Ο επίλογος της Δευτέρας: Αναστολή του πτωχευτικού; Μα, «αυτά τα λένε οι κομμουνιστές…»

Οταν πριν δυο μήνες περνούσε από τη Βουλή ο λεγόμενος «νέος πτωχευτικός κώδικας», ο πρωθυπουργός μας πανηγύριζε για τη λύση που το ντροπιαστικό εκείνο νομοσχέδιο έδινε: να χάνουν οι δανειολήπτες τα σπίτια τους, κι ας είναι και η πρώτη τους κατοικία.

Στο τουίτερ ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε γράψει: «Μέχρι σήμερα, όποιος χρωστάει περισσότερα από όσα μπορεί να πληρώσει, ταλαιπωρείται μία ζωή και μεταφέρει τα βάρη στα παιδιά του. Το Ν/Σ της δεύτερης ευκαιρίας δίνει μία δυνατότητα να διαγραφούν χρέη, προφανώς με μία απώλεια περιουσίας, αλλά κλείνοντας οριστικά αυτήν την πληγή».

Πολλοί τότε είχαμε αντιδράσει. Μας έλεγαν εμμονικούς, κομμουνιστές, εμπαθείς με την κυβέρνηση. Εμπαθείς που λέγαμε πως είναι προκλητικό μέσα στην πανδημία να διευκολύνονται οι τράπεζες. Που τονίζαμε πως είναι προκλητικό υπουργοί οι οποίοι χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ σε δάνεια που δεν εξυπηρετούνται, να νομοθετούν για να χάσει το μοναδικό του σπίτι ένας μικρός δανειολήπτης και να πληρώνει ενοίκιο στην τράπεζα που του το κατάσχει.

Τότε, ο Αδωνις Γεωργιάδης, οφειλέτης κι αυτός σε τράπεζες για αγορά σπιτιού, δήλωνε:  «Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας έπρεπε να έχει ψηφιστεί εδώ και χρόνια. Είναι η σωτηρία του μικρομεσαίου επιχειρηματία. Είναι η σωτηρία του ανθρώπου που έχει χρέη γιατί θα δηλώνει πως πια δεν έχει περιουσία και θα βγαίνει άνετος στην κοινωνία χωρίς το άγχος ότι θα τον κυνηγάει η τράπεζα».

Και φτάνουμε στο σήμερα. Με την κυβέρνηση να… «πανηγυρίζει πάλι» γιατί με δικές της ενέργειες αναστέλλεται η εφαρμογή του πτωχευτικού κώδικα ως δράση αντιμετώπισης της πανδημίας. Για λίγους μήνες δηλαδή. Οι άνθρωποι που εμπνεύστηκαν αυτόν τον διαστροφικό νόμο, τώρα επιτέλους εντοπίζουν «προβλήματα λόγω πανδημίας». Κι έρχονται στα λόγια μας. Σήμερα μάλλον δεν είμαστε «κομμουνιστές», ούτε εμπαθείς, ούτε μίζεροι. Ας είναι. Εμείς πάλι θα γκρινιάζουμε μέχρι ο νέος πτωχευτικός κώδικας να καταργηθεί εντελώς και να έρθει ένας νέος νόμος που θα βάζει φρένο στα παράλογα επιτόκια, στα ασύδοτα δάνεια χωρίς εγγυήσεις, στους εκβιασμούς των εισπρακτικών εταιρειών και στις περίεργες «πωλήσεις δανείων» σε εξευτελιστικές τιμές.

Ελπίζουμε σήμερα, όλοι οι αναγνώστες αυτής της στήλης που ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία και στηρίζουν τέτοιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές να κατάλαβαν πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν μέσα στα ΜΜΕ φωνές αντίδρασης, αντιπολίτευσης, αμφισβήτησης της αυθεντίας του κάθε κυβερνώντα (πριν ενάμιση χρόνο, άλλωστε, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που πίστευε ότι τον πολεμάμε κάθε φορά που ασκούσαμε κριτική».

Και για να το πω πολύ λαϊκά: «Αν δεν γκρινιάξει το μωρό, η μαμά δεν το ταϊζει». Αλλοι, λοιπόν, κάνουν κριτική με επιχειρήματα και απαιτούν μια κυβέρνηση με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και άλλοι «λιβανίζουν» υπουργούς και βουλευτές είτε για μια θέση στις λίστες Πέτσα, Κικίλια (έχει και τέτοια), Αδωνι (στο παλιό καλό ΚΕΕΛΠΝΟ) είτε απλώς παρασυρμένοι από την κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας.

Είπα Αδωνι και θυμήθηκα τη δήλωσή του σήμερα για το click away. Ο υπουργός που θέλησε να προωθήσει τον συγκεκριμένο τρόπο συναλλαγών αγοράζοντας…. κοστούμι από μεγάλη εταιρεία ένδυσης, ισχυρίζεται ότι οι επιχειρήσεις συγκράτησαν το 30% του τζίρου τους σε σχέση με πέρσι. Συγνώμη αλλά ίσως «κάποιες» να έπιασαν και το 30%. Στην πλειοψηφία τους, όμως, οι επιχειρήσεις δεν έκαναν «ούτε σεφτέ». Κι ας έφτιαξαν και σάιτ και σόσιαλ μίντια και απ’ όλα.

