Παραδοχή ήττας η πολιτική διαχωρισμού εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων

Τα μέτρα που ανακοινώνονται για εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους (διαχωρισμός στην πρόσβαση σε υπηρεσίες και διασκέδαση) είναι μια σαφέστατη και ξεκάθαρη πολιτική επιλογή. Και είναι μια άθλια πολιτική επιλογή θα πω. Η χειρότερη δυνατή πολιτική επιλογή στη δεδομένη συγκυρία.

Λέξεις: Έλενα Μηλιώτη

Και είναι μια πολιτική επιλογή παραδοχής αδυναμίας, ήττας και ανικανότητας. Όχι μόνο αυτής της Κυβέρνησης, η οποία έχει τη μεγαλύτερη πολιτική ευθύνη αφού στη βάρδια της έλαχε η στραβή, αλλά και διαχρονικά του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Είναι παραδοχή ήττας, συντριβής, και ομολογίας αδυναμίας, γιατί δεν μπόρεσαν να επιλέξουν τον δρόμο της ενημέρωσης και της πειθούς με επιστημονικά επιχειρήματα και δεδομένα τα οποία είναι άφθονα. Ήττα γιατί μέσω του συστήματος εκπαίδευσης δεν κατάφεραν ποτέ να μορφώσουν και να διαπαιδαγωγήσουν πολίτες που με ορθολογισμό και κριτική σκέψη θα μετρήσουν τα δεδομένα, θα εμπιστευτούν την επιστήμη, θα ακούσουν τα επιχειρήματα και θα επιλέξουν τον δρόμο της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης.

Ήττα τεράστια για την διαχρονική έλλειψη πρωτοβάθμιας περίθαλψης μέσω της οποίας όλοι οι πολίτες μέσω του προσωπικού τους γιατρού και της σχέσης εμπιστοσύνης που καλλιεργείται, θα μπορούσαν να ενημερωθούν και να καθοδηγηθούν ορθά και έγκαιρα. Ήττα και αδυναμία να μπορέσουν επιτέλους να χτίσουν μια σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους θεσμούς αυτού του κράτους και τους πολίτες του. Ένα κράτος απέναντι και όχι αρωγός στον πολίτη.

Ήττα και πανωλεθρία γιατί εν έτει 2021 αφήνουν τους παπάδες, τη μεταφυσική και τη δεισιδαιμονία να έχουν καθοριστικό ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής, τόσο, ώστε να παίζουν καίριο ρόλο στη σκέψη και τις αποφάσεις σημαντικής μερίδας της κοινωνίας με όρους σκοταδισμού, αντιδραστικούς και οπισθοδρόμησης.

Ήττα και αποτυχία και των επιστημόνων υγείας και της επιστημονικής κοινότητας που αντί να φέρουν εις πέρας τον ρόλο που τους αρμόζει και να ενημερώσουν και να καθοδηγήσουν την κοινωνία και τους πολίτες ψύχραιμα, επιστημονικά και νηφάλια και να εξοστρακίσουν από τους κόλπους τους τους καιροσκόπους και τσαρλατάνους, έμπλεξαν σε ένα παιγνίδι εξυπηρέτησης της πