Εφτά τσιγγανόπουλα στο Δενδροπόταμο δεν ξέχασαν το ολοκαύτωμα
Με την παρότρυνση των δασκάλων τους αναπαρέστησαν σκηνές από την γενοκτονία των Εβραίων στο Αουσβιτς.
Παιδιά από τον Δενδροπόταμο αναπαρέστησαν το πρωί στο 5ο Διαπολιτισμικό Σχολείο Μενεμένης στιγμές από τη γενοκτονία των Εβραίων με αφορμή την σημερινή Ημέρα Μνήμης του ολοκαυτώματος.
Η πεντάλεπτη περφόρμανς με τίτλο «Τα παιδιά του Κόρτσακ στο Αουσβιτς» είχε στόχο να προκαλέσει ερεθίσματα και συζήτηση και πήραν μέρος σε αυτήν εφτά παιδιά από δύο τμήματα της τρίτης τάξης του σχολείου.
Ολο το προηγούμενο διάστημα οι μαθητές με την παρότρυνση των δασκάλων τους διερεύνησαν τη ζωή και την δράση του παιδαγωγού Γιάνους Κόρτσακ στο ορφανοτροφείο τoυ Γκέτου της Βαρσοβίας ενώ και πριν την καραντίνα είχαν την ευκαιρία να εξηγήσουν στα μικρά τσιγγανόπουλα το μέγεθος των Γερμανικών θηριωδιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
«Η εκπαιδευτική δραστηριότητα της τάξης δεν είναι μια ουδέτερη πρακτική, αλλά πρόκειται για μια διαδικασία, η οποία κρύβει απαντήσεις σε πολλά πως και γιατί, όπως ας πούμε, γιατί επιλέγω αυτό το περιεχόμενο διδασκαλίας –ύλης, γιατί επιλέγω αυτή την μεθοδολογία προσέγγισης τη ύλης διδασκαλίας», σημείωσε στην Parallaxi ο εκπαιδευτικός Αγγελος Χατζηνικολάου, «ψυχή» επί σειρά ετών του Διαπολιτισμικού Σχολείου στον Δενδροπόταμο.
Ο ίδιος συστήνει τον Γιόνας Κόρτσακ και διηγείται την τραγική περιπέτειά του στην περίοδο του Ναζισμού: «Για πρώτη φορά ακούσαμε και διαβάσαμε για τον Κόρτσακ πριν 30 χρόνια από τον Γεώργιο Τσιάκαλο σήμερα ομότιμο καθηγητή του ΑΠΘ στο πόνημά του με τον προκλητικό τίτλο «Η υπόσχεση της Παιδαγωγικής». Εκεί διαβάζουμε σε ένα κείμενο μεταφρασμένο του Κόρτσακ που έλεγε: «Ολα τα δάκρυα είναι πικρά. Όποιος το κατανοεί αυτό το γεγονός, έχει την ικανότητα να διαπαιδαγωγεί παιδιά- όποιος δεν το κατανοεί, δεν έχει τα προσόντα να είναι παιδαγωγός». Μια υπόσχεση ζωής που έδωσε ο Κόρτσακ σε όλα τα παιδιά του ορφανοτροφείου, του οποίου ήταν διευθυντής. Αυτήν την υπόσχεση την τήρησε μέχρι τέλους. Όταν οι Γερμανοί πήγαν να πάρουν τα παιδιά του Ορφανοτροφείου, για να τα οδηγήσουν στα κρεματόρια του Άουσβιτς. Ο Κόρτσακ αρνήθηκε την εξαίρεση. Τον είχε αναγνωρίσει ο επικεφαλής των ες- ες λέγοντάς του ότι διάβασε όλα του τα βιβλία η διαταγή δεν είναι για σας. «Και τα παιδιά», ρώτησε ο Κόρτσακ. «Τα παιδιά θα φύγουν εσείς μπορείτε να μείνετε», ήταν η απάντηση του αξιωματικού. «Απατάσθε, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι παλιάνθρωποι» ανταπάντησε ο συγγραφέας και γιατρός και ανέβηκε στο καμιόνι με τα παιδιά. Χάθηκε μαζί τους στα κρεματόρια σφραγίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη φράση της υπόσχεσης που άφησε σε μας τους/τις δασκάλους/ες ως παρακαταθήκη « όλα τα δάκρυα είναι πικρά…
Οι δάσκαλοι του 5ου Διαπολιτισμικού Σχολείου Μενεμένης, Αγγελος Χατζινικολάου, Γιώργος Χατζηπαύλου και η δασκάλα θεατρικής αγωγής, Κατερίνα Μαυροφρύδου συμπληρώνουν:
Μέσα από τη βιογραφία του Κόρτσακ θέσαμε ως στόχο 1.να μελετήσουμε το ιστορικό γεγονός του ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ως κορυφαία διαδικασία εμπέδωσης μιας ενεργού ιδιότητας του πολίτη. 2. Να διερευνήσουμε το Ολοκαύτωμα ως εμπέδωση σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ανθρώπων που τελούν υπό καθεστώς και διωγμών. 3. Να διερευνήσουμε το Ολοκαύτωμα ως αναγκαίο ιστορικό, γνωστικό και πολιτιστικό δημιούργημα του σχολείου. 4 Να διερευνήσουμε και να περιγράψουμε το φωτογραφικό υλικό ως περιεχόμενο κατανόησης του Ολοκαυτώματος. 5 Η αναγκαιότητα ανάδειξης του Ολοκαυτώματος στη σχολική κοινότητα του Δενδροποτάμου.
