Οι Αμερικανοί επικοινωνιολόγοι το διαπίστωσαν από τη δεκαετία του ’60: Ο πολιτικός για να φανεί συμπαθής πρέπει να φωτογραφίζεται με παιδιά και με ζώα.

Από τότε πέρασαν 60 ολόκληρα χρόνια αλλά φαίνεται πως, μετά την επιστροφή στην εργασιακή πραγματικότητα των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, η κυβέρνηση αυτή επιχειρεί το ίδιο και στην επικοινωνία.

Φυσικά και οι επικοινωνιολόγοι επιστήμονες είναι, δεν είναι μάγοι. Οταν καταφέρνεις σε λίγες μόνον ώρες να παλεύεις μπροστά στις κάμερες για να βρεις το μανίκι της ζακέτας κι έπειτα ρωτάς αν ποτέ θα κλείσει μια κλειστή εδώ και μήνες διώρυγα κι αν κάνουν Bungee jumping στον Ισθμό της Κορίνθου, τι να σου κάνουν οι άνθρωποι, αλλάζουν κατηγορία, φέρνουν τον Peanut στο Μέγαρο Μαξίμου πριν γίνεις… ρεζίλι των σκυλιών.

Μιλάμε για τον πρωθυπουργό που με 100 νεκρούς ημερησίως παίζει τένις στα κλαμπ της Αθήνας κι όταν διαρρέονται φωτογραφίες του στον τύπο, οι κύκλοι της κυβέρνησης κάνουν λόγο για λαϊκισμό. Το να ταλαιπωρούν το ζωντανό, όμως, μέσα στο μέγαρο διατυμπανίζοντας το πόσο φιλόζωος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον ελεύθερό του χρόνο, είναι απλώς «το ανθρώπινο πρόσωπο του ηγέτη».

Οσο, λοιπόν, ο συμπαθέστατος Φυστίκης (πολύ καλύτερο από το Peanut) κόβει βόλτες στο γραφείο του πρωθυπουργού δίνοντας ωραίες εικόνες στους φωτογράφους, το νέο του αφεντικό διαπραγματεύεται με τον αρχιεπίσκοπο τον τρόπο που θα λειτουργήσουν οι εκκλησίες το Πάσχα. Φυσικά και πρέπει να δείξει η κυβέρνηση σεβασμό στους πιστούς και να φροντίσει να εκκλησιαστούν. Μάλιστα, κάτι τέτοιο τώρα το Πάσχα γίνεται ακόμα πιο εφικτό, λόγω της καλοκαιρίας που επιτρέπει τις λειτουργίες σε εξωτερικούς χώρους.

Το ότι, όμως, ανάμεσα σε τόσες και τόσες αποφάσεις που έχει πάρει (για τα μέσα μεταφοράς, τα ωράρια μετακινήσεων, την λειτουργία του εμπορίου, την λειτουργία της εστίασης, τα σχολεία και τόσα τόσα ακόμα) επιλέγει ΜΟΝΟΝ με την εκκλησία να διαπραγματευτεί και όχι απλώς να της το ανακοινώσει, δείχνει ξεκάθαρα ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το πολιτικό κόστος και με ποιον τρόπο δεν θα το υποστεί ούτε στο ελάχιστο αυτό το διάστημα της πανδημίας.

Υ.Γ.: Κι άλλο περιστατικό λογοκρισίας στην ΕΡΤ. Διαβάστε εδώ. Φαίνεται πως έπιασε το κόλπο των Πλεύρη – Μαρκόπουλου που σημείωναν στη Βουλή πως πρέπει στο μέλλον να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά πρόκλησης της κοινής γνώμης. Ευτυχισμένο το 1984.

Υ.Γ.2: Την ίδια ώρα σε μεγάλα ειδησεογραφικά σάιτ γράφτηκε πως «ο Θάνος Ανεστόπουλος θρηνεί για το χαμό του ανιψιού του». Αυτά παθαίνεις, όμως, όταν απασχολείς ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με τη δημοσιογραφία και τους αμείβεις (αν δεν τους το ζητάς τσάμπα) με ψίχουλα: αγνοείς ακόμα και το ότι ο Θάνος Ανεστόπουλος του θρυλικού συγκροτήματος «Διάφανα Κρίνα», πέθανε πριν πέντε χρόνια.