Δύο συμβολικά χρόνια

*Λέξεις: Γιάννης Αργυριάδης

Με τη παρέλευση δύο χρόνων, μπορεί πλέον να ασκηθεί μια εποικοδομητική κριτική για το έργο της Διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης παρά τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας. Θα αναφερθώ λοιπόν, σε τρία ζητήματα που προβληματίζουν την πλειοψηφία των κατοίκων του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Κυκλοφοριακό

Τα λεωφορεία της Λειψίας αποδείχτηκαν ανεπαρκή. Αντιμετώπισαν προβλήματα, όπως η υπερθέρμανση κινητήρα, σε αναφορικά σημεία ενώ αγοράστηκαν χωρίς κλιματιστικά, με προοπτική να τοποθετηθούν με ευθύνη του οικονομικά διαλυμένου ΟΑΣΘ στον οποίο παραχωρήθηκαν με μακροχρόνιο χρησιδάνειο! Παραμένει δύσληπτο με ποια κριτήρια αγοράστηκαν 49 λεωφορεία (περίπου 11.500 ευρώ το καθένα) από μια ευρωπαϊκή πόλη με μέση θερμοκρασία (πολύ) χαμηλότερη και φυσικά εδαφικά (πολύ) πιο επίπεδη από τη Θεσσαλονίκη.

Οι ποδηλατόδρομοι της Λ. Νίκης και της Κων/νου Καραμανλή δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Ο πρώτος εξ αυτών, έχει ως αποτέλεσμα να στριμώχνει τα διερχόμενα οχήματα με φορά από τα δυτικά προς το κέντρο και προς τα ανατολικά σε έξι λωρίδες (που συχνά λόγω των διπλοπαρκαρισμάτων είναι λιγότερες) δηλαδή δύο στη Λ. Νίκης, δύο στην Εγνατία και δύο στην Αγ. Δημητρίου. Ενώ ο δεύτερος εξ αυτών, αποδείχτηκε περιττός και από τις δύο πλευρές του δρόμου. Θα μπορούσε να διαμορφωθεί ποδηλατόδρομος διπλής κατεύθυνσης από την μία μεριά μόνο ώστε αρχικά να διαπιστωθούν οι ανάγκες. Η κουλτούρα της μετακίνησης με το ποδήλατο είναι αδύνατο να εδραιωθεί με την επιπόλαια «βάφτιση» δρόμων ως ποδηλατόδρομων.

Είναι προσβλητικό για τους πολίτες, η συνήθης τακτική της Διοίκησης να προβάλλει σε τοπικούς ειδησεογραφικούς σταθμούς, sites και social media, μεμονωμένες ενέργειες πάταξης της ανομίας ως ενέργειες που πραγματοποιούνται σε καθημερινή βάση. Μία από αυτές τις προβεβλημένες ενέργειες, είναι η αφαίρεση πινακίδων και το σήκωμα αυτοκινήτων, τα οποία σταθμεύουν παρανόμως στη Τσιμισκή και στην Αγ. Δημητρίου σε ώρα αιχμής.

Πράσινο

Ακόμη μια διοίκηση είναι αδιάφορη για τη συστηματική συντήρηση σε νέες αναπλασμένες περιοχές όπως στη Στρατηγού Καλλάρη, Βασιλέως Ηρακλείου, ενώ παραδοσιακά η περιοχή «Βαλαωρίτου» παραμένει έρμαιο της φθοράς του χρόνου. Επίσης, σε μια ακόμη περίοδο δενδροφύτευσης παρατηρήθηκε ότι όσα δέντρα φυτεύονται μετά σπανίως ποτίζονται, με αποτέλεσμα μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού πολλά από αυτά να έχουν ξεραθεί.

Στις 5 Ιουνίου εγκαινιάστηκε ο «νέος» Κήπος Νερού που αποτελείται πλέον από πολύ μικρές λιμνούλες με κρυφό φωτισμό (ο οποίος μάλιστα υπολειτουργεί). Ένας κήπος «διακοσμητικός» και ταιριαστός με ένα πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα. Παράταιρος με την όλη φιλοσοφία και την αισθητική της Νέας Παραλίας και πόσο μάλλον όταν στη θέση του «νέου» Κήπου υπήρχε ένας μικρός βιότοπος, που ομολογουμένως έχρηζε ανανέωσης.

Η αναδιαμόρφωση του πάρκου της Ανθέων, ο Κήπος Νερού όπως και η εμφύτευση των πολυσυζητημένων ελιών επί της οδού Αγγελάκη πραγματοποιήθηκαν με τη συμβολή ιδιωτών. Κάθε δωρεά, η οποία είναι προς όφελος της ποιότητας ζωής του πολίτη, επιβάλλεται να είναι καλοδεχούμενη. Αλλά το να «σκεπάζεται» εκούσια, μέσω τέτοιων δωρεών, η αδυναμία της σημερινής διοίκησης να επιτελεί τα βασικά της καθήκοντα, αποτελεί ασέβεια προς τους πολίτες της.

Καθαριότητα

Το μεγάλο στοίχημα της Διοίκησης του κ. Ζέρβα είναι και η μεγάλη απογοήτευση της. Όσο και να πρόβαλλε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την αναβάθμιση του εξοπλισμού της καθαριότητας, η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερη. Σε κανένα σημείο της πόλης δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ότι ο τομέας της καθαριότητας ήταν πρώτο θέμα στην προεκλογική ατζέντα του δημάρχου.

Ακόμη ένας τομέας, ο οποίος συνοδεύτηκε με κινήσεις συμβολισμού, χωρίς να μετουσιωθούν σε απτή πραγματικότητα. Λόγου χάρη, η υποβολή μήνυσης κατά αγνώστων για τις κλοπές των ανακυκλώσιμων υλικών από τους μπλε κάδους. Εκτός αυτής, δεν έχει διεκπαιρωθεί καμία ουσιαστική έρευνα σε συνεργασία με την Αστυνομία για την πάταξη του δεκαετούς προβλήματος, όπως έλεγχος νομιμότητας σε μάντρες ανακύκλωσης που συνεργάζονται με τους δράστες.

Ο κ. Ζέρβας διέπραξε το διαχρονικό λάθος των υποψήφιων πολιτικών, έταξε πολλά και προσπαθεί τώρα να υλοποιήσει λίγο από όλα. Με αποτέλεσμα, η σημερινή διοίκηση να χαρακτηρίζεται από σπασμωδικές κινήσεις και να διοικείται από αιρετούς χωρίς ταυτότητα, όραμα και στρατηγική. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης δεν πρέπει να βιώσουν ξανά τις συνέπειες των πρακτικών του παλαιοκομματισμού. Η τέχνης της ισορροπίας είναι ιδιαίτερα απαιτητική και δεν επιτυγχάνεται με συμβολικές κινήσεις και δημόσιες σχέσεις.

*Ο Γιάννης Αργυριάδης είναι δικηγόρος και πολιτικός επιστήμονας.