Ημερολόγια Καραντίνας 4: Εκτελώντας τις επιθυμίες σου

Λέξεις: Σάκης Αποστολάκης

Να ’μαστε πάλι εδώ, λοιπόν. Για άλλη μια φορά. Στο ίδιο έργο θεατές. Εσείς μέσα κι εμείς έξω. Μόνο που τώρα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Εκτός βέβαια κι είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κορονοϊός, ότι όλα αυτά είναι ψέματα για να μας μαντρώσουν, να μας κάνουν να πάρουμε το χάπι που έχει τσιπάκι και να μας ελέγχουν. Κι επίσης ότι δεν κολλάει με τη Θεία Κοινωνία, η με τον θείο Μενέλαο ότι η Γη είναι επίπεδη, όπως και η πίτσα και άρα η Γη είναι πίτσα. Αλλά κι αυτό μας το κρύβουν.

Και για άλλη μια φορά, είναι αυτοί που όλοι οι άλλοι τους κοιτάνε υποτιμητικά, αλλά βρίσκονται και πάλι στη θέση τους για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των καταναλωτών. Οι υπάλληλοι του σούπερ μάρκετ, τα παιδιά στα καφέ, οι ντελιβεράδες. Όλοι αυτοί που δουλεύουν ανασφάλιστοι, με μισά ένσημα, χωρίς άδειες, δώρα, επιδόματα. Που όλοι γνωρίζουν τις συνθήκες υπό τις οποίες δουλεύουν, αλλά κανέναν δεν τον νοιάζει.

Αυτό που νοιάζει τον καθένα είναι να είναι ο καφές όπως τον παρήγγειλε, ούτε περισσότερο γλυκός, ούτε περισσότερο πικρός και στη σωστή θερμοκρασία και να έρθει η πίτσα ή το σάντουιτς γρήγορα γιατί δεν πεινάει και δεν μπορεί να περιμένει. Α, και βέβαια, να μην καταντήσει το παιδί του να κάνει καφέδες, να είναι υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ ή ντελιβεράς. Να γίνει κάτι στην κοινωνία, να το σέβεται ο κόσμος. Ευτυχώς όμως, κάποιοι μας σέβονται. Μπορεί να μην είναι πολλοί, αλλά αρκούν. Έτσι κι αλλιώς, δεν είμαστε ήρωες. Οι ήρωες σώζουν ζωές στα νοσοκομεία. Εμείς απλώς καλύπτουμε τις ανάγκες σας. Έχουμε το εξοδόχαρτο και κυκλοφορούμε ελεύθεροι στους άδειους δρόμους για να σας δώσουμε μια μικρή αίσθηση ότι δεν έχουμε κανονικό πόλεμο. Ότι μπορείτε να παραγγείλετε ό,τι τραβάει η ψυχή σας την ώρα που βλέπετε μια ταινία, έναν αγώνα, ή που στολίζετε το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα παιδιά σας μέσα στις χριστουγεννιάτικες μπιτζαμούλες τους.

Είμαστε εδώ για να έχετε ακόμη την αίσθηση ότι δεν τελείωσαν όλα. Δεν σταμάτησαν όλα. Ακόμα μπορείτε να παραγγείλετε ό,τι τραβάει η ψυχή σας, ό,τι ώρα να ’ναι, όσο μακριά κι αν βρίσκεστε, ό,τι καιρό κι αν έχει έξω. Αυτή τη δυνατότητα, αυτή τη χαρά, αυτήν την πολυτέλεια, αυτή την ικανοποίηση δε σας την στερήσανε. Πίτσα, σάντουιτς, γλυκό, καφέ, ποτό, σαλάτα, μακαρονάδα και τόσα άλλα, μπορείτε ακόμα να τα έχετε με ένα απλό τηλεφώνημα ή μια ηλεκτρονική παραγγελία. Τίποτα δεν άλλαξε. Γιατί μέσα από το σπίτι, δεν φαίνεται ότι στις 10 το βράδυ οι δρόμοι είναι άδειοι λες και είναι ξημερώματα τις παλιές μέρες. Δεν φαίνονται οι σηματοδότες που συνεχίζουν να ρυθμίζουν την κυκλοφορία, χωρίς να κυκλοφορεί κανείς. Εκτός, βέβαια, κι αν τα δείξει η τηλεόραση. Ούτε φαίνεται ότι κυκλοφορούν μόνο μηχανάκια που μοιράζουν παραγγελίες. Ούτε αυτοί που οδηγούν τα μηχανάκια φαίνονται. Δεν φαίνεται ότι φοράνε δύο μπουφάν για να αντέξουν το κρύο. Δεν φαίνονται τα γκρίζα ή και άσπρα μαλλιά τους κάτω από το κράνος. Δεν φαίνεται πόσα παιδιά έχουν, τι λογαριασμούς να πληρώσουν ή αν έχουν δύο λάπτοπ στο σπίτι για να κάνουν τα παιδιά τους τηλεκπαίδευση. Δεν φαίνεται να έχουν άνεργα παιδιά και τα βοηθάνε με το ντελίβερι γιατί η σύνταξη δεν φτάνει. Ούτε αν έχουν εγγόνια. Δε φαίνεται ότι στις γιορτές θα καθίσουν μόνο δύο μέρες, μια τα Χριστούγεννα και μια την Πρωτοχρονιά. Δε φαίνεται ότι δουλεύουν 10 και 15 ώρες τη μέρα πάνω στο μηχανάκι για να τα βγάλουν πέρα. Δουλεύουν για 4 ευρώ την ώρα. Κάποιοι και για λιγότερα. Δεν φαίνεται ότι παραλίγο να τους χτυπήσει ένα αυτοκίνητο ενώ σου έφερναν την παραγγελία. Δε φαίνεται ότι τους πήρε από πίσω ένα άλλο αυτοκίνητο μέσα στους έρημους δρόμους κι έμπαιναν ανάποδα στους μονόδρομους για να καταφέρουν να ξεφύγουν.

Τους βλέπεις για λιγότερο από μισό λεπτό. Παίρνεις την παραγγελία σου και τους ξεχνάς. Αλλά αυτοί σε θυμούνται. Θυμούνται και τι παραγγέλνεις κάθε φορά. Και θα ξανάρθουν στην πόρτα σου και μια και δύο και πολλές φορές ακόμα. Είτε με κορονοϊό και lockdown, είτε χωρίς. Στη γιορτή σου, στην παρέα σου, στις ταινίες σου, στο ματς που παρακολουθείς. Μη σκας γι’ αυτό. Δώσε μόνο την παραγγελία σου και η επιθυμία σου θα πραγματοποιηθεί.

*Ο Σάκης Αποστολάκης εργάστηκε επί 35 χρόνια ως δημοσιογράφος, στην Ελευθεροτυπία και άλλα μέσα. Σήμερα εργάζεται ως delivery, βιοπορίζεται επιτυχώς σε εστιατόριο.

**Τα Ημερολόγια Καραντίνας καταγράφουν ιστορίες κατοίκων της Θεσσαλονίκης τον καιρό της πιο μεγάλης της δοκιμασίας. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή των κειμένων χωρίς γραπτή άδεια της parallaxi. Διαβάστε και τα υπόλοιπα ημερολόγια εδώ.