Όταν ο υπολοχαγός και ο εύελπις μοιράζουν κρουασάν σαν το Βασίλη Καϊλα στον «Εμποράκο», να ανησυχείτε…

Μέσα της δεκαετίας του 80 υπηρετούσα στη Σπάρτη. Όπως κάθε καλοκαίρι, υπήρχε μεγάλη έξαρση  πυρκαγιών. Κάποιος ή κάποιοι, άθλιοι -μα κυρίως κουτοπόνηροι- πολιτικάντηδες τοπικοί άρχοντες εκείνης της εποχής, ζήτησαν ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ τη συνδρομή του στρατού σε θέματα «εποχούμενων περιπόλων πυρασφαλείας» -όπως περίπου τα είχαν βαφτίσει- ώστε να προλάβουν το κακό. 

Η στρατιωτική διοίκηση, στο πλαίσιο καλής συνεργασίας μεταξύ τοπικής αυτοδιοίκησης και στρατού, ενέκρινε άμεσα το αίτημα και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Μάλλον όχι όλοι… Οι “ευχαριστημένοι” ήταν : H τοπική κοινωνία (ψηφοφόροι) και η εξουσία( στρατιωτική και πολιτική) η οποίες  έδειχναν περίτρανα πως έκαναν το παν για να σωθεί από πυρκαγιές η Λακωνικής Μάνη.

 Το σημαντικότερο; Μηδέν οικονομικό κόστος! Τζάμπα μάγκες λοιπόν. Το ψυχικό και σωματικό κόστος φυσικά έπεσε-πέφτει-και θα πέφτει στο μέλλον στα συνήθη κορόϊδα και έντονα «δυσαρεστημένους»: Κατώτερους αξκούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες θητείας.

 Οι οποίοι «φορτώθηκαν» κάτι επιπλέον από τις ήδη επιβαρυμένες υποχρεώσεις τους. Δωρεάν για να μην ξεχνιόμαστε. Και η εκάστοτε εξουσία να κάνει «μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα» που λέει και η παροιμία. 

«Εκατό ξυλιές στον ξένο πισινό λίγες είναι».( άλλη Ελληνική παροιμία)

 Φυσικά όπως λέει και η άλλη παροιμία, τον πόνο τον έχει αυτός που τον δέχεται. Στη Σπάρτη λοιπόν, ένας κακοπληρωμένος μόνιμος υπαξιωματικός με ένα στρατιώτη οδηγό, θα έπαιρναν σβάρνα τα βουνά της Μάνης για ένα ολόκληρο 24ωρο. Ύπνος; Στα όρθια για λίγη ώρα στο κάθισμα του άβολου στάγιερ ίσα να μην καταρρεύσουν από την κούραση. Φαγητό; Κονσέρβες και γαλέτα. Χρηματική αποζημίωση, ρεπό, έξτρα άδεια; Το άλλο με τον Tοτό το ξέρεις; Πάνω από όλα για τη δόξα της Ελλάδας μας βρε κουτό!

 Φυσικά παρόμοιες καταστάσεις συνεχίστηκαν αργότερα, κυρίως τη δεκαετία του 90 με τις μεγάλες απεργίες των αστικών και του Κολλάδες όσοι θυμάστε, τις αποκομιδές σκουπιδιών, τις μεταφορές καυσίμων λόγω απεργιών βυτιοφόρων στο παλιό Esso Pappas στα Διαβατά κ.α.

Τα κορόϊδα έδιναν ψυχή και σώμα ΔΩΡΕΑΝ και οι πολιτικάντηδες απολάμβαναν τη γλύκα της εξουσίας… Ηθικά, οικονομικά, κοινωνικά…

Τι είναι ο Ελληνικός Στρατός για την Ελληνική κοινωνία;

Ο Ελληνικός Στρατός είναι ένας θεσμός ή καλύτερα ένας ακόμη κρατικός οργανισμός, που το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας τον μισεί, τον υποτιμά, τον απαξιώνει, τον ειρωνεύεται, τον χλευάζει. Τον «ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ» όλοι όπου και όποτε τους βολεύει, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Εννοείται να μην πιστεύετε τα κατά καιρούς δακρύβρεχτα παχιά λόγια επιβράβευσης και συμπαράστασης των υποκριτών και Φαρισαίων… 

Για την Ελληνική κοινωνία και ειδικά για τη νεολαία μας, οι δράσεις του Ε.Σ. είναι παράλογες μιλιταριστικές πρακτικές, αλλά και παντελώς άγνωστες και αδιάφορες. Δε μιλώ για το καθημερινό «πάρτι» με αερομαχίες, ναυμαχίες, χερσαία τμήματα κ.α. αλλά για την απλή και επίπονη καθημερινή εκπαίδευση αλλά και την πραγματική αποστολή του και όχι να μοιράζει κρουασάν.

Τέσσερα κρουασάν με σοκολάτα για τις κυρίες στο λευκό SUV παρακαλώ…

Εκείνες τις τραγικές στιγμές που ζούσαν οι εγκλωβισμένοι οδηγοί στην Αττική Οδό, ξαφνικά εμφανίστηκαν κάποιοι με στολές παραλλαγής να μοιράζουν κρουασάν και νερά. Οι άπειροι ρεπόρτερ  και οι δημοσιογραφάρες των Αθηνών, δεν παρατήρησαν πως οι τύποι που αρχικά έμοιαζαν στον Βασιλάκη Καίλα στον «Εμποράκο», ήταν κάποιοι μαθητές ευέλπιδες από τη Βάρη και κάποιοι αξιωματικοί, ενώ αργότερα εμφανίστηκαν τα καταδρόμια από τον Ασπρόπυργο αλλά και αλλού. Διότι ως γνωστόν η Αττική διαθέτει ελάχιστο «μάχιμο» στρατό. 

Η Αττική Οδός είναι ένας ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ δρόμος, μια κανονική επιχείρηση που λειτουργεί με εκατοντάδες ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΥΣ υπαλλήλους ενώ τα κέρδη της εταιρείας φτάνουν κάποιες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ… Κι όμως οι ΠΡΩΤΟΙ που έδωσαν κάποια ελάχιστη λύση έστω και με νερά ήταν μερικοί εντελώς αναρμόδιοι μαθητές στρατιωτικής σχολής ή οπλίτες θητείας. Οι οποίοι σίγουρα την ίδια ή την προηγούμενη ημέρα η πραγματική δουλεία τους ήταν να μαθαίνουν να λύνουν και δένουν το G3A3, ή να μελετούν τακτικές μάχης, ή να πέφτουν από τα 1.200 πόδια στα Μέγαρα με αλεξίπτωτο με κόντρα αέρα στο όρος Καντήλι…

Ένα ολόκληρο κράτος με γραβατωμένους καλοπληρωμένους υπουργούς, υφυπουργούς, συμβούλους, αυλικούς κτλ αλλά και μια πάμπλουτη εταιρεία, ΚΑΤΑΔΕΧΤΗΚΑΝ, δεν ΝΤΡΑΠΗΚΑΝ, δεν ΚΟΚΚΙΝΗΣΑΝ από ντροπή, δεν κατέθεσαν τους παχυλούς μισθούς τους, δεν ΕΣΚΥΨΑΝ το κεφάλι μετανιωμένοι για την ξεφτίλα τους, ώστε να βάλουν  ΜΑΧΗΤΕΣ και ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ της Ελλάδας να μοιράζουν κρουασάν… Η προετοιμασία υπεράσπισης των πατρίων εδαφών είναι η δουλειά τους και όχι να μοιράζουν κρουασάν.

«Παλληκάρι φέρε γρήγορα τέσσερα με σοκολάτα σε παρακαλώ γιατί πεινάμε εδώ μέσα στο SUV και τώρα έπρεπε να βρισκόμαστε στο Ψυχικό…»

Και τι να γίνει ρε εξυπνάκια; Δεν έπρεπε να πάνε; Τι προτείνεις που μόνο κριτικάρεις;

Και βέβαια να πάνε. Με μια προϋπόθεση όμως. Να είναι η δουλειά τους, να γνωρίζουν από πριν τι πρέπει να κάνουν και πώς να το κάνουν. Να τους αμείψουν υλικά και ηθικά. Να έχουν τα κατάλληλα τεχνικά μέσα, να υπάρχει σχέδιο, οργάνωση, μέθοδος, προετοιμασία. Να μην είναι σε βάρος της δικής τους αποστολής. Το άλλο με τον Τοτό είναι πιο καλό πάντως.

Σα να λέμε ότι μεθαύριο μπλοκάρει για κάποιο λόγο η λειτουργία μιας πλούσιας ιδιωτικής κλινικής και στέλνει το κράτος ΤΖΑΜΠΑ προσωπικό από το στρατό, ώστε να δώσει στους ασθενείς το βραδινό δείπνο αλλά και τα φάρμακα!

Και μια πρόταση…

Η Ελλάδα το καλοκαίρι έχει φωτιές, το φθινόπωρο πλημμύρες, το χειμώνα χιόνι. Κάποιοι πάντως λένε πως το επόμενο καλοκαίρι θα γίνουμε παρανάλωμα από άκρη σε άκρη… Προσθέστε σεισμούς, καταστροφές, δυστυχήματα, διαχείριση προσφυγικού κτλ Ποιος θα τα διαχειριστεί όλα αυτά; Η Πυροσβεστική; Ο στρατός; Οι ιδιώτες; Οι ΜΚΟ; 

Δημιουργείς ένα “Σώμα Διαχείρισης Πολιτικής Προστασίας” με στρατιωτική δομή και οργάνωση χωρίς να είναι όμως στρατός αλλά σαν στρατός. Θα ανήκει στο ΓΕΕΘΑ. Προσλαμβάνεις με διετή ή τριετή σύμβαση 20.000 άτομα ( από 10.000 άντρες και άλλες τόσες γυναίκες) με ένα μισθό που να αρχίζει στα 800 ευρώ αφού θα χρειαστεί να νοικιάζουν οικήματα κτλ

