Η γενιά του sexting ”ανακρίνεται” σχετικά με το φλερτ

Επιμέλεια: Χρήστος Ωραιόπουλος, Μυρτώ Τούλα, Νίκος Γκάγιας, Εύα Καβάζη, Βαγγέλης Θεοδωράκης, Στέλλα Παϊσανίδη

*Αν παρεξηγείσαι εύκολα, δεν δέχεσαι απόψεις και χιούμορ τότε μάλλον αυτό το κείμενο δεν είναι για σένα. Αν πάλι το επιλέξεις σου ευχόμαστε καλή απόλαυση! 

Η γενιά του facebook. Αυτό λένε πως είμαστε. Της πληροφορίας, του διαδικτυακού μοιράσματος της ζωής μας, της επιφανειακής προσέγγισης του έρωτα και όχι του ρομαντισμού. Όταν έπεσε το facebook, πιάσαμε τα τηλέφωνα έστω για να ενημερώσουμε για το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και η άλλη πλευρά του τηλεφώνου, αλλά εμείς έπρεπε να δώσουμε ραπόρτο. Πώς χειρίζεται άραγε η δική μας γενιά τα social media, παίζουν υποστηρικτικό ρόλο ή αισθανόμαστε πως αλλοιώνουν τις διαπροσωπικές σχέσεις;

Μπορεί η πληροφορία και η επικοινωνία να θεωρούνται έννοιες δεδομένες στη φουρνιά μας. Όμως δεν είναι αυτές ο αυτοσκοπός και όσα μας ορίζουν, αλλά η χρήση τους στην καθημερινή μας ζωή από την εκπαίδευση μέχρι την επικοινωνία με τους γονείς κι από τα διαδικτυακά ραντεβού μέχρι το sexting. Μέσα σε αυτή την τρέλα χρήσεων και κατηγοριοποιήσεων των νέων ανθρώπων, κανείς δεν σκέφτεται τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως ένα εργαλείο παρηγοριάς και κάλυψης του κενού που δημιουργεί η απόσταση σε μια σχέση, δεν το σκέφτεται κανείς.

Κάποτε μπορεί να ήταν η αλληλογραφία με τις γλυκές νοσταλγικές εικόνες της ταχυδρόμησης γραμμάτων, τώρα όμως τα ηλεκτρονικά μηνύματα είναι αυτά που έχουμε τα μέσα για μια επικοινωνία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξίσου γλυκά, εξίσου ρομαντικά. Άλλωστε δεν διαβάσαμε όλες τις αλληλογραφίες του τότε. Μπορεί μερικά χαρτιά να γράφανε τις ίδιες κοινοτυπίες που μπορούν να ανταλλαχθούν κι από τα σημερινά μέσα που διαθέτουμε.

Αλλά ας μην μιλάμε μόνο για τις σχέσεις, τις δομημένες σχέσεις. Αξίζει την προσοχή μας και η προηγούμενη κατάσταση και ”φάση” πριν δημιουργηθεί ή και χωρίς να δημιουργηθεί μια ενδεχόμενη σχέση, κοινώς το φλερτ, το οποίο πολλά νεότερα άτομα αντιμετωπίζουν ως κάτι δύσκολο που πρέπει απαραιτήτως να αντικρίζεται ως όρος παρελθοντικός που πρέπει επίσης να διεξάγεται με τους παλαιότερους όρους επηρεασμένο από τη νοσταλγική αίσθηση που αποπνέουν τα παλαιότερα χρόνια.

Βέβαια το φλερτ συνίσταται στην επικοινωνία προφανώς με με μια προηγούμενη ερωτική διάθεση ως κίνητρο και για αυτό ορίζεται πάντα με τους ιδιωματισμούς και τις συνισταμένες της εποχής του ή των ανθρώπων που μπαίνουν μέσα σε αυτή λούπα. Η κάθε γενιά έχει το δικό της τρόπο να εκφραστεί, άρα και τα δικά της μέσα να φλερτάρει. Αν αυτά πιάνουν και την ικανοποιούν οι υπόλοιποι και οι αναλύσεις επί θεωριών και οι θεωρίες επί αναλύσεων περισσεύουν.

