Κριτική στον άρχοντα της πόλης

Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντα του δημάρχου ο Κωνσταντίνος Ζέρβας. Ταμείο από έναν πανεπιστημιακό που παρατηρεί προσεκτικά την πόλη και την πορεία της.

---

Λέξεις: Απόστολος Βέττας, Ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ

---

Από τι αποτελείται μια πόλη;

Από τους δρόμους και τις πλατείες της…

Από τα κτίρια και τα μνημεία της…

Από τη θάλασσα και τα βουνά της…

Από την ιστορία της…

Κυρίως όμως από τους ανθρώπους της, που είναι μια σύνθεση προσώπων και προσωπικοτήτων.

Μια όμορφη πόλη για να είναι πραγματικά όμορφη χρειάζεται να ‘χει ωραίους ανθρώπους.

Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται πως έχει παροδικό χαρακτήρα.

Άλλοτε η πόλη “λάμπει” από ομορφιά και τραγουδά και άλλοτε βυθίζεται βουβή στην ένοχη σιωπή της κρυμμένη σε σκοτεινές κάμαρες.

Άλλοτε ο πλούτος της… η ιστορία της και ο πολιτισμός της… δημιουργούν απίθανες ευκαιρίες με στιγμές ζωής που όσοι τις γεύονται νιώθουν περήφανοι που ζουν σε μια τέτοια πόλη… Και άλλες φορές αυτά που συμβαίνουν μέσα της, με άσχημο τρόπο στιγματίζουν το παρελθόν της, το παρόν και το μέλλον της. 

Σε κάθε πόλη του κόσμου, τον πρώτο ρόλο στα θέματα που αναφέρθηκα, έχουν συνήθως όσοι την κυβερνούν… (πολιτικά και πνευματικά).

Ο δήμαρχος της πόλης είναι “αυτός” που με την στάση του θα δώσει, στην πράξη, το στίγμα του καλού ή του κακού, που θα “φωτίσει” την καθημερινότητα της ζωής μας… Γιατί όπως και να το κάνουμε, είναι ο “πρώτος” δημότης.

Κατά την γνώμη μου δεν φτάνουν τα περιδέραια στο λαιμό του για να τον κάνουν να φαίνεται ικανός… Πρέπει και να είναι ικανός.

Ανησυχώ πολύ, γιατί δύσκολα μπορώ να πιστέψω στις ικανότητές του όταν τον βλέπω να ξοδεύει τον πολύτιμό του χρόνο στο πώς θα “εξαφανίσει” τα έργα του προκατόχου του.

Φαίνεται πως ένα αόρατο πέπλο “άσβεστου” μίσους και προσωπικού φθόνου έχει σκεπάσει την σκέψη του και οδηγεί σε λάθος δρόμους την “ορατότητά” του.

Ανάλογα φερσίματα κάνει και με όσους δημότες διαφωνούν μαζί του… Δήμαρχο που να περιφρονεί τους μισούς κατοίκους της πόλης που τον επέλεξε πρώτη φορά βλέπω.

Μου φαίνεται πως ούτε στον ίσκιο του δεν πρόκειται να δώσει νερό… Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η εξουσία, που σκαλοπάτι της είναι ο δήμος.

Αντί να τον απασχολήσει με ποιον τρόπο η πόλη του θα προβάλει τον μνημειακό της πλούτο και πώς θα “θωρακίσει” την ιστορία της, μέρες που ζούμε… αυτός όλο χαμόγελα με τους εργολάβους, θέλει να “κουκουλώσει” γρήγορα σαν τη γάτα τα αρχαιολογικά σύνολα της Decumanus, με αδικαιολόγητη βιασύνη… για το καλό των πολιτών.

Ακόμα και στα άψυχα… αδίστακτος και εκδικητικός. Με έπαρση και φθόνο.

Αν ήταν ήρωας στον κινηματογράφο θα του έδιναν τους ρόλους του “κακού”… το ίδιο και στο θέατρο.

Πιο πολύ όμως τον κόβω σε ρόλους “μοχθηρών Ρωμαίων” στα κόμικς των Rene Goscinny και Albert Uderzo.

Εύχομαι να κάνω λάθος και να έχω αδικήσει τον άνθρωπο…