάρες/ μπουζούκια/ τζουρά), Γιώργος Ψάλτης (βιολί), Κυριάκος Ταπάκης (ούτι), Νίκος Αγκούσης (κλαρίνο/ νέι/ καβάλ), Θανάσης Κουλεντιανός (κανονάκι), Βαγγέλης Βραχνός (κοντραμπάσο/τρομπέτα), Εύη Καζαντζή (βιολοντσέλο), Γιώργος Ντινάκος (κιθάρα κλασσική/φλαμένκο), Γιάννης Πούλιος (λαούτο), Βασίλης Κατσούλης (keyboards), Στέλιος Ματακάκης (γκάιντα), Απόστολο Πρεπόνη (yayli tambour), Βασίλη Τσιούτσιο (πιάνο) την Μαρία Κατέχη για την συμμετοχή της στο «Φεύγω για την Σαμοθράκη».

Όλους τους τεχνικούς, τον Γιώργο Μπακάλη για την ηχοληψία και την επεξεργασία του ήχου τον Χρήστο Μέγα για την μίξη και το μάστερ.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ξεχωριστά τον σπουδαίο δάσκαλό μου Κώστα Αναστασιάδη (drums) για την ανεκτίμητη καθοδήγησή του τόσο στην επιμέλεια της παραγωγής και της ενορχήστρωσης, όσο και για την ηθική υποστήριξή του από την αρχή έως και το τέλος της παραγωγής.

Από τους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να αποκτήσετε ψηφιακά ολόκληρο το άλμπουμ ή και μεμονωμένα το κάθε τραγούδι:

Ακολουθείστε:

https://www.facebook.com/Yianniskoulousias/?ref=pages_you_manage

https://www.youtube.com/channel/UCeki2DXtHwhhST-uJy2F6hg

https://www.facebook.com/koulousias