ΕΙΚΟΝΕΣ: Ο μαγικός Λαύκος του Πηλίου και τα πέριξ

Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε το Λαύκο με την σύντροφό μου, μας δημιουργείται μια καταναγκαστική (σχεδόν) ανάγκη επιστροφής στο μέρος αυτό. Έπειτα από κάμποσες εξορμήσεις σε διαφορετικές εποχές του χρόνου, πάνω κάτω ξέρεις τι να περιμένεις. Και όμως, δε ξέρεις τι θα ανακαλύψεις σε κάθε σου επίσκεψη.

Αμέσως μόλις στρίψεις στη διασταύρωση δεξιά για Αργαλαστή από την Ε.Ο. Βόλου- Νεοχωρίου, θα καταλάβεις πως ουδεμία σχέση έχει το τοπίο με το Βόρειο Πήλιο. Στην Αργαλαστή αξίζει να πας το Σάββατο στη λαϊκή αγορά, αλλά και να αγοράσεις τοπικά προϊόντα από την πλατεία της. Μόλις περάσεις το Μετόχι από τους στενούς του δρόμους, είσαι πλέον μια ανάσα από το Λαύκο. Μπορείς να προσεγγίσεις το χωριό και από τη θάλασσα, μέσω Χόρτου και Μηλίνας.

Ο Λαύκος είναι χτισμένος σε ένα λόφο τον οποίο διασχίζει ένα ρέμα, με αποτέλεσμα να χωρίζεται το χωριό σε δύο κομμάτια.

Ο Λαύκος Πηλίου είναι ένα ησυχαστήριο υψηλού επιπέδου, με ελάχιστα πανέμορφα καταλύματα για κάθε γούστο. Από μικρά σπιτάκια 35 ευρώ την ημέρα, μέχρι και τεράστια προσωπική βίλα για ολόκληρη παρέα με 1.000 ευρώ την ημέρα. Διάφοροι διάσημοι Έλληνες και ξένοι, έχουν σπίτι είτε στο Λαύκο, είτε σε κάποιο γειτονικό χωριό και υπάρχει λόγος για αυτό. Ο Πολιτισμός κάνει αισθητή την παρουσία του σε οποιοδήποτε οίκημα και σημείο.

Μην απορήσεις αν εκεί που πίνεις το καφέ σου στη πλατεία του χωριού, ξαφνικά δεις μία κυρία να κάθεται παραδίπλα σου και να βγάζει το μπλοκ ζωγραφικής της με σκοπό να σκετσάρει!

Στο πιο παλιό καφενείο της Ελλάδος στην πλατεία του Λαύκου δεν θα πιείς φρεντοτσίνο, αλλά ούτε και θα σου φέρει ο Μανώλης (Φορλίδας), πακετάκι με τον καφέ σου κάποιο φιλτραρισμένο νερό σε μπουκάλι του καφε-μπαρ με μπαγιάτικο μπισκοτάκι φασόν μέσα σε ζελατίνα, 8η γενιά καφετζής, βλέπεις! Και μετά είναι και το φαγητό. Ό, τι έχει στο ψυγείο, που έλεγε και η διαφήμιση. Είσαι παραδομένος στις καθημερινές απολαυστικές γαστρονομικές διαθέσεις των ελάχιστων ιδιοκτητών ταβερνείων. Έχει μενού, αλλά δεν έχει κιόλας! Ελάχιστες οι ταβέρνες και ιδίως το χειμώνα μονάχα 2 παραμένουν ανοιχτές. Μπορείς να αγοράσεις αν θες και το δικό σου φρέσκο ψάρι, αφού κάθε πρωί στην πλατεία του χωριού έρχεται ψαράς με την πραμάτεια του, αραδιασμένη στην καρότσα του αυτοκινήτου του. Ένα από τα ελάχιστα αυτοκίνητα που επιτρέπονται μέσα στο χωριό, αφού αυτά απαγορεύονται. Υπάρχει βέβαια, δημόσιο πάρκινγκ για το αυτοκίνητό σου.

Όταν αγοράζεις ψωμί με κουρκουμά από το φούρνο του χωριού, ένα παλιό ξυλόφουρνο του Γιάννη (Δροσίτη),καλό είναι να ξέρεις πως το οίκημα του φούρνου φημολογείται πως το σχεδίασε ο πατέρας του Τζόρτζιο Ντε Κίρικο και προοριζόταν για να γίνει το τερματικό του Μουτζούρη. Ο φούρνος του αρτοποιείου είναι μοναδικός στο είδος του και ο τελευταίος που υπάρχει το Πήλιο και αυτό γιατί είναι μεσαίου μεγέθους με “τουφέκι” (οπή από όπου βγαίνει η φωτιά και θερμαίνει το εσωτερικό του φούρνου). Είναι θολωτός με 1.000 πυρότουβλα στην οροφή και 2.500 πυρότουβλα στο πάτωμα του με πλάκες. Λειτουργεί ανελλιπώς από το 1955.

Στο χωριό έχει πολλά πράγματα να δεις όπως μουσείο ραδιοφώνου, λαογραφικό μουσείο/Φάμπειο μουσείο, μοντελοδρόμιο, αιωνόβια κυπαρίσσια, καθαρό νερό, πέτρινα σπίτια, καλντερίμια, ιδιαίτερους ανθρώπους, κορυφαία θέα στον Παγασητικό (από την Αγ. Παρασκευή) και άλλα πολλά.

Θέλεις Αιγαίο; Τσουπ σε μισή ωρίτσα είσαι στα Ποτιστικά, Μελάνη, Μικρό, Πλατανιά κ.τ.λ. Θέλεις Παγασητικό; Μέχρι να ακούσεις το τραγούδι, έφτασες στις παραλίες της Μηλίνας και του Μαραθιά. Αναλόγως τον αέρα, διαλέγεις και θάλασσα για βουτιά. Είναι χειμώνας και δε κολυμπάς; Θα ανταμειφθείς, όποιο δρόμο και να πάρεις. Και να ήταν μόνο αυτό; Αν θέλεις πλήρη απομόνωση, τραβάς τέρμα κάτω στο Τρίκερι, παίρνεις το θαλάσσιο ταξί από τον Αλογόπορο και σε 3′ και 45″ είσαι απέναντι στο Παλαιό Τρίκερι, στο οποίο αξίζει να περπατήσεις μέχρι την Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας και την Πράσινη παραλία για μία βουτιά. Αν θέλεις να συνεχίσεις την ημερήσια σου εκδρομή κι άλλο, μπορείς να επιστρέψεις στον Αλογόπορο και να πας στην Αγ. Κυριακή όπου, αφού περπατήσεις στο χωριό και επισκεφτείς το καρνάγιο, μπορείς να απολαύσεις φρέσκα ψάρια στις ταβέρνες μπροστά στη θάλασσα.

Είμαστε ακόμη σε περίοδο καραντίνας και απαγορεύσεων λόγω της πανδημίας, αλλά κάποια στιγμή τα πράγματα θα φτιάξουν και αξίζει να βάλεις μία “πινέζα” στον προορισμό αυτό. Θα με θυμηθείς!