Ο επίλογος της Δευτέρας: Τι ακριβώς να «ερευνήσουμε» για την κουβερτούλα στη Χαλάστρα;

Η πρώτη μέρα λειτουργίας των δημοτικών σχολείων είχε ισχυρές δόσεις «εικονικής πραγματικότητας» χάρη στις άοκνες προσπάθειες της κυβέρνησης να περάσει στην κοινή γνώμη μια αίσθηση πως «όλα δουλεύουν ρολόι».

Ετσι, είδαμε την υπουργό παιδείας μέσα σε μια καταπληκτική τάξη (μάλλον πληροφορικής) όπου τα παιδιά καθόντουσαν κατά μόνας σε θρανία (για δασκάλους) και είχαν όλα τους από έναν υπολογιστή ή την ίδια σε αίθουσες με περισσότερα αντισηπτικά απ’ ότι βιβλία. «Η δια ζώσης διδασκαλία είναι προτεραιότητά μας», δήλωσε η Νίκη Κεραμέως αλλά δεν εξήγησε γιατί τόσους μήνες δεν έκανε τίποτα ώστε να προστεθούν κάποιες τάξεις, να προσληφθούν κάποιοι καθηγητές, να ξεκινήσουν τα μαθήματα τουλάχιστον με όλους τους εκπαιδευτικούς να έχουν κάνει τεστ.

Κάποια στιγμή στην ενημέρωση των συντακτών, ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος ρωτήθηκε για το θέμα με το σχολείο στη Χαλάστρα όπου η διευθύντρια συνέστησε στους γονείς να φέρουν από μία κουβέρτα κι αυτός απάντησε: «Νομίζω πως πρόκειται για ένα μεμονωμένο επεισόδιο το οποίο θα διερευνηθεί από το Υπουργείο και θα προχωρήσουμε».

Δηλαδή τι ακριβώς «θα διερευνηθεί» στο συγκεκριμένο ζήτημα; Πάλι το φταίξιμο στους εκπαιδευτικούς θα το ρίξει αυτή η κυβέρνηση; Ολες τις προηγούμενες μέρες το υπουργείο συνιστούσε στους διευθυντές να πάρουν όλα εκείνα τα μέτρα που έκριναν σωστά για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων τους. Τι εννοούσαν με αυτό; Τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνει η διευθύντρια στη Χαλάστρα στην οποία τέτοιες μέρες με την υγρασία του Αξιού και το «άνοιγμα» στους ανέμους της περιοχής, η θερμοκρασία είναι 4-5 βαθμούς χαμηλότερη από την υπόλοιπη Θεσσαλονίκη;

Το «θα διερευνηθεί και θα προχωρήσουμε» υπονοεί ευθύνες για δήθεν υπερβολή στα λεγόμενα της διευθύντριας, ωστόσο, όσοι έχουμε παιδιά στα δημοτικά γνωρίζουμε καλά πως τον χειμώνα πολλές αίθουσες είναι τόσο κρύες ώστε μια κουβερτούλα χρειάζεται και χωρίς την οδηγία για ανοιχτά παράθυρα. Ας αφήσουν, λοιπόν, οι κυβερνώντες κατά μέρους τις απειλές και την αποποίηση των ευθυνών κι ας πούνε το εξής απλό: «υπό τέτοιες συνθήκες, ίσως και να χρειαστεί όλοι να αυτοσχεδιάσουμε». Ποιος θα τους κατηγορούσε για κάτι τέτοιο; Στη συγκεκριμένη κυβέρνηση, ωστόσο, πάντα κάποιος άλλος φταίει. Ακόμα και «ο κακός μας ο καιρός».

Σήμερα ξεκίνησε κι άλλη μια «εικονική πραγματικότητα». Ο «εύρυθμος εμβολιασμός των άνω των 85 ετών». Κι εκεί το υπουργείο επιμένει πως «όλα δουλεύουν ρολόι». Ποια όλα; Πολλοί πολίτες μπαίνουν στην πλατφόρμα και δεν μπορούν να δηλώσουν τον γονιό ή τον παππού τους. Άλλοι επικοινωνούν με την επιτροπή και μαθαίνουν πως οι γηραιοί συγγενείς τους πρέπει να μεταβούν οι ίδιοι στα κέντρα εμβολιασμού γιατί το εμβόλιο δεν μπορεί λόγω θερμοκρασιών να διανεμηθεί κατ’ οίκον. Κι αν είναι κατάκοιτοι; Κι αν είναι σε μηχανήματα υποστήριξης ή κινδυνεύουν με την μετακίνησή τους; Για το υπουργείο υγείας, όμως, «όλα δουλεύουν ρολόι».

Εκείνους τους καταδικασθέντες ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, Χρήστο Παππά και Γιάννη Λαγό τους θυμάστε; Τους θυμήθηκε πάλι σήμερα ο Guardian κι αφιερώνει ένα άρθρο στο οποίο θεωρεί «απίστευτο» το γεγονός πως κυκλοφορούν ελεύθεροι τρεις ολόκληρους μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση εναντίον τους στο εφετείο. Εμείς, πάλι, γιατί δεν πέφτουμε από τα σύννεφα; Στο κάτω – κάτω, εγκληματική οργάνωση είχαν στήσει, δεν είχαν ανοίξει πανό διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα ούτε βολτάριζαν στα Εξάρχεια την επέτειο θανάτου του Γρηγορόπουλου.

Υ.Γ.: Χθες στο γήπεδο της Τούμπας ο ΠΑΟΚ υπέταξε τον Βόλο με σκορ 3-1 στο πλαίσιο της 16ης αγωνιστικής ωστόσο τις εντυπώσεις κέρδισε ένας ποδοσφαιριστής των φιλοξενούμενων, ο Γιάννης Κιάκος. Ο νεαρός αθλητής πέτυχε το γκολ με το οποίο η ομάδα του προηγήθηκε και το αφιέρωσε σ’ έναν μικρό ήρωα της ζωής. «Είναι για το ανιψάκι μου στην Γερμανία που δίνει για δεύτερη φορά μάχη με τον καρκίνο και θέλω να του δείξω ότι είμαι δίπλα του, ότι είμαι κοντά του και τον σκέφτομαι», δήλωσε. Την ίδια ώρα στην Αθήνα τελείωνε ένας άλλος αγώνας μεταξύ του Παναθηναϊκού και της Λάρισας και οι δημοσιογράφοι ζήτησαν μια δήλωση από τον επίσης νεαρό σκόρερ του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Εμμανουηλίδη: «Είμαι συγκινημένος γιατί έχω πει στον εαυτό μου ότι κάθε γκολ που θα βάζω θα πηγαίνει μόνο σε ένα άτομο και αυτό είναι εκεί ψηλά», ανέφερε ο 20χρονος επιθετικός εννοώντας τη μητέρα του που πρόσφατα έχασε. Ξέρετε κάτι… Τελικά σε αυτήν την χώρα, μέσα από τόσες δυσκολίες και ασάφειες και αντιφατικότητες, μεγαλώνει μια γενιά παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, που έχουν πολλά να μάς πουν και – κυρίως – έχουν πολλά να κάνουν. Ας τους αφήσουμε…

Υ.Γ.2: Ο,τι κι αν πούμε για τη σημερινή μέρα, η φωτογραφίες που τα λένε καλύτερα είναι αυτές με τα μικρά παιδιά να αγκαλιάζονται και να παίζουν μεταξύ τους μετά από τόσο καιρό. Είμαι από αυτούς που θεωρώ πως τα σχολεία πρέπει να είναι ανοιχτά. Οχι γιατί τα παιδιά δεν μεταδίδουν τον ιό. Τον ιό τον μεταδίδουν και μάλιστα πιο ύπουλα. Τα σχολεία πρέπει να είναι ανοιχτά γιατί το προπύργιο της Παιδείας οφείλουμε να το κρατήσουμε ψηλά όσο μπορούμε, κι αν είναι να πέσει, να πέφτει τελευταίο. Ανοιχτά σχολεία, όμως, σημαίνει ευθύνη. Σημαίνει οργάνωση. Σημαίνει επένδυση σε εξοπλισμό και έμψυχο υλικό. Κι αυτά στην Ελλάδα τους μήνες (χρόνος σιγά σιγά) της πανδημίας, ούτε έγιναν, ούτε θα γίνουν γιατί απλά αυτοί που μάς κυβερνούν δεν θέλουν να τα κάνουν. Δεν τα έχουν σε προτεραιότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένουν ότι «όλα δουλεύουν ρολόι» ή «τα παιδιά δεν μεταδίδουν τον ιό». Προχωράμε… κι ο Θεός βοηθός!