Ημερολόγια Καραντίνας 15: Η καραντίνα στο Δεντροπόταμο

Λέξεις: Γιαννούλα Μάγγα

Θυμάμαι την πρώτη μέρα που άκουσα να μιλάνε για τον κορονοϊό μου φάνηκε τόσο περίεργη λέξη, σκέφτηκα ότι η Wuhan είναι τόσο μακριά από την Ελλάδα και ακόμα πιο μακριά από τον Δενδροπόταμο. Και όμως μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μου τηλεφώνησε μια γυναίκα πολύ αναστατωμένη, υπάρχει κρούσμα στο σχολείο. Κρούσμα από τι αναρωτήθηκα, επικοινώνησα με όσο περισσότερο κόσμο μπορούσα μου φαινόταν ιδιαίτερα παράλογος ο φόβος της γυναίκας, μα πραγματικά σκέφτηκα είναι δυνατόν; Ο κορονοϊός παραδόξως έφτασε μια ανάσα μακριά μας, μια δασκάλα που εργαζόταν σε ένα από τα δημοτικά σχολεία της περιοχής νόσησε, σταθήκαμε τυχεροί κανένα παιδί δεν μολύνθηκε, τα σχολεία έκλεισαν προληπτικά για να γίνουν απολυμάνσεις και πριν προλάβουν να ανοίξουν η χώρα έκλεισε, απαγορεύεται να κυκλοφορείς πρέπει να μείνεις στο σπίτι.

Μια φράση ακούς παντού « Μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς». Υπάρχει άραγε η ίδια ασφάλεια μέσα σε κάθε σπίτι; Και πόσο ασφαλής μπορεί να νοιώσει κάποιος που ζει μαζί με άλλα 10 άτομα. Ποιον να προφυλάξεις και από ποιον να προφυλαχτείς; Όταν ανησυχείς για το επόμενο γεύμα των παιδιών σου πώς μπορείς να σκεφτείς την υγεία των γονιών σου. Όταν ζεις σε μια περιοχή όπως ο Δεντροπόταμος η άγνοια του ενός, μπορεί εύκολα να γίνει η καταδίκη του άλλου. Δεν μπορείς να σωθείς αν το καράβι βουλιάζει! Η ζωή όμως σε μια κοινότητα Ρομά έτσι είναι, συνήθως κολυμπάμε όλοι μαζί στα ίδια νερά και, αν υπάρχει τρικυμία, μπορεί εύκολα να μας πνίξει όλους. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, επιμονή και ενημέρωση όταν υπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα όπως η ανεργία και η ανέχεια. Πώς μπορείς να κλειστείς μέσα σε ένα σπίτι;

Στις περιπτώσεις των Ρομα που ζουν σε καταυλισμούς εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, καθώς η καθημερινότητά τους είναι ένας συνεχής αγώνας επιβίωσης. Χωρίς νερό, ρεύμα, σε πρόχειρα καταλύματα που όμως στεγάζουν 2 και 3 γενιές μαζί. Είναι πολύ δύσκολο να ζεις μόνο με την οικογένειά σου αποκομμένος όταν για βασικές σου ανάγκες οφείλεις να συνεργαστείς με όλη την υπόλοιπη κοινότητα για να τα καταφέρεις.

Αν ο κορονοϊός πάγωσε τον χρόνο για ολόκληρο τον πλανήτη, υποχρεώνοντας τον καθένα να ξεχάσει οποιοδήποτε άλλο στόχο του και να επικεντρωθεί στην ατομική και κοινωνική προστασία, για την κοινότητα των Ρομά ο χρόνος δεν πάγωσε αλλά γύρισε στο χθες. Όσα βήματα κι αν έγιναν μπροστά, η συγκεκριμένη κατάσταση τα ισοπέδωσε, επαναφέροντας στις περισσότερες οικογένειες το πρόβλημα της καθημερινής επιβίωσης.

Σκεπτόμενη ένα από τα πιο απλά αλλά ιδιαίτερα σημαντικά προβλήματα θα αναφερθώ σ’ αυτό της εκπαίδευσης. Δεν μπορείς σε μια οικογένεια χωρίς ρεύμα να μιλήσεις για τηλεκπαίδευση. Δεν μπορείς σε μια οικογένεια χωρίς νερό να μιλήσεις για απολύμανση. Και, φυσικά, δεν μπορείς να μιλήσεις σε ανθρώπους που χρόνια τώρα έχουν βιώσει την κρατική ανευθυνότητα για ατομική ευθύνη.

Ως Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ρομά Δενδροποτάμου, έχω αφουγκραστεί τα προβλήματα και τον φόβο των γυναικών της κοινότητάς μου. Αν και η πανδημία είναι ένα κοινό πρόβλημα για κάθε άνθρωπο και για οποιαδήποτε κοινότητα, τα μέτρα προστασίας, δυστυχώς, δεν συμπεριλαμβάνουν όλους τους ανθρώπους διαχωρίζοντας και απομονώνοντας περισσότερο την κοινότητα των Ρομά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι πολεμούμε για τον ίδιο σκοπό όμως με άνισα μέσα, πιο μόνοι από ποτέ!

*Η Γιαννούλα Μάγγα ζει στον Δενδροπόταμο, είναι διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια και πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ρομά.

** Τα Ημερολόγια Καραντίνας καταγράφουν ιστορίες κατοίκων της Θεσσαλονίκης τον καιρό της πιο μεγάλης της δοκιμασίας. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή των κειμένων χωρίς γραπτή άδεια της parallaxi. Διαβάστε και τα υπόλοιπα ημερολόγια εδώ.