Ο επίλογος της Πέμπτης

Τσιό

Δεν υπάρχει μέρα που η επικαιρότητα σε αυτήν την χώρα θα σε κάνει να πλήξεις. Κυρίως στην κεντρική πολιτική σκηνή της.

Πρωί πρωί μαθαίνεις ότι ο Σωτήρης Τσιόδρας ανακάλυψε πως «η Αθήνα δεν πάει καλά». Αργά φτάνουν τα νέα στον πύργο όπου έχει κλειστεί ο «εθνικός μας ιατρός». Και μη βιαστεί κανείς να πει ότι προσπαθώ να υποτιμήσω τον εκπληκτικό επιστήμονα και άνθρωπο. Ο μόνος που τον υποτιμά είναι ο ίδιος ο εαυτός του, όσο δε μάς λέει ξεκάθαρα πως διαφωνεί με τις κύριες επιλογές της κυβέρνησης γι αυτό και χάθηκε από το προσκήνιο.

Και άντε, ας το δεχτώ πως υπάρχουν γεγονότα και πιέσεις που εμείς οι απέξω δε γνωρίζουμε οπότε δεν θα τον «σταυρώσουμε» που δεν εκθέτει ξεκάθαρα τους κυβερνώντες. Το να μάς ενημερώνει, όμως, έξω από ένα γηροκομείο όπου βρέθηκαν 40 άνθρωποι θετικοί στον Κορονοΐό ότι «η Αθήνα δεν πάει καλά», είναι σαν να κουβαλάει μαζί του στην Αθήνα «μια κουκουβάγια». Το ξέρουμε γιατρέ. Το θέμα είναι τι (ΔΕΝ) κάνουμε.

Σε αντιδιαστολή με την Αθήνα, από τον Σωτήρη Τσιόδρα μάθαμε πως η Θεσσαλονίκη πηγαίνει καλύτερα «γιατί πήρε το μάθημά της». Αλήθεια τώρα, πώς ακριβώς πήρε το μάθημά της; Μέχρι την περασμένη εβδομάδα εδώ ίσχυαν ακριβώς οι ίδιοι περιορισμοί με την Αθήνα. Έκλειναν τα μαγαζιά τα μεσάνυχτα και έτρεχαν όλοι στις πλατείες. Λεωφορεία περισσότερα από την Αθήνα δεν έχουμε, ανοιχτούς χώρους περισσότερους δεν έχουμε, ούτε για την πειθαρχία μας φημιζόμαστε.

Να σας πω τι πιστεύω εγώ πως ευθύνεται; Γιατί θεωρώ ότι ο Σωτήρης Τσιόδρας ούτε θέλει, ούτε και είναι της αρμοδιότητάς του να μάς το πει: Στη Θεσσαλονίκη οι τεράστιοι χώροι εργασίας είναι ανύπαρκτοι μιας και τα εργοστάσια τα θυμάσαι πια από διηγήσεις. Επίσης, κλειστοί χώροι αναμονής επιβατών δεν υπάρχουν γιατί… δεν έχουμε μετρό! Για το αεροδρόμιό μας, ούτε λόγος, οι πτήσεις είναι υποδεκαπλάσιες σε σχέση με της Αθήνας και οι τουρίστες από τα Βαλκάνια ελαχιστοποιήθηκαν ή μηδενίστηκαν με την Χαλκιδική κλειστή. Αν αυτό εννοεί ο «εθνικός μας γιατρός» ότι ήταν το μάθημα που πήραμε, τότε ναι… Το πήραμε και το πληρώσαμε ακριβά.

Αυτοί που φαίνεται πως δεν παίρνουν «το μάθημά τους» στο ζήτημα των καταλήψεων είναι οι κυβερνώντες. Ο μετεωρολόγος που μεταπήδησε από το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη στην κυβέρνηση, χαρακτήρισε τους μαθητές που κάνουν καταλήψεις «αλητάκια που δε θέλουν να γίνουν λαμπροί επιστήμονες» (σαν αυτόν, ας πούμε…). Την ίδια ώρα το υπουργείο Παιδείας απειλεί και εκφοβίζει πώς θα μπούνε απουσίες, θα γίνουν μαθήματα στις αργίες και όσοι κάνουν καταλήψεις δε θα έχουν δικαίωμα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης… Ειδικά το τελευταίο είναι αντισυνταγματικό και απορώ ποιο αρρωστημένο μυαλό το σκέφτηκε.

Στο αγαπημένο θέμα αυτής της στήλης, τις πράξεις και (κυρίως) τις παραλείψεις της υπουργού Πολιτισμού, σάς προτείνουμε να διαβάσετε το άρθρο του ηθοποιού Μάριου Αθανασίου στην Εφημερίδα των συντακτών

Δεν έχουμε και πολλές ελπίδες ότι θα καταλάβει η Λίνα Μενδώνη την ειρωνεία του καλλιτεχνικού κόσμου. Εδώ πιάσαμε 1 Οκτωβρίου και δεν έχει θεωρήσει σκόπιμο να ενημερώσει για το τι θα ισχύσει από τη Δευτέρα 5 Οκτωβρίου στους κλειστούς χώρους πολιτισμού, τι να λέμε τώρα…

Υ.Γ.: Η ειρωνεία με το νέο φωτισμό της Ακρόπολης είναι πως όλοι συμφώνησαν στην αξία ανάδειξης των αρχαιοτήτων μας. Ποιοι; Αυτοί που τεμαχίζουν τα αρχαία της οδού Βενιζέλου. Που αρνούνται να κρατήσουν στο χώρο τους, τα σημαντικότερα Βυζαντινά ευρήματα τα οποία τα έχει κάτι παραπάνω από ανάγκη η Θεσσαλονίκη για την τουριστική της ανάπτυξη. Για να έχει μια ωραία ιστορία να διηγείται στους επισκέπτες της. Ντροπή.

Υ.Γ.2: Χθες οι διασωληνωμένοι ήταν 78 και σήμερα 89. Με ένα γηροκομείο ήδη «κόκκινο», η Αθήνα φλερτάρει με το θανατικό. Ελπίζουμε όλοι να μη γίνει Μπέργκαμο όταν το μαθηματικό μοντέλο προβλέπει 1000 κρούσματα ημερησίως γύρω στα μέσα Νοεμβρίου. Καληνύχτα.