Μήπως οι καμπάνιες για τον εμβολιασμό θα έπρεπε να αλλάξουν πορεία;

Οι καμπάνιες που έτρεξαν κυβερνήσεις, τοπικές αρχές, φαρμακευτικές εταιρίες για τον εμβολιασμό σε όλο τον κόσμο είχαν πάνω κάτω την ίδια λογική. Εικόνες με ευτυχισμένους ανθρώπους απολαμβάνουν τη ζωή ανεμπόδιστοι αφού έχουν εμβολιαστεί.

Σε λίγες περιπτώσεις επιστρατεύτηκαν πρόσωπα υγειονομικών. Οι καμπάνιες αυτές δυστυχώς σε πολλές χώρες όπως τη δική μας δεν απέδωσαν. Δεν έπεισαν τους δύσπιστους οι οποίοι τις αγνόησαν επιδεικτικά.

To 1992 η Τερέζ Φραρ φωτογράφιζε για λογαριασμό της Benetton τον Ντέιβιντ Κίρμπι να φεύγει χτυπημένος από το Aids προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για την νέα αρρώστια-εφιάλτη και να τον κάνει να λάβει μέτρα προστασίας. Η εικόνα επιλέχθηκε από το Life για την έκδοση του με τις 100 φωτογραφίες που άλλαξαν τον κόσμο. Ήταν μια ιδέα του Ολιβιέρο Τοσκάνι.

H εικόνα εκείνη λειτούργησε σαν γροθιά στο στομάχι, έγραψε ιστορία και έκανε μια χαρά τη δουλειά της.

Μήπως σήμερα ήρθε η ώρα μια εικόνα από τις ΜΕΘ των ελληνικών νοσοκομείων, όπως αυτή η εικόνα του Αλέξανδρου Μιχαηλίδη από το νοσοκομείο Σωτηρία, ενός ανθρώπου που αργοπεθαίνει μόνος, έκανε καλύτερα τη δουλειά της; Μήπως;