H μάχη των δέντρων για ζωή στους κρυφούς παραδείσους της Θεσσαλονίκης

Αν θέλεις να φυτέψεις ένα δέντρο, η καταλληλότερη εποχή είναι το Φθινόπωρο. Με αυτό τον τρόπο, οι βροχές του Φθινοπώρου και του Χειμώνα θα θρέψουν αρκετά το κάτω μέρος του δέντρου (ρίζα) και θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για τη σωστή ανάπτυξή του.

Όταν όμως έρχεται η Άνοιξη, τότε το επάνω μέρος του δέντρου παίρνει τη σκυτάλη και πρωταγωνιστές γίνονται τα κλαδιά και τα φύλλα, στα οποία η πράξη της φωτοσύνθεσης σε συνδυασμό με τη χλωροφύλλη, δίνουν ένα εκρηκτικό πράσινο χρώμα.

Μια από τις καλύτερες εποχές για πεζοπορία σε δάση είναι η άνοιξη, κατά την οποία μπορούμε να γίνουμε μάρτυρες αυτής της μάχης για ζωή και ανάπτυξη των δέντρων.

Ο Μάιος (κυρίως) είναι ο μήνας της ανάφλεξης, κατά τον οποίο τα δέντρα παίρνουν κυριολεκτικά φωτιά στο πράσινο!

Φωτοσύνθεση

Η Φωτοσύνθεση είναι βιοχημική διαδικασία, κεφαλαιώδους σημασίας για τους φυτικούς οργανισμούς, κατά την οποία τα πράσινα φυτά και ορισμένοι άλλοι οργανισμοί μετασχηματίζουν τη φωτεινή ενέργεια σε χημική. Κατά τη φωτοσύνθεση, στα φυτά η φωτεινή ενέργεια δεσμεύεται και χρησιμοποιείται για τη μετατροπή διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και του νερού σε οξυγόνο και ενεργειακά πλούσιες οργανικές ενώσεις, κυρίως υδατάνθρακες.

Η φωτοσύνθεση είναι σημαντικότατη διεργασία, μέσω της οποίας οι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί, χρησιμοποιώντας φωτεινή ενέργεια, διοξείδιο του άνθρακα και νερό, παράγουν τα απαραίτητα για τη θρέψη τους συστατικά. Με αυτόν τον τρόπο απελευθερώνουν οξυγόνο δεσμεύοντας το διοξείδιο του άνθρακα.

Τα χλωροφυλλούχα φυτά έχουν την ικανότητα να μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό σε οργανικές ουσίες, όπως γλυκόζη, απαραίτητες για την ανάπτυξη και τη συντήρησή τους. Η φωτοσυνθετική αυτή διεργασία γίνεται με την ενέργεια του ηλιακού φωτός.

Χλωροφύλλη

Στη Βιολογία με τον όρο χλωροφύλλη χαρακτηρίζεται μια ολόκληρη ομάδα χρωστικών ουσιών, που προσδίδουν το πράσινο χρώμα σχεδόν σε όλα τα φυτά. Εντοπίζεται σε οποιοδήποτε σημείο του φυτού που βρίσκεται εκτεθειμένο στο ηλιακό φως ή σε τεχνητό φωτισμό. Οι χρωστικές αυτές ουσίες περιέχονται στα οργανίδια των φυτικών κυττάρων που ονομάζονται χλωροπλάστες.

Από χημικής άποψης η χλωροφύλλη είναι μια πορφυρίνη που περιέχει μαγνήσιο σε διάφορες αλυσίδες, δημιουργώντας έτσι διάφορες κατηγορίες όπως: χλωροφύλλη α, (κυανοπράσινη), χλωροφύλλη β, (κιτρινοπράσινη), χλωροφύλλη γ και χλωροφύλλη δ. Τυπικά, οι χλωροφύλλες α και β ανευρίσκονται στα ανώτερα φυτά. Οι χλωροφύλλες γ και δ ανευρίσκονται, επιπρόσθετα, στα φύκη. Μια συγγενής χρωστική ουσία είναι η βακτηριοχλωροφύλλη, που απαντάται στα φωτοσυνθετικά βακτήρια, π.χ. στα κυανοβακτήρια.

Λειτουργικά η χλωροφύλλη χρησιμεύει στην απορρόφηση ενέργειας φωτός για την επιτέλεση της λειτουργίας της φωτοσύνθεσης.

Ίχνη χλωροφύλλης, καθώς και αιμίνης εντοπίσθηκαν στα πετρελαϊκά κοιτάσματα όπου οδήγησαν τους γεωλόγους στο βάσιμο συμπέρασμα προέλευσης του πετρελαίου.

* Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο Φαράγγι της Σκάλας (15-5) και στην κυκλική διαδρομή του Χορτιάτη (16-5).