Διαίρει και βασίλευε
Ή πως η διαίρεση μπορεί να γίνει πρόσθεση.
Όταν ο άνεργος νομίζει ότι δεν έχει δουλειά εξαιτίας του μετανάστη και του πρόσφυγα.
Όταν ο πρόσφυγας κι ο μετανάστης θεωρείται βιαστής και κλέφτης.
Όταν ο υπάλληλος θεωρείται τεμπέλης.
Όταν ο εργάτης θεωρείται αμόρφωτος και άρα δεν πρέπει να διεκδικεί,
Όταν ο αγρότης παίρνει επιδοτήσεις, έχει καγιέν και γλεντάει κάθε μέρα στα σκυλάδικα.
Όταν οι γιατροί είναι άεργοι και παίρνουν φακελάκια.
Όταν οι δάσκαλοι δεν εργάζονται ποτέ και κάνουν διακοπές όλο το χρόνο.
Όταν οι συμβασιούχοι είναι βύσματα.
Όταν οι φοιτητές είναι βολεμένοι και επαναστάτες χωρίς αιτία.
Όταν οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες είναι λαμόγια επειδή δεν κόβουν αποδείξεις.
Όταν οι συνταξιούχοι είναι κομματόσκυλα.
Όταν οι καθαρίστριες πρέπει να μπαίνουν φυλακή γιατί δεν έχουν πτυχία…
Τότε κατάφεραν να μας χωρίσουν αντιστρέφοντας την πραγματικότητα. Τότε οι μόνοι άξιοι είναι οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι. Δηλαδή αυτοί που ποτέ δεν δούλεψαν κι όμως έχουν όλο τον πλούτο στα χέρια τους. Αυτοί που είναι παράσιτα της κοινωνίας κι όμως εξουσιάζουν.
Ο λόγος που βασιλεύουν είναι γιατί μας έκαναν να πιστέψουμε ότι ο εχθρός μας είναι ο διπλανός μας και όχι αυτοί και το σύστημά τους. Μας έκαναν να πιστέψουμε ότι το δίκαιο είναι πλέον ουτοπία και ότι το άδικο και ο ατομισμός είναι η κανονικότητα. Έχουν αντιστρέψει τη λογική και προωθούν το σύστημα της ελεύθερης αγοράς, τον καπιταλισμό δηλαδή ως φυσικό νόμο…
Αν δεν ήταν έξυπνη η κυρίαρχη τάξη δεν θα βασίλευε. Διαίρει και βασίλευε λέγεται… και κοινωνικός αυτοματισμός.
Το σύστημά τους έχει πολλούς στηρίγματα, είτε είναι τα κυρίαρχα ΜΜΕ, είτε τα κόμματα που υπηρετούν την άρχουσα τάξη είτε οι διάφοροι θεσμοί «ανεξάρτητοι» και μη είτε διάφορων ειδών κολαούζοι.
Είναι χρήσιμο βέβαια να θυμόμαστε τη ρήση του Μενέλαου Λουντέμη ότι: «Φτηνά τη Λευτεριά δεν την πουλούν πουθενά. Ούτε και τη χαρίζουνε. Όσοι την πήραν χάρισμα τη χαράμισαν».
Είναι στο χέρι μας να πάρουμε πίσω ότι μας ανήκει και να μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο από όσα δικαιώματα έχουν απομείνει.
Είναι στο χέρι μας να σπάσουμε το φόβο και τις προκαταλήψεις που μας κρατούν διαιρεμένους.
Η δική τους ένωση είναι ξεκάθαρη γι΄αυτό και τα καταφέρνουν να μας κρατούν υποταγμένους. Είναι ώρα για τη δική μας ένωση.
Της κοινωνικής πλειοψηφίας που διαιρείται για να μπορεί μια μειοψηφία να εξουσιάζει.
Σε κάθε περίπτωση στη διαίρεση μπορεί να δοθεί απάντηση μόνο μέσα από τον αγώνα του λαού ενάντια στη σφαγή του.
Ενάντια στις διατάξεις που καταργούν το 8ωρο και μας θέλουν σύγχρονους σκλάβους, την ίδια στιγμή που η τεχνολογία και η επιστήμη προσφέρει δυνατότητες για μείωση του χρόνου εργασίας, εργασία και ασφάλιση για όλους, ασφαλείς συνθήκες και ικανοποίηση των σύγχρονών λαϊκών αναγκών.
Τα διατάγματα που μας γυρίζουν αιώνες πίσω μπορούν να μείνουν απλά ως κουρελόχαρτα. Αρκεί να το αποφασίσεις.
Πέμπτη κοντή γιορτή λοιπόν! Ή αλλιώς η ώρα της πρόσθεσης. Με μια λέξη: Απεργία!