Τους ντύνεις, τους εκπαιδεύεις, τους κατευθύνεις, τους δίνεις εξοπλισμό. Τους κάνεις ένα πειθαρχημένο σύνολο με αρχή, μέση και τέλος. Προς όφελος της κοινωνίας και μόνο αυτής. Το καλοκαίρι θα περιπολούν ή θα σβήνουν φωτιές, θα βοηθάνε το λαό όπου και όπως χρειαστεί, θα μεταφέρουν και θα μοιράζουν τρόφιμα, υλικά κτλ. Σε σεισμούς ή πλημμύρες θα κάνουν το ίδιο, θα στήνουν σκηνές, θα κάνουν τα πάντα. Όταν χιονίζει και υπάρχει πρόβλημα θα επεμβαίνουν άμεσα με αεροπλάνα, πλοία, ελικόπτερα ακόμη και τανκς αν χρειαστεί. Όχι μη φοβάστε δε θα κάνουν πραξικόπημα. Θα υπάρχει πρόβλεψη ώστε αναγκαία αποθέματα όπως τρόφιμα, νερά, φάρμακα, ιματισμός θα δεσμεύονται με συνοπτικές διαδικασίες από σούπερ μάρκετ, καταστήματα κτλ. Στα 200-300 μέτρα από την Αττική υπήρχε ΑΒ Βασιλόπουλος, Σκλαβενίτης, διάφορα mall κτλ. 

 Όταν δεν θα έχουν περιόδους κρίσεων, τότε θα κάνουν αναδασώσεις συνέχεια, ασταμάτητα. Θα ελέγχουν και θα καθαρίζουν ότι μπορεί να δυσχεράνει το έργο τους τις κρίσιμες ώρες. Ακόμη και δημόσιες παραλίες που πονηρά μετατράπηκαν σε ιδιωτικές.. Θα καταγράφουν διαδρομές, θα κάνουν σενάρια, θα βελτιώνονται συνεχώς. Θα βοηθάνε όπου υπάρχει πρόβλημα με πρόσφυγες. Δεκάδες εκατομμύρια πηγαίνουν σε ξένες ΜΚΟ. Γιατί να μην τα πάρουν τα παιδιά μας που είναι άνεργα αλλά και θα βοηθήσουν τους ταλαιπωρημένους?

 Τι πετυχαίνεις με τη δημιουργία αυτού του σώματος? Δίνεις δουλειά σε 20.000 άνεργους, «κινείται το χρήμα», χτυπάς το πρόβλημα στη ρίζα του, προκαλείς αίσθημα ασφάλειας, είσαι αποτελεσματικός.

Κι αν κάποιοι αναρωτηθούν που θα βρεθούν τόσα χρήματα, σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια σπαταλούνται για να «θεραπευθούν» οι παραλείψεις. Σκεφτείτε τι σπατάλες γίνονται λόγω διασποράς δυνάμεων με συλλόγους, εποχικούς, μόνιμους κ.α.

 Η Αττική Οδός λέγεται πως ζήτησε 87 εκατομμύρια ευρώ από το κράτος ( ναι σωστά ακούτε 87 εκατομμύρια ευρώ) για διαφεύγοντα κέρδη λόγω πανδημίας! Για λίγα χιλιόμετρα ζητάνε 2,80 ευρώ ενώ για να πας Αθήνα-Θεσσαλονίκη θέλεις κάπου 60 ευρώ για διόδια! 

Αν υπήρχε σοβαρό κράτος που σεβόταν τους πολίτες του αυτά τα 87 μύρια θα τα έδινε στα παιδιά μας σε μισθούς, θα έκανε αυτή την κίνηση, θα μείωνε τους παχυλούς μισθούς ψευτοσυμβούλων και βουλευτών. Θα επέβαλε στις εταιρείες διοδίων μέρος των κερδών που είναι εκατομμύρια, ώστε να πάνε στη μισθοδοσία των 20.000 εργαζομένων στο Σώμα αλλά και στον συνεχή εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού τους. Θα έβαζε τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, την ΕΕ να δώσουν αντισταθμιστικά οχήματα, εξοπλισμό, κονδύλια. Τόσες αγορές κάναμε και κάνουμε από αυτούς.

«Λεφτά υπάρχουν» που έλεγε κάποιος Γιωργάκης. Όλα υπάρχουν ή μπορούν βρεθούν. Απλά για άλλη μια φορά δε θα γίνει τίποτα. Οι βολεμένοι της εξουσίας θα ψευτομαλώνουν, εμείς θα καιγόμαστε ή πνιγόμαστε, θα γκρινιάζουμε, θα ξεχνάμε και μετά πάλι από την αρχή.

Μέχρι να έρθει η επόμενη πίκρα…

Δείτε επίσης…