Featured

«Κινηματογραφικές» αναμνήσεις με Εβραίους και Ναζί στον Παλιό Σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης!

Με αφορμή την ημέρα μνήμης Εβραίων.

Πάνος Γεωργιάδης
κινηματογραφικές-αναμνήσεις-με-εβ-876766
Πάνος Γεωργιάδης

Για τις «Αμερικανιές» γνωρίζουν όλοι. Για τα αληθινά γεγονότα λίγοι…

Το τελευταίο διάστημα όλοι γνωρίζουν και μιλούν για τις διάφορες ξένες κινηματογραφικές παραγωγές, οι οποίες επιλέγουν τη Θεσσαλονίκη σαν τόπο γυρισμάτων. Συνήθως είναι κλασικές αμερικανικές ταινίες δράσης. Πριν λίγα χρόνια έγινε κάτι παρόμοιο στην πόλη μας –σε πολύ μικρότερο μέγεθος βέβαια- αλλά βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Αλλά για άλλη μια φορά ελάχιστοι πήραν μυρωδιά…

Οι ναζιστικές σημαίες υψώνονται στον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης.

Ήταν το 2014-15 όταν επιλέχθηκε η Θεσσαλονίκη για κάποια γυρίσματα της ταινίας «Ουζερί Τσιτσάνης» σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη και βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.

Η επιλογή φυσικά δεν έγινε τυχαία, αφού στον ίδιο ακριβώς τόπο και συγκεκριμένα στον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό (κοντά στα δικαστήρια υπολογίστε), διαδραματίστηκαν κάποια από τα πιο τραγικά γεγονότα της ιστορίας της πόλης.

Την περίοδο 1942-44, Έλληνες Εβραίοι φορτώθηκαν από τους ναζί σε βαγόνια-κλουβιά, με προορισμό τη Γερμανία και το στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Σήμερα στον Παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό υπάρχουν ακόμη κάποια από εκείνα τα βαγόνια του θανάτου…

Το αρχικό σημείο συγκέντρωσης ήταν η Πλατεία Ελευθερίας (το γνωστό πάρκινγκ σήμερα) ενώ ύστερα μεταφέρθηκαν στον τότε σιδηροδρομικό σταθμό.

Στα γυρίσματα της ταινίας…

Είχα την τύχη να παρευρεθώ στα γυρίσματα. Αν και γνωρίζαμε πως όλοι ήταν ηθοποιοί, κομπάρσοι, τεχνικοί κτλ, ωστόσο τα συναισθήματα που νιώθαμε ήταν συγκλονιστικά. Σα να γυρίσαμε κυριολεκτικά πίσω στο χρόνο και να τα ζούσαμε όλα σαν αληθινά. Ακόμη και η αυστηρή εμφάνιση Γερμανών αξιωματικών ή οπλιτών, σου «πάγωνε το αίμα» κι ας ήταν από συλλόγους αναβίωσης παλιών στολών-οχημάτων κτλ. Τα κοστούμια των υποτιθέμενων εβραίων αλλά κυρίως τα βλέμματα και οι εκφράσεις πόνου και λύπης ήταν απίστευτα αληθοφανή. Συνολικά συμμετείχαν περίπου εξακόσιοι ηθοποιοί και κομπάρσοι. Σοκ προκαλούσαν ακόμη και οι κόκκινες σημαίες με τη σβάστικα αλλά ευτυχώς ήταν ψεύτικες.

Ουζερί Τσιτσάνης

Η ταινία πραγματεύεται τον έρωτα ενός χριστιανού και μιας Εβραίας κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Πλοκή: Βρισκόμαστε στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ο Γιώργος είναι μαραγκός, σερβιτόρος στο μαγαζί του Βασίλη Τσιτσάνη και αντιστασιακός. Η Εστρέα τραγουδά στην εβραϊκή χορωδία της πόλης και ζει μαζί με τους γονείς της και τον αδερφό της, τον σοσιαλιστή Αλμπέρτο. Οι δυο τους γνωρίζονται, επειδή ο Γιώργος είναι φίλος του Αλμπέρτο και συναντιούνται στο υπόγειο του ξυλουργείου του Γιώργου, το οποίο λειτουργεί για την αντίσταση. Έτσι, αρχίζει σιγά- σιγά ο έρωτάς τους…

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα