Οι μάσκες έγιναν πηγή έμπνευσης και ένωσαν νηπιαγωγεία από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Πώς ένα απαραίτητο στοιχείο της καθημερινότητας έγινε «όχημα» για νήπια και τις δασκάλες τους να «ταξιδέψουν» στους πολιτισμούς του κόσμου και να παρουσιάσουν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους σε έκθεση που φιλοξενήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Σε ένα πρωτότυπο πρόγραμμα συμμετείχαν επτά Νηπιαγωγεία από διαφορετικές γωνιές της Ελλάδας, με μικρούς μαθητές και τις δασκάλες τους να μετατρέπουν τις μάσκες σε πηγή έμπνευσης και να τις χρησιμοποιούν σαν «όχημα» για να ταξιδέψουν σε πολιτισμούς του κόσμου.
Συνιδρύτριες του προγράμματος είναι οι Νηπιαγωγοί Ευαγγελία Ταούλα (31ο ΝΓ Θεσ/νίκης) και Μαρία Μπεγλοπούλου (ΝΓ Πιπεριάς Πέλλας).
Το πρόγραμμα πλαισιώθηκε και στηρίχθηκε από συναδέλφους από διάφορες περιοχές της Ελλάδας: Οι Νηπιαγωγοί Έφη Μπακή (10ο ΝΓ Νεάπολης Θες/νίκης), Λίτσα Γαζιώτου (1ο ΝΓ Προσοτσάνης Δράμας), Σοφία Λουτσοπούλου και Τζίνα Σαββίγκου (ΝΓ Παστίδας Ρόδου), Ελένη Σταυρουλάκη και Ελένη Βιογιατζάκη (1ο ΝΓ Ρεθύμνου), Γλυκερία Μάρκου (14ο ΝΓ Πτολεμαϊδας), Μαρία Αδικημενάκη και Μίνα Παλτόγλου (31ο ΝΓ Θεσσαλονίκης).
Kαθοριστικός παράγοντας για την επιλογή του θέματος, ήταν η σκέψη, πως η σχολική χρονιά ξεκινούσε με τη χρήση της μάσκας στην καθημερινότητα της σχολικής αίθουσας και το πρόγραμμα θα αποτελούσε το μέσο, ώστε τα νήπια μέσα από ποικίλες μαθησιακές δραστηριότητες, που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ηλικίας τους, να γνωρίσουν τη μάσκα ως μέσο προστασίας αλλά παράλληλα να γίνει επέκταση στη χρήση και το ρόλο της μάσκας σε όλες τις χρονικές περιόδους με διαφοροποίηση σε χρήση, εμφάνιση και συμβολισμό.
Όλα αυτά προσεγγίστηκαν με παιγνιώδεις δραστηριότητες μέσα από την τέχνη και τη λογοτεχνία και με συνεργατικά εργαλεία ΤΠΕ, διαμοιράστηκαν και εμπλουτίστηκαν από τα σχολεία εταίρους, με σκοπό τη διάχυση καλών πρακτικών στην εκπαιδευτική κοινότητα και την τοπική κοινωνία.
Τα συνεργαζόμενα νηπιαγωγεία, στα πλαίσια του προγράμματος, «Φορώντας τη μάσκα μου μπορώ…», ασχολήθηκαν κατά τη δράση του μήνα Ιανουαρίου, με τις μάσκες των πολιτισμών. Οι μικροί μαθητές με τις δασκάλες τους «ταξίδεψαν» από τη μακρινή Άπω Ανατολή, στην Ευρώπη, Αφρική, Βόρειο και Νότιο Αμερική.
Μέσα από αυτό το «ταξίδι», τα νήπια ήρθαν σε επαφή με τους διάφορους πολιτισμούς και γνώρισαν τα είδη μάσκας, τα υλικά κατασκευής τους και τη χρήση τους.
Έπαιξαν διαδικτυακά παιχνίδια, μεταμφιέστηκαν, ταξίδεψαν, δημιούργησαν ψηφιακό μουσείο. Οι μάσκες μπήκαν σε ψηφοφορία και έγιναν γραμματόσημα που ταξίδεψαν στα συνεργαζόμενα Νηπιαγωγεία. Όλες οι δραστηριότητες ήταν συνεργατικές, ανά ομάδες νηπιαγωγείων, όπου τα νήπια είχαν την ευκαιρία μέσα από αυτές να έρθουν σε επαφή και να συνεργαστούν με συμμαθητές τους από τα άλλα νηπιαγωγεία, να κατασκευάσουν μάσκες με διάφορα υλικά, όπως πλαστικά μπουκάλια, χαρτόκουτα, γύψο, γυψόγαζα, κ.α
Το πρόγραμμα κορυφώθηκε με την έκθεση που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Θεσσαλονίκη και στη Γκαλερί Ρω εκεί όπου «ταξίδεψαν» και εκτέθηκαν οι μάσκες που έφτιαξαν τα παιδιά από τα νηπιαγωγεία της χώρας, με το τελικό αποτέλεσμα να σκορπάει πολλά χαμόγελα.
Η Parallaxi επικοινώνησε με την κυρία Ευαγγελία Ταούλα, νηπιαγωγό στο 31ο νηπιαγωγείο Θεσσαλονίκης που ήταν συνιδρύτρια του προγράμματος.
«Η σκέψη για να γίνει όλο αυτό υπήρχε από πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά. Εγώ σε συνεργασία με τη συνάδελφο από το νηπιαγωγείο Πιπεριάς στήσαμε το πρόγραμμα. Η μάσκα θα έμπαινε στην καθημερινότητα μας άρα είπαμε να κάνουμε ένα ETwinning όπου θα δουλεύαμε τη μάσκα σε διαφορετικούς τρόπους. Κάθε μήνα κάναμε ένα διαφορετικό θέμα γύρω από τις μάσκες και η δράση του Ιανουαρίου είχε να κάνει με το “Φορώντας τη μάσκα μου μπορώ να ταξιδέψω στον κόσμο αυτόν”. Κάναμε ένα ταξίδι στους πολιτισμούς. Χωριστήκαμε σε ομάδες σχολείων, αναλάβαμε ανά δύο σχολεία διαφορετικούς πολιτισμούς, κάναμε παρουσιάσεις και το τελικό αποτέλεσμα ήταν η κατασκευή μάσκας. Πιάσαμε Ασία, Αφρική, Βόρεια και Νότια Αμερική, Ευρώπη. Κάναμε ένα ψηφιακό μουσείο και σιγά σιγά μας μπήκε και η ιδέα να τις εκθέσουμε και σε κάποιον χώρο στη Θεσσαλονίκη, αν και τα πράγματα λόγω της πανδημίας ήταν δύσκολα. Μόλις τα μέτρα άρχισαν να χαλαρώσουν οργανώσαμε την έκθεση η οποία ήταν σημαντική και για την διάχυση του προγράμματος, αλλά και για να φανεί η δουλειά των παιδιών. Οι συναδέλφισσες από Κρήτη, Ρόδο, Προσοτσάνη Δράμας, Πτολεμαΐδα και τα σχολεία της Θεσσαλονίκης έστειλαν τις μάσκες που έφτιαξαν τα παιδιά και οι οποίες “συναντήθηκαν” για να πραγματοποιηθεί η έκθεση».
Όσο για το πώς «έζησαν» τα παιδιά την εμπειρία της έκθεσης έστω και εξ’ αποστάσεως η κυρία Ταούλα σχολίασε:
«Ήταν πολύ μεγάλη η χαρά των παιδιών. Ακόμη και γι’ αυτά που δεν μπορούσαν να έρθουν από τα νηπιαγωγεία της υπόλοιπης χώρας λόγω απόστασης, είχαν τη δυνατότητα να δουν την έκθεση μέσω της σύνδεσης που κάναμε από τα social media. Ενθουσιάστηκαν πάρα πολύ!»
Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο πρόγραμμα στο οποίο βασίστηκε η συνεργασία μεταξύ των νηπιαγωγών και των παιδιών σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
«Το πρόγραμμα ETwinning βασίζεται στη συνεργατικότητα. Η επαφή μας ξεκίνησε από τον Σεπτέμβριο και ήταν καθημερινή με τις συναδέλφισσες, αλλά και τα παιδιά που έρχονταν σε επικοινωνία μεταξύ τους μέσω Webex. Πάνω στη συνεργασία αυτή προέκυψε και η δράση για τα δικαιώματα των παιδιών. Χωριστήκαμε σε ομάδες σχολείων και αναλάβαμε να φτιάξουμε ποιήματα, τραγούδια, αφίσα, συνεργατικό online παιχνίδι που το παίξαμε όλοι μαζί».
