Ο επίλογος της Τετάρτης: Ας μην την πατήσουμε όπως τον Οκτώβριο
Ο Ακης Σακισλόγλου υπενθυμίζει το κρίσιμο σημείο στο οποίο βρισκόμαστε για να μην ξαναγίνει η Θεσσαλονίκη Μπέργκαμο.
Η φωτογραφία του αποψινού επιλόγου είναι τραβηγμένη από την αφεντιά μου σήμερα το απόγευμα. Την χρησιμοποιώ για να ξεκαθαρίσω κάτι τώρα που μετράμε όσα ημερήσια κρούσματα μετρούσαμε μέσα Οκτωβρίου (αλλά και 31 Δεκεμβρίου όταν εκτονώθηκε η πίεση).
Τη νέα παραλία τη λατρεύω και δε σταμάτησα να την «τρέχω» ακόμα και μέσα στην πανδημία. Από την αρχή εξέφρασα την άποψη πως ήταν λάθος του Κωνσταντίνου Ζέρβα το κλείσιμό της γιατί ο κόσμος μοιραία θα συγκεντρώνονταν αλλού, σε πιο ακατάλληλους χώρους, όπως και έγινε. Το κατάλαβε ο δήμαρχος κι έτσι δεν έπεσε και πάλι στη συζήτηση των πρόσθετων μέτρων το παραλιακό μέτωπο.
Θα αναρωτηθείτε, λοιπόν, γιατί φέρνω απόψε το παράδειγμα της παραλίας. Γιατί πολύ απλά σήμερα είδα πρόσωπα και συμπεριφορές που μ’ έκαναν να συμπεράνω πως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει που βρισκόμαστε και από τι κινδυνεύουμε.
Θα γίνω πιο σαφής: όλοι μιλούν για ενδεχόμενο τρίτο κύμα. Μα, ποιος είπε ότι τελείωσε το δεύτερο; Βρισκόμαστε στη μέση μιας προσπάθειας που δίνει όλος ο πλανήτης από πέρσι τον Γενάρη. Δεν υπάρχει πρώτο, δεύτερο, τρίτο κύμα.
Που εμπλέκεται τώρα η νέα παραλία; Ειδικά εφόσον ξεκαθαρίζω ότι πρέπει να παραμείνει ανοιχτή, πρέπει ο κόσμος να βγαίνει και να περπατάει, να μιλάει, να ξεσκάσει λίγο. Μα, στο γεγονός πως αν τις συγκεκριμένες ώρες του απογεύματος ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ Θεσσαλονικείς πηγαίνουν εκεί, αυτομάτως αυτό σημαίνει πίεση λίγο πριν και λίγο μετά σε δεκάδες δρόμους, στάσεις λεωφορείων, αστικά.
Πρέπει όλος ο κόσμος να καταλάβει ότι οι παράγοντες που οδήγησαν τη Θεσσαλονίκη στα τέλη Οκτώβρη σε μια σύγχρονη τραγωδία υπάρχουν και σήμερα εδώ, ολοζώντανοι και σε λειτουργία: Τα ελλιπή μέτρα προστασίας στα εργοστάσια και οι ανύπαρκτοι έλεγχοι εκεί, ο συνωστισμός στα λεωφορεία, ειδικά το πρωί, τα ανοιχτά σχολεία (που μας έλεγαν πως από τα παιδιά δεν κινδυνεύουμε μέχρι που είδαμε ασυμπτωματικά δεκάχρονα να κολλάνε δεκάδες ενήλικες το καθένα).
«Πες μας τελικά που το πας ρε μάστορα», ρωτάω εγώ τον εαυτό μου για να προλάβω την οργή ορισμένων: Στο να έχουμε όλοι το νου μας λίγο παραπάνω και να μην επαναλάβουμε τα λάθη του Οκτωβρίου. Να προστατέψουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας γιατί είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αυτό το κράτος, αυτή η κυβέρνηση, αυτοί οι θεσμοί, δεν έχουν καταλάβει τίποτα από τα λάθη τους και τα επαναλαμβάνουν με θράσος βγάζοντάς μας και τρελούς για τον εμβολιασμό που δήθεν συνεχίζεται άψογα, για την ενίσχυση του συστήματος υγείας, για τα αντανακλαστικά τους στην επιβολή νέων μέτρων και τόσα άλλα.
Ας περιορίσουμε λίγο ο καθένας τις μετακινήσεις μας. Λίγο! Αλλά όλοι! Τώρα! Οπως λέμε και φωνάζουμε αυτές τις μέρες πως δεν είναι μαγκιά να καθόμαστε και να πίνουμε ποτάκι Σάββατο βράδυ στις 20.00 στο κέντρο της πόλης, έτσι και η υπερβολική χαλαρότητα τέτοιες δύσκολες μέρες κρύβει και ουσιαστικό κίνδυνο αλλά και έναν συμβολισμό: Φαινόμαστε σαν τους κατοίκους της Πομπηίας που ενώ το ηφαίστειο δονούνταν, αυτοί άκουγαν την ορχήστρα αμέριμνοι.
Υ.Γ.: Είμαι ο τελευταίος που θα ηθικολογήσω σε ζητήματα ατομικής ευθύνης, σωστού και λάθους στην κοινωνική μας συμπεριφορά. Μπορεί πράγματι οι άνθρωποι που συνάντησα σήμερα το απόγευμα στη νέα παραλία να είχαν ΟΛΟΙ τους περιορίσει τις μετακινήσεις τους αυτό το διάστημα που φαίνεται να ξανακινδυνεύουμε. Μπορεί απλώς να είμαστε πάρα πολλοί σε αυτήν την πόλη, οπότε και με περιορισμένες τις βόλτες μας να είμαστε πάντα πολλοί στην παραλία μια τόσο ηλιόλουστη μέρα (άλλωστε κι εγώ δυο φορές την εβδομάδα θα κατέβω σίγουρα, δεν το περιορίζω περισσότερο). Αυτά που διαβάζετε τα γράφω μόνο και μόνο γιατί «κάηκα στο γάλα και φυσάω και στο γιαούρτι». Εκτός από την οικογενειακή περιπέτεια με τον ιό, λόγω και της δουλειάς μου έχω μιλήσει αυτούς τους μήνες με δεκάδες ανθρώπους οι οποίοι νόσησαν και νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο. Ο Λευτέρης, ένας καλός συνεργάτης έκατσε σχεδόν έναν μήνα μέσα. Στην τελευταία μας κουβέντα μου είπε: «Το πόσους ανθρώπους είδα Ακη μου να μπαίνουν και να μην ξαναβγαίνουν, ούτε που θυμάμαι. Εχασα το μέτρημα». Ετσι μου είπε, έτσι σας λέω. Το λέω σε σας γιατί για την κυβέρνηση ο μόνος «νταλκάς» αυτόν τον καιρό είναι το πως θα αγοράσει αεροπλάνα και πως θα επιβάλλει την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Ειδικά το τελευταίο, ούτε καν για λόγους «ανωτέρας βίας» δεν το αναβάλλει κι αύριο, που χιλιάδες νέα παιδιά θα είναι και πάλι στο δρόμο, θα κάνει λόγο για ατομική ευθύνη. Γι αυτό σας λέω, ειδικά εσάς τους νέους: Κάντε οικονομία στις βόλτες γιατί έχουμε πολλές πορείες μπροστά μας!