Επειτα, αν πραγματικά ήθελε ο υπουργός να ενθαρρύνει την αγορά με την επιδραστικότητα που όντως έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που χειρίζεται, ας επέλεγε το παράδειγμα ενός βιβλίου από συνοικιακό βιβλιοπωλείο, ενός παιχνιδιού από μια μικρή επιχείρηση, ενός προϊόντος που κοστίζει 15 – 20 ευρώ και βάζει τον επαγγελματία σε μια διαδικασία ανταλλαγής μέιλ, χρέωσης από μακριά, αποστολής SMS ώστε στο τέλος τέλος να κερδίσει 5-6 ευρώ από αυτήν τη συναλλαγή. Ετσι, για να δούμε την γλυκόπικρη πραγματικότητα του λιανικού εμπορίου και όχι των μουράτων επιχειρήσεων της Αθήνας. Στο κάτω κάτω, συναλλαγή αξίας 500 ευρώ, δε νομίζουμε πως θα κάνουν πολλοί Ελληνες αυτές τις μέρες.

Σήμερα στην καθιερωμένη ενημέρωση για την πανδημία ακούσαμε ξανά για την «γιγαντιαία επιχείρηση» με τα εμβόλια. Τα μάθαμε όλα: Για την μεταφορά, την φύλαξη, τα σημεία εμβολιασμού, τους χρόνους… Για το ότι συνεχώς μειώνονται οι ποσότητες εμβολίων που περιμένουμε ως το Μάρτιο, δεν ακούμε τίποτα. Μόνο από ρεπορτάζ.

Από ξένα ρεπορτάζ μάθαμε κι ότι η Γερμανία με διμερή συμφωνία εξασφάλισε επιπλέον 30 εκατομμύρια δόσεις εμβολίων. Ετσι, για να καταλάβουμε όλοι τι σημαίνει «Ενωμένη» Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης. Περιμένουμε τον Βασίλη Κικίλια να μάς αναλύσει σε ειδική συνέντευξη τύπου τις προδιαγραφές των «ειδικών καταψυκτών» που «θα φυλάσσονται σε μυστικό μέρος».

Και κλείνουμε με μια διαπίστωση περί του προϋπολογισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης που ψηφίστηκε σήμερα και αγγίζει τα 422 εκατ. ευρώ, αυξημένος κατά δέκα εκατομμύρια σε σχέση με πέρσι. Αναρωτιόμαστε πως προκύπτει αυτό το +10 εκατομμύρια από πέρσι όταν αφενός τα δημοτικά τέλη θα είναι μειωμένα λόγω καραντίνας, κλεισίματος επιχειρήσεων, οικονομικής ύφεσης, αφετέρου τα έσοδα από τα πάρκινγκ αλλά και τα πρόστιμα της τροχαίας και της δημοτικής αστυνομίας θα παραμείνουν σχεδόν μηδενικά ως τον Απρίλιο τουλάχιστον…

Προσωπικά θεωρώ πως οι πολίτες πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον ακόμη δύο χρόνια μέχρι να δούμε τι ακριβώς σκέφτεται ο Κωνσταντίνος Ζέρβας για την πόλη και τις προτεραιότητές της. Απορώ, λοιπόν, γιατί ο δήμαρχος δε ζητά πίστωση χρόνου και μιλά για «σχέδιο Μάρσαλ», «επενδύσεις 100 εκατομμύρια», «τομές» και «αλλαγές».Κανείς δεν του ζήτησε να κάνει θαύματα. Ειδικά με τόσες δυσκολίες στη διοίκηση, λόγω του εκλογικού νόμου, η υπομονή όλων αξίζει να είναι μεγαλύτερη. Το γιατί δημιουργεί τόσες προσδοκίες στον κόσμο είναι κάτι που μόνον ο ίδιος γνωρίζει.

Την ίδια ώρα, λοιπόν, που η διοίκηση εμμένει σε αυτά τα «βαρύγδουπα» και θεωρεί εμμονικούς όσους λέμε ότι είναι πρόκληση να ξοδεύουμε 250.000 για στολισμό μιας πόλης που ερημώνει με το που νυχτώνει, στην Πάτρα ο δήμαρχος παρεμβαίνει στο υπουργείο περιβάλλοντος ζητώντας να μην κοπεί το ρεύμα στις οικογένειες που βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση λόγω πανδημίας. Ξέχασα, όμως, αυτά είναι «κομμουνιστικά», «εμμονικά» και τα γράφω εγώ και κάποιοι «φίλοι» μου για να «λασπώσουμε και να βάλουμε τρικλοποδιά σε κάθε ενέργεια της δημοτικής αρχής» (τάδε έφη αποτυχημένος υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος αναφερόμενος σε μένα και στον «φίλο» μου σε αυτό το σάιτ, με σχόλιο σε περίοπτο ποστ έτσι ώστε να το διαβάσει αυτός που πρέπει ώστε να γίνει αρεστός).

Υ.Γ.: Τώρα που κόπασε ο χαβαλές με το Σαββατιάτικο «σούπερ» του ΣΚΑΙ για την «υπέρκομψη Μαρέβα» έχει ενδιαφέρον η δήλωση του παρουσιαστή της εκπομπής, Δημήτρη Καμπουράκη. Ακούστε τι έγραψε και κλάψτε ελεύθερα: «…Σας διαβεβαιώνω ότι ξέρω πολύ καλύτερους, πονηρότερους και αποτελεσματικότερους τρόπους για να κολακέψω ή να προβοκάρω κάποιον. Επιτρέψτε μου να θεωρώ τον εαυτό μου εξυπνότερο από τόσο. Σας ενημερώνω επίσης, ότι το ίδιο έξυπνος είναι και ο Σκάι ως συλλογικός οργανισμός..»

Αλίμονο αγαπητέ «συνάδελφε». Το πόσους «πονηρούς» και «αποτελεσματικούς» τρόπους ξέρεις κι εσύ και ο ΣΚΑΙ να για να «γίνει η δουλειά», το γνωρίζουμε καλά. Απλώς αιφνιδιαστήκαμε με την κρίση ειλικρίνειάς σου.