ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Στην εποχή της μεταδημοκρατίας

Λέξεις: Ρία Καλφακάκου

Διαφωνώ με ότι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα σου να το λες Βολταίρος

Είναι συνηθισμένο να μιλούν πολλοί άνθρωποι για την ελευθερία έκφρασης, και διακίνησης ιδεών, βάζοντας την μέσα σε φόρμες και καλούπια του κοινώς αποδεκτού.

Εντάξει δεν υπάρχει μόνο μία άποψη, δεκτές οι διαφωνίες και οι αντιπαραθέσεις, αρκεί να μην ξεπερνούν κάποια όρια, να μην φτάνουν στην υπερβολή.

Καλοπροαίρετοι άνθρωποι φρίττουν με αναρχικά συνθήματα, ακόμα και φεμινιστικά “ακραία” συνθήματα ή με συνθήματα του Gay Pride.

Πρόσφατα με τις φοιτητικές και λαϊκές κινητοποιήσεις, με την απεργία πείνας του Κουφοντίνα παράλληλα, υπήρξαν ανάμεσα στα πολλά άλλα, και πανό που ζητούσαν, (όπως και δικαστές, άνθρωποι του πνεύματος, η Διεθνής Αμνηστία ), να παρέμβει η πολιτεία ώστε να μην επιτραπεί ο θάνατος ενός απεργού πείνας μέσα στη φυλακή. Θάνατος που αμαυρώνει τη δημοκρατία.

Κάποια, λίγα πανό, ανέφεραν τον Κουφοντίνα ως αγωνιστή ή επαναστάτη. Άποψη που με βρίσκει πλήρως αντίθετη, μια και με το μυαλό και με την καρδιά, θεωρώ απεχθή την τρομοκρατία. Άποψη όμως, που θεωρώ πως είναι απόλυτα θεμιτό, να μπορεί να εκφέρεται δημόσια, και να κατακρίνεται ή να καταδικάζεται, από την πλειοψηφία, αλλά σε καμία περίπτωση να θεωρείται απαγορευμένη.

Μην ξεχνάμε την ευρωπαϊκή συμπαράσταση στα θύματα στο Charlie, όταν υπεραμυνόμαστε της ελευθεροτυπίας. Και τα σκίτσα στο σατιρικό περιοδικό, ήταν ασεβή και ενοχλητικά, για τους χιλιάδες πιστούς μουσουλμάνους, που έβλεπαν τον προφήτη τους Μωάμεθ σε σοκαριστικές σκηνές.

Θεμέλιο της δημοκρατίας, είναι η ελευθερία έκφρασης γνώμης, όσο αιρετική, προσβλητική, περιφρονητική, ειρωνική, ακραία, και αντίθετη με επικρατούσες απόψεις και αν είναι.

Συνθήματα όπως Κάτω το κράτος, Ζήτω η αναρχία, Η δουλειά δεν είναι ντροπή είναι βλακεία, Έξω οι μπάτσοι από τα όνειρά μας, Η αστυνομία σας μιλά μέσα από τα Δελτία ειδήσεων και πολλά άλλα , δεν εκφράζουν καθιερωμένες απόψεις, ούτε τη βούληση της πλειοψηφίας, είναι όμως απόλυτα θεμιτό και νόμιμο, να εκφέρονται και να γράφονται. Και αν κάποια είναι πολύ ενοχλητικά, είναι και μια τροφή για σκέψη, και για την ανάπτυξη επιχειρημάτων, για την επιβεβαίωση των αξιών και της ηθικής μιας κοινωνίας ή προβληματισμού για την υποκρισία και τις αγκυλώσεις που υπάρχουν.

Η προτροπή για βία ή τρομοκρατικές ενέργειες είναι μη αποδεκτές και ελέγχονται από το νόμο.

Σήμερα στην εποχή του μεταπολιτισμού, και της μεταδημοκρατίας, ο κορονοϊός έδωσε την ευκαιρία, στις συντηρητικές, νεοφιλελεύθερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να προωθήσουν αυταρχικά μέτρα, και να περιορίσουν τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα. Μια κοινωνία καταπτοημένη από το φόβο του θανάτου και την οικονομική ανασφάλεια, είναι εύκολο να αποδεχτεί ,μαζί με τους αναγκαίους για τον περιορισμό της επιδημίας περιορισμούς ,και άλλους που επιβάλλονται εκ του πονηρού. Και όταν τελειώσει ο άμεσος κίνδυνος, πολλά μέτρα, αχρείαστα πια, θα παραμείνουν, θα έχουν γίνει συνήθεια, και θα έχουν περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως απαραίτητα.

Επειδή το τρίπτυχο της γαλλικής επανάστασης έχει εμπνεύσει και καθοδηγήσει έως τώρα τη δυτική δημοκρατία, επειδή “ουκ επ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος”, αλλά χρειάζεται και αξιοπρέπεια, αξιοπρέπεια που του δίνει η ελεύθερη σκέψη και έκφραση, είναι καιρός για μια συστράτευση, όλων των δημοκρατικών ανθρώπων, στον συνεχή αγώνα και τη διαρκή επαγρύπνηση, για ελευθερία του λόγου και σεβασμό των αντίθετων απόψεων.