Και αφού αναλύσαμε τα δεδομένα του φλερτ, φέραμε κατά νου τις νοσταλγικές παρελθοντικές ερωτικές καταστάσεις, ας μιλήσουμε αποκλειστικά και μόνο για την δική μας φουρνιά. Είμαστε αυτοί, που όπως είπαμε παραπάνω γεννάμε και εκφράζουμε τα συναισθήματα μας μέσω μιας μικρής οθόνης.

Η γενιά μας είναι εκείνη που άλλαξε τα δεδομένα του φλερτ παντελώς, επέλεξε να επικοινωνεί ερωτικά μέσω των social media, έδιωξε την φυσική επαφή, πάτησε διπλό tab σε μία φωτογραφία για να ξεκινήσει την διεκδίκηση του ατόμου που την ελκύει, απέσυρε τον στείρο τρόπο του ”ο άνδρας πρέπει να κάνει πάντα την πρώτη κίνηση”. Οι περισσότεροι από εμάς επιλέγουν να περνούν μεμονωμένα βράδυα καλά και αποφεύγουν την μόνιμη συντροφιά και σταθερότητα.

Πράγματι, οι σχέσεις σε αυτή την ηλικία είναι ελάχιστες. Η ελευθερία είναι μία κατάσταση μοναδική το δεχόμαστε και το υπερασπιζόμαστε όλοι, οι λόγοι όμως που δεν επιλέγουμε τις δεσμεύσεις είναι αρκετοί. Από τότε που το κινητό και ειδικότερα τα social media έχουν γίνει προέκταση του χεριού (εαυτού) μας όλα μοιάζουν εύκολα, όμως οι πιέσεις είναι πολλές.

Πριν περάσουμε στην ανάλυση της γενικότερης κατάστασης, ας δούμε όμως μερικά στατιστικά που προέκυψαν από ερευνητικές δημοσκοπήσεις οι οποίες ”έτρεξαν” δυο μέρες στο Instagram της Parallaxi.

Στην πρώτη ερώτηση, για το αν η διαδικτυακή επικοινωνία αλλοιώνει τις σχέσεις απήντησαν 142 άτομα, οι 96 επέλεξαν το ”ναι” και οι 47 το ”όχι”. Η επόμενη και καθοριστική ερώτηση για την έρευνα είναι η εξής: ”Θεωρείς ότι το φλερτ στη γενιά των 20-25 έχει αλλάξει;” απαντήσεις έδωσαν συνολικά 304 άτομα εκ των οποίων οι 292 επέλεξαν χωρίς δεύτερη σκέψη το ”ναι” και οι μόλις 13 ρομαντικοί διάλεξαν το ”όχι”.

Και στην ακριβώς επόμενη ερώτηση εντοπίζουμε την πλειοψηφία των παραπάνω, ”Έχεις ξεκινήσει κάτι σοβαρό με καποι@ που γνώρισες από τα social media;” απήντησαν 312 άτομα εκ των οποίων  οι 174 επέλεξαν το ”όχι” και οι 138 το ”ναι”. Περί φυσικής επαφής την οποία εμείς που γράφουμε το συγκεκριμένο θέμα δεν την βλέπουμε, στην ερώτηση”Αν σε γοητεύσει καποι@ που βρίσκεται στο ίδιο μαγαζί θα κάνεις κίνηση;” απήντησαν μόλις  449 άτομα, εκ των οποίων οι 132 επέλεξαν το ”όχι” και οι 317 διάλεξαν το ”ναι”  (που είστε εσείς βρε παιδιά;) Στις προτημίσεις των φλερτ, δώσαμε δυο επιλογές, το από κοντά και τα social media, απήντησαν 326, εκ των οποίων οι 303 επέλεξαν το φλερτ από κοντά και οι μόλις 26 διάλεξαν με απόλυτη ειλικρίνεια τα social. 

Προχωράμε λοιπόν στην ανάλυση, με τρόπο χιουμοριστικό και δόσεις ρεαλισμού! 

Η κατάσταση του φλερτ της γενιάς μας σήμερα

Ας απαντήσω στον εαυτό μου (και ενδεχομένως σε εσάς) ποια είναι τα βασικά προβλήματα της ερωτικής επαφής της δικής μου γενιάς: Αρχικά, με μία πρόχειρη ματιά στο feed των social profiles μας, θα συνειδητοποιήσεις πως κατά 80% προβάλουμε τον εαυτό μας (τοποθετώ φυσικά και εμένα μέσα) ως αψεγάδιαστους, η τέλεια πόζα φωτογραφίας, το απερίγραπτα κολακευτικό σώμα και ρούχο, άντρες γυναίκες με κοινές ψηφιακές ταυτότητες απευθυνόμαστε σε κοινά ψηφιακά profile. Ακολουθούμε τους κανόνες που οι ίδιοι θέσαμε τα τελευταία χρόνια. Follow, like, αντίδραση στα story, date και ότι προκύψει, 4 λέξεις ξεκάθαρα αποκαλυπτικές για την κατάσταση του φλερτ στους 20-25. Η έρευνα μου όμως δεν σταματά εδώ.

Βγαίνοντας Σάββατο βράδυ σε μπαρ, διανοείσαι πως το πιο κοντά σε κίνηση όσον αφορά το φλερτ που υπάρχει είναι οι ματιές. Και σταματά εκεί. Ποτέ κανείς δεν πάει ένα βήμα παρακάτω να γνωρίζει εκείν@ που μπορεί να κοιτά για ώρες.

Βέβαια, αυτή η κατάσταση ανατρέπεται θεαματικά την επόμενη μέρα, όταν οι ίδιοι άνθρωποι που το χθεσινό βράδυ δεν αντάλλαξαν ούτε κουβέντα, αναζητούν απεγνωσμένα μέσα από story και δημοσιεύσεις το άτομο που τους κίνησε το ενδιαφέρον. Και αφού με κόπο καταφέρουν να τον εντοπίσουν, σαν σωστοί πράκτορες του CSI, μόνο τότε μπορούν να αντιδράσουν σε κάποια ιστορία για να ανοίξουν συζήτηση. Δηλαδή ούτε τότε παίρνουν απόφαση να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα για να δηλώσουν αυτό που νιώθουν. Αυτό είναι ένα συχνό φαινόμενο και μία έξοδος σε ένα bar θα σε πείσει. Σίγουρα δεν είναι ωραίο να βάζεις τους πάντες σε ένα τσουβάλι και δεν είναι όλοι οι ίδιοι, αλλά πολλές σχέσεις έχουν ξεκινήσει κάπως έτσι και έχουν τελειώσει άδοξα με block στα social media.

Έτσι χάσαμε τον φυσικό τρόπο του ”φλερτάρω”. Και μετέπειτα ας πάμε στην τελευταία λέξη της κατάστασης ”ότι προκύψει”.

Έχω συζητήσει με γνωστές και φίλες μου για το πως οι άνδρες στην δική μου ηλικία διεκδικούν απλά και μόνο το κρεβάτι και μετά από αυτό δεν επικοινωνούν ποτέ μαζί σου. Ισχύει αλλά για να μην βγάλω και την ουρά μας από έξω το ίδιο συμβαίνει και με το γυναικείο φύλο. Κοιτάζοντας αυτή την θεωρία έφτασα στο εξής συμπέρασμα, χρησιμοποιούμε τους ανθρώπους γιατί δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε εκείνη την ώρα.

Όσο ωμό και να ακούγεται αυτή είναι η πραγματικότητα. Μας αρέσει το ενδιαφέρον που δείχνει φανερά ο άλλ@ προς το πρόσωπο μας, αλλά αν δεν αισθανθούμε το κλικ για εκείν@ τον αφήνουμε ενδεχομένως και το ίδιο βράδυ. Και τις επόμενες ημέρες φίλοι ψάχνουμε στο feed για κάτι άλλο. Οι άνδρες δεν κάνουν κίνηση από κοντά φοβούμενοι την απόρριψη και οι γυναίκες τους σχολιάζουν διότι δεν τις προσεγγίζουν κι έτσι στρεφόμαστε πάλι στην οθόνη, με τον μοναδικό τρόπο σεξουαλικής επαφής ενδεχομένως, να είναι το cyber sex. Άλλη γνωστή και βασική έννοια της σεξουαλικής ζωής των 20-25. Η κατάσταση είναι αυτή και μάλλον δεν θέλουμε να αλλάξει γιατί βολευόμαστε στην ευκολία της διπλής καρδιάς. 

*Ρεαλιστικίνα Εφηβίνα, Δικαστής

Έρωτας και φλερτ στα χρόνια των social media

Φλερτ flirt (flert), ουσιαστικό ουδέτερο άκλητο: η έκφραση ερωτικού ενδιαφέροντος φλερτ λίγων ημερών.  Δυστυχώς, βρίσκομαι στην δύσκολη θέση που πρέπει να διαφωνήσω ή μάλλον διορθώσω τον ορισμό στο λεξικό – μα που φτάσαμε να διορθώνω το λεξικό;-, ίσως ο ορισμός του φλερτ να άλλαξε τα τελευταία χρόνια μαζί με τα μέσα του.  Ίσως «η έκφραση ερωτικού ενδιαφέροντος μέσω like και μηνυμάτων στο Instagram πρωτίστως και μετά στο Messenger αν σοβαρέψει το “πράγμα”» να ταιριάζει περισσότερο.  

Ίσως είμαι μόνο εγώ, αλλά τα τελευταία χρόνια τα social media έχουν γίνει ο τρόπος για να βρεις, να γνωρίσεις και τέλος να φλερτάρεις με κάποιον. Ακόμα και να γνωρίσεις κάποιον στο δρόμο από τις πρώτες κουβέντες που θα ανταλλάξετε, μεταξύ του “Γειά σου, με λένε” … και του “Πώς σε λένε;” κρύβεται πάντα ένα “Έχεις Instagram;” . Πώς γίνεται όταν ο άλλος βρίσκεται μπροστά σου να καταφέρνεις η κουβέντα να μεταφέρεται σε ένα ψηφιακό, απρόσωπο πλαίσιο; Είναι η αμηχανία της πρώτης γνωριμίας ή απλά νιώθουμε άνετα ως Gen Z, πίσω από την ασφάλεια της διαδικτυακής περσόνα μας. Γιατί περσόνα είναι, ποτέ δεν θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, όσο και να χρησιμοποιούμε το #nofilter. Πάντα θα υπάρχει κάποια επεξεργασμένη αλήθεια που θα μας χωρίζει από την πραγματική μη ψηφιακή εκδοχή μας. Και εδώ έρχεται το ερώτημα, μήπως τα προφίλ μας στο διαδίκτυο είναι πιο θελκτικά; Μήπως πλέον όλοι ψάχνουμε το “ιδανικό”, αυτό που έχει φιλτραριστεί; Αυτ@ που θα βγει για ποτό, θα πάει για αναρρίχηση το Σκ με τους φίλους, θα ανεβάσει μέσα στην εβδομάδα ότι διαβάζει δύο βιβλία (κανείς και ποτέ) και όλα αυτά με το #Humblelife ; 

Είναι το νέο φλερτ διαδικτυακό; Η απάντηση είναι ναι! Φυσική συνέχεια, των διαδικτυακών προφίλ μας, θα σου πω εγώ. Όταν η δημιουργία ενός προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απαιτεί τόσο χρόνο, όταν ανεβάζεις κομμάτια της ζωής σου, τι σου αρέσει, τι όχι, που συχνάζεις. Η δημιουργία ενός λογαριασμού πλέον ισούται με την δημιουργία ενος ψηφιακού εαυτού σου. Πιο εύκολα προσβάσιμο, χωρίς αμηχανίες κρυμμένο πίσω από μία οθόνη κινητού. Αυτή θα είναι η κατάληξη του φλερτ; Στα στάδια μιας γνωριμίας θα προστεθούν και η συνομιλίες στα social media;  Τα γλυκόλογα γραμμένα σε χαρτιά μέσα σε ανθοδέσμες θα γίνουν μηνύματα στο Instagram με Emoji λουλουδιών; Θα υπερισχύσει αυτός ο τρόπος φλερτ ή θα επιστρέψουμε στον κλασικό τρόπο; Θα προτιμάμε τα μηνύματα με καρδούλες και τον εκνευριστικό ήχο των ειδοποιήσεων των Social media από ένα τηλεφώνημα;

*Ξενερωτίδου Ρομαντική

Οι περισσότερες σχέσεις στη γενιά των 20-25

Οι περισσότεροι που κάνουν μόνιμη, σοβαρή και σταθερή σχέση, επιλέγουν να την μοιραστούν με όλο τον ιντερνετικό τους κόσμο. Στην αρχή ξεκινούν με story αγάπης, που απεικονίζουν τον άνθρωπο τους σε ένα τραπέζι με ένα ποτήρι κρασί, μόλις οι μήνες περάσουν προχωρούν στο post για τις σχετικές ευχές ”#six month together”, στις διακοπές αναλύουν σε εικόνες το που πήγαν, τι έφαγαν, την διαδρομή τους με το αυτοκίνητο ή το αεροπλάνο ακόμη και το διπλό κρεβάτι ενδεχόμενου airbnb ή hostel. Όταν τα πράγματα λίγο σκουρύνουν και μεσολαβήσει ο ενδεχόμενως μεγάλος καυγάς προχωρούν σε story με μπιχτές που πέφτουν πάνω από τα κεφάλια μας και σκάνε σαν βόμβες. Και όταν η σχέση φτάσει στο τέλος ακολουθούν τραγούδια με βαθυστόχαστο νόημα της κατάστασης, για να ενημερωθούμε όλοι πως και οι δυο πονούν.

Ας θίξω όμως μιας και είμαι χείμαρρος σήμερα εκείνους που επικοινωνούν κάθε λεπτό, δευτερόλεπτο, κλάσμα με το άλλο τους μισό. Είστε πολλοί εκεί έξω και σας ξέρουμε. Είστε αυτοί που μόλις αφήσατε τον άνθρωπο σας και πήγατε να βρείτε την παρέα σας. Καθίσατε αναπαυτικά στο τραπέζι ρωτήσατε τι κάνουμε οι άλλοι (οι πλεμπαίοι, όχι η σχέση σας) και κατευθείαν αρπάξατε το κινητό να μιλήσετε με το έτερον ήμισυ. Λες και μέσα σε 10 λεπτά θα έχει καταστραφεί ο κόσμος. Ενημερωτικά ξέρω πολλές σχέσεις που ξεκίνησαν έτσι και δυστυχώς κατέληξαν χώρια ο ένας από τον άλλον.

Και από την άλλη υπάρχει και μία ακόμη συζητήσιμη κατηγορία εκείνη της ζήλειας. Και ξεκάθαρα αφορά και τα δυο φύλλα. Yπάρχουν άντρες που ζητούν από τις κοπέλες τους να κάνουν unfollow τους πρώην και γυναίκες που απαιτούν να μην βλέπουν από τον σύντροφο τους like σε άλλες. Συμβουλή, η πίεση αυτή θα σας φέρει έναν σίγουρο χωρισμό.

Αν δεν ανήκεις σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες της αδιανόητης υπερβολής τότε συγχαρητήρια έχεις την σχέση που αποζητούμε όλοι μας! Περνάς στην επόμενη φάση από εμάς είναι ένα ΜΕΓΑΛΟ ΝΑΙ.

*Του χειμάρρου το παιδί 

Άλλη μία χρονιά μόνος.

«Γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους κι εγώ να μην έχω» θα έλεγε η Χαρούλα Αλεξίου η οποία θα αντιμετώπιζε λίγο πιο βαριά το θέμα αυτό. Συχνά αυτοί που βρίσκονται σε σχέση συμπονούν τους single, λες και έπαθαν κάτι κακό. Μάλιστα, για πολλούς είναι αδιανόητο να μην θέλει κάποιος να είναι σε σχέση, «Μπακούρι θα μείνεις για όλη σου τη ζωή;», θα σου πουν.

Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση κάποιος να θέλει να είναι μόνος του από επιλογή, άλλος ίσως να επιλέγει την μοναχικότητα λόγω συνθηκών και υπάρχουν και οι πιο ρομαντικοί, που περιμένουν τον μεγάλο έρωτα να έρθει και δεν συμβιβάζονται με κάποι@ που θεωρούν πως δεν τους αξίζει. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και ο τρόπος που βιώνει την μοναξιά διαφοροποιείται. Επομένως για πολλούς η μοναχικότητα είναι μία απόφαση και όχι μία κατάσταση που θέλουν να ξεφύγουν.

Φυσικά όπως υπάρχουν οι μεν, υπάρχουν και οι δε. Εκείνοι που δεν αντέχουν να είναι μόνοι. Έχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου. Εννοώ αυτούς που δεν προλαβαίνουν να ξεπεράσουν μία σχέση και ήδη συζητάνε για την επόμενη με την παρέα τους. Έτσι όταν αποφασίσεις να ρωτήσεις κάποιον «εσύ πότε θα βρεις κάποι@;» περίμενε να ακούσεις πολλές διαφορετικές απαντήσεις.

*Ευτύχης Μπακουρίδης

Σχέση κι απόσταση και social

Πάντα υπάρχει η κατηγορία της σχέσης από απόσταση. Η αύξηση των φοιτητών στα πανεπιστήμια, τα περισσότερα και ευκολότερα με παλαιότερα δρομολόγια των ΚΤΕΛ, η ενοικίαση σπιτιών κατά μόνας και όχι με συγκατοίκους, στη δική μας εποχή καθιστούν πολύ πιο εύκολα δυο παιδιά, να γνωριστούν, να έρθουν πιο κοντά, να κοιμούνται μαζί μέσα στην εβδομάδα ή ακόμα και να συγκατοικούν. Όλα αυτά γίνονται, όμως κάποτε ή τελειώνουν, όπως όλα ή αλλάζουν και πρέπει να προσαρμοστούν ξανά σε νέες καταστάσεις.

Είμαστε η γενιά των κρίσεων, της οικονομικής και της υγειονομικής. Δυο συνισταμένες που και τις νιώσαμε και τις νιώθουμε, αλλά και επηρεάζουν την ερωτική μας ζωή. Καλούμαστε να παἰρνουμε γρήγορες αποφάσεις είτε για να τα βολέψουμε όλα, σχολή, δουλειά, διασκέδαση, τον άνθρωπο μας στοχεύοντας πάντα στην καλύτερη δυνατή στάθμιση.

Πολλοί φοιτητές που ξεκινούν τις σπουδές τους δεν είχαν πάει μέχρι πριν λίγες μέρες στις φοιτητικές τους πόλεις κι έτσι παρέμειναν στον τόπο τους από όπου είναι και το πιθανότερο να γνωρίζονται με τον άνθρωπο που είναι μαζί. Τώρα ξεκινούν για αλλού και είναι αναμενόμενο να υπάρχει ο φόβος του αγνώστου και του πώς θα το διαχειριστούν, κάτι το οποίο είναι συνυφασμένο με κάθε αλλαγή ζωής. Πιστεύω, όμως λαμβάνοντας, πάντα υπόψη κι άλλους παράγοντες όπως τα δρομολογία των λεωφορείων ας πούμε, πως μια τέτοια σχέση μπορεί μέσω των socail media να κερδίσει περισσότερο χρόνο.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι με τα μέσα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος της καθημερινής ανούσιας συναναστροφής με απλές ερωτήσεις που τίθεται διαρκώς, τι κάνεις, τι νέα ενώ λίγα λεπτά πριν είχαν οι ίδιοι δυο άνθρωποι αναλύσει κάτι. Σαν να χάνεται αυτή η γλυκιά προσμονή του να αδειάσεις όλες τις μαζεμένες εμπειρίες μετά από καιρό στον άνθρωπό σου, όταν αξιωθείς να τον συναντήσεις και πάλι. Η τριβή είναι μεγάλη κι ίσως προκαλεί αλλοίωση στον ενθουσιασμό και τη λαχτάρα. Σάμπως σε ποια σχέση είτε από απόσταση είτε από κοντά η καθημερινή επικοινωνία δεν το κάνει αυτό. Και μαζί να έμεναν δυο άνθρωποι και να έβγαιναν τακτικά η τριβή χωρίς το υπόβαθρο τους σεβασμού, της αγάπης, της συνειδητής κι ασυνείδητης απόφασης να είσαι εκεί, πάλι θα έσταζε τις συνέπειές της.

Ο έρωτας είναι η καθημερινή προσέγγιση του κόσμου με την αίσθηση ότι τα μάτια που ερωτεύτηκες σε παρατηρούν διαρκώς. Εν τη απουσία του άλλου ξυπνάς, κινείσαι, βάζεις τον καφέ σου αισθανόμενος πως ο άλλος σε παρατηρεί από μια γωνία. Σαν να παίζεις στο videoclip ή την ταινία που σκηνοθετεί ερήμην σου και για χάρη σας. Μέσα σε όλο αυτό το να μπορείς να στείλεις ή να λάβεις μια φωτογραφία από το μέρος που ο καθένας βρίσκεται ενώ  χιλιόμετρα χωρίζουν τους τόπους είναι ένα μικρό κομμάτι αυτής της καθημερινής φαντασίας και φανταστικής καθημερινότητας. Μοιράζεσαι ένα άτυπο κομμάτι των στιγμών που ζεις χωρίς τον άλλον με τον άλλον. Ε κι άμα θεωρείτε τις βίντατζ φωτογραφίες πιο ρομαντικές, να μάθετε να βγάζετε καλές φωτογραφίες. C’ est la vie, με ὀ,τι έχουμε πορευόμαστε κι αν δεν μας αρέσει το αρνούμαστε και φτιάχνουμε μια άλλη γυάλα που μας ταιριάζει και μας χωράει.

*Ισαποστακίδης Εξ αποστάσεως

Ο όρος sexting και One night stand

Άντρες γυναίκες και λοιπά πλάσματα, ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε κάνει μία φορά στη ζωή μας sexting, είτε γιατί βρεθήκαμε σε σχέση εξ αποστάσεως είτε για να ”ικανοποίησουμε” το άτομο που βρίσκεται απέναντι διαδικτυακά, είτε αν και σπάνια εμείς οι ίδιοι είχαμε την ανάγκη για επαφή με όποιον τρόπο. Αλλά ας δούμε τα πράγματα εξ ολοκλήρου και εξονιχιστικά, αρχικά τι είναι το sexting, για εσάς τους μεγαλύτερους που ενδεχομένως φτάσατε σε αυτό το σημείο του κειμένου (και μπράβο σας είστε ήρωες). Το sexting λοιπόν σημαίνει αυτό ακριβώς που διαβάζετε, sex μέσω μηνυμάτων. Και δυστυχώς είμαστε αυτή η γενιά ειδικότερα στην περίοδο της καραντίνας. Ωστόσο, στατιστικά παρπάνω του 80% των ατόμων που προχωρά σε αυτή την διαδικασία δεν απολαμβάνει πρακτικά απολύτως τίποτα. Γράφει, γράφει, γράφει, και απλά μένει στο μήνυμα και πολλές φορές δεν προχωρά καν στην φυσική επαφή.

Άλλος όρος που αγαπήσαμε στη γενιά μας είναι το one night stand, και εδώ αξίζει φίλοι να σταθούμε και να αναλύσουμε την διαδικασία του. Αρχικά, έχουμε αλλάξει τελειώς μέχρι και αυτή την έννοια. Όλα ξεκινούν με ένα μήνυμα εκ του οποίου η συνέχεια περνά κατευθείαν στο σεξουαλικό, το ίδιο βράδυ ή μετά από 2-3 μέρες βρίσκεστε, περνάτε στο ψητό κατευθείαν και όλα τελειώνει εκεί. Ντύνεστε, αποχωρείτε και εντωμεταξύ ενδεχομένως να μην πείτε μεταξύ σας καν ένα καλό βράδυ.

Και ενώ μάλλον από την συνομιλία που είχατε να αντιλαμβανόσουν πως θα συνεχιστεί έστω στο χαλαρό, μετά την συνεύρεση δεν ξαναεπικοινωνείτε ποτέ. Βλέπεστε στο δρόμο ανταλλάσσετε βλέμματα (ή και όχι) αλλά ούτε καλημέρα, σαν να μην συνέβη τίποτα ποτέ. Συμπέρασμα, τον-την έριξα, ολοκληρώσαμε. ΑΝΤΙΟ.

Αλλά να ξέρετε μετά από αυτές τις βραδιές γεννιούνται αιώνιες συζητήσεις αμφισβήτησης, οι άντρες λέμε μήπως δεν ήμουν καλός, οι γυναίκες αναρωτιούνται γιατί δεν προχώρησε επικρατεί το μπάχαλο και επιστρέφουμε στην ελευθερία. Φίλοι μαζί σας, η ερωτική επαφή είναι το Α και το Ω, αλλά αν δεν ξέρεις (πραγματικά) ποιον έχεις απέναντι εκείνη τη στιγμή πως θα τον απορρίψεις;

*Το κάνω συχνά.

*Καληνυχτάκιας

Ghosting: Ο νέος τρόπος χωρισμού «τεντώνει» το νευρικό (σου) σύστημα

Παρατηρώ εδώ και ώρα ψάχνοντας στα μηχανάκια της ιντερνετικής αναζήτησης πως δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός για το “ghosting”. Λογικό σκέπτομαι αμέσως. Πώς άλλωστε να ορίσει ο οποιοσδήποτε μια παντελώς ελεεινή και ανεξήγητη συμπεριφορά ενός βλακέντιου/ βλακέντιας σε λέξεις- ιδίως όταν την έχει βιώσει;

Από την άλλη βέβαια φαντάζομαι πως τα πράγματα μπορούν να περιγραφούν πολύ απλά και σύντομα:

Εν τοιαύτη περιπτώσει ως αδυσώπητος ghoster συνδέεις αρχικά τη ζωή σου με κάποιον άνθρωπο συνήθως ερωτικά και μετά αποφασίζεις ένα ωραία πρωινό- ενδεχομένως και άλλη ώρα της ημέρας αφού κανείς δεν ξέρει τι περνάει απ’ το κούφιο μυαλό σου- να γίνεις καπνούλης.

Τόσο υπέροχα και συνάμα τόσο κα-τα-πλη-κτι-κά. Την ίδια ώρα προβαίνεις στη σοφή κίνηση να τονίσεις την απουσία σου με την… απραξία σου. Σατανικό “όπλο” στα χέρια σου “εδώ” τα social media.

Ως διά μαγείας, λοιπόν, ξεκινάς να θυμάσαι όλα τα κακά του Ζάκερμπεργκ και να απομακρύνεσαι από την άλλοτε αγαπημένη σου πλατφόρμα. Παρόλα αυτά, αυτό το λίγο μέσα στη μέρα που θα τιμήσεις τον Μαρκ και τον κολοσσό του, επιλέγεις να μην απαντάς στις κλήσεις/βιντεοκλήσεις του άλλοτε συνδεόμενου προσώπου, να μην διαβάζεις τα μηνύματα που το ίδιο σου έγραψε (με μελιστάλακτο τρόπο) και φυσικά αν το κάνεις να δίνεις την εντύπωση πως είσαι δημόσιος υπάλληλος σε βάρδια Τετάρτης παρά καταξιωμένος social media manager.  Και φυσικά πολλά άλλα που δεν αξίζει να αναφερθούν για να μην «τεντώσει» και άλλο και το δικό μας νευρικό σύστημα.

Απολύτως κατανοητή φίλε/ φίλη ή όπως αλλιώς αυτοπροσδιορίζεσαι η υπόστασή σου. Μόνο μια χάρη: Να ουρείς και λίγο.

*Τύπoς με πάμπολλα νεύρα στην ιδέα του “ghosting”

Και κάπου εδώ το βιωματικό ”ρεπορτάζ” έφτασε στο τέλος του, εμείς παραθέσαμε τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας, ανθρώπινα, ρεαλιστικά και με περίσσεια ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό. Δεν ξέρουμε αν όλες αυτές οι καταστάσεις μας τρομάζουν ή τους γουστάρουμε πάντως σίγουρα θα έπρεπε να αποζητήσουμε την φυσική επαφή γιατί στο τέλος θα ξεχάσουμε να συζητάμε. Αν ταυτίστηκες καταφέραμε τον στόχο μας.

*Υ.Γ. Το περιεχόμενο των ιστοριών είναι προϊόν μυθοπλασίας. Oποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική. (ΧΙΟΥΜΟΡ)