Ο επίλογος της Παρασκευής: Αν βγαίνουμε λιγότερες ώρες θα είμαστε έξω περισσότεροι

Δεν ανακαλύψαμε την πυρίτιδα, ούτε διεκδικούμε να μπούμε σε κάποια επιτροπή σοφών. Για τα μέτρα κατά της εξάπλωσης της πανδημίας εισηγήσεις κάνουν οι γιατροί, τις ακούν προσεκτικά οι πολιτικοί και παίρνουν τις αποφάσεις τους. Αυτονόητα πράγματα.

Ως πολίτες, ωστόσο, που καλούμαστε να πειθαρχήσουμε, σκεφτόμαστε, κρίνουμε και αντιδρούμε γιατί κάποιες φορές συμβαίνουν πράγματα ακατανόητα.

Οπως, για παράδειγμα, η απόφαση να απαγορευτεί η κυκλοφορία μετά τις 18.00  ώστε να μειωθεί η εξάπλωση του ιού. Και πώς θα γίνει αυτό; Μάλλον, πώς θα συμβεί χωρίς να έχουμε ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ακριβώς αποτελέσματα;

Αν υποθέσουμε ότι σήμερα οι Ελληνες μπορούν να βγούνε από το σπίτι τους ως τις 21.00, αυτό σημαίνει πως έχουν πέντε με έξι ώρες από τη στιγμή που σχολάνε από τις δουλειές (μερικοί ακόμα λιγότερο χρόνο, κάποιοι απείρως περισσότερο) ώστε να κάνουν τα ψώνια τους, το περπάτημα ή την προπόνησή τους. Ηδη εδώ και μια εβδομάδα που η μέρα συνεχώς μεγαλώνει κι ο καιρός είναι εντυπωσιακά καλός (ηλιοφάνεια, υψηλές θερμοκρασίες, χαρά Θεού…) παρατηρείται αυξημένη παρουσία ανθρώπων σε δρόμους, πλατείες, πολυσύχναστα μέρη. Κλασικές εικόνες: Ζευγάρια με έναν καφέ στο χέρι, παιδιά να τρέχουν, σκυλάκια να βολτάρουν… Κι όλα αυτά μέχρι τις 21.00. Και τώρα αυτό θα αλλάξει και θα περιοριστεί ως τις 18.00.

Δεν ανήκουμε στην κατηγορία των αρίστων. Τα στοιχειώδη μαθηματικά μας ανακαλούμε και υπολογίζουμε: Αν στη Θεσσαλονίκη 100.000 άνθρωποι επιχειρήσουν μεταξύ 15.00 και 21.00, δηλαδή μέσα σε 6 ώρες, να βγούνε μια δίωρη βόλτα, αυτό σημαίνει πως κατά μέσο όρο 33.333 περίπου πολίτες θα είναι ταυτόχρονα σε συγχρωτισμό στους ίδιους χώρους. Αν τώρα, περιοριστεί το χρονικό διάστημα στο μισό, μέχρι τις 18.00, τότε μοιραία οι πολίτες αυτοί θα είναι οι διπλάσιοι ταυτόχρονα στους ίδιους χώρους, δηλαδή χοντρικά 66.666.

Καταλάβατε ή σας μπέρδεψε το 666; Αν είμαστε έξω λιγότερες ώρες, σίγουρα θα είμαστε περισσότεροι. Δεν το λέει ούτε ο Ουμπέρτο Εκο, ούτε ο Αϊνστάιν. Το λέει η λογική. Μπορεί και η Χρυσηίδα Δημουλίδου αν θυμώσει!

Ωστόσο οι αλλαγές δρομολογούνται. Με τον πιο κουτοπόνηρο τρόπο. Τα σενάρια αφήνονται να διαρρεύσουν και οι «χειριστές των αλγορίθμων» βλέπουν αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φήμες κάνουν λόγο για χίλια δυο σενάρια. Ανακοινώσεις ματαιώνονται κι άλλες γίνονται με τυμπανοκρουσίες ενώ στην ουσία τους δεν αλλάζουν τίποτα.

Κλασικό παράδειγμα η χθεσινή παρουσία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στη Θεσσαλονίκη. Παραβλέπουμε το γεγονός πως κλήθηκε ο υπουργός αστυνομίας να συλλάβει τον ιό (λες και στη Θεσσαλονίκη το ζήτημα είναι η αστυνόμευση και η τήρηση των μέτρων) και μένουμε στις ανακοινώσεις που έκαναν λόγο για παραμονή στα ήδη υπάρχοντα μέτρα και που αναιρέθηκαν σχεδόν τρεις ώρες μετά. Μέσα σε τρεις ώρες τι μπορεί να άλλαξε; Ισως μόνον η δική μας ανοχή σε τέτοια τραγική ανακολουθία λόγων και έργων. Συνηθίζουμε στο να αναιρεί η μία απόφαση την άλλη. Συνηθίζουμε στο να ακούμε για μέτρα που δε θα εφαρμοστούν ποτέ.

Και κλείνουμε με την είδηση «επί του πιεστηρίου», που λένε: Ο Νίκος Χαρδαλιάς ανακοίνωσε πριν λίγο τα μέτρα που ΘΑ ανακοίνωνε από νωρίς αλλά είχε προσωρινά αναβάλλει. «Κόκκινη περιοχή Θεσσαλονίκη», δηλαδή:

Μαγαζιά με click away, όχι click in και μόνο καθημερινές

λαϊκές αγορές κλειστές τα Σάββατα

λύκεια σε τηλεκπαίδευση

απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 18.00 τα ΣΚ

…και αρκετά ακόμα.

Ψάχνουμε να βρούμε το λόγο που δεν πάμε σε καθολικό Lockdown. Το μόνο που στέκει είναι να το σχεδιάζουν για τις πρώτες μέρες του Μαρτίου, όπως πέρσι. Δεν εξηγείται αλλιώς. Από όσα μέτρα διαβάζουμε, το μόνο που – ίσως – δεν θα έχει τα ΑΝΤΙΘΕΤΑ αποτελέσματα από αυτά για τα οποία θεσπίζεται είναι η αντικατάσταση του click in με click away (στη λογική πως σε κλειστούς χώρους η μετάδοση είναι ευκολότερη). Ολα τα υπόλοιπα είναι «να ‘χαμε να λέγαμε» ότι δήθεν φροντίσαμε την οικονομία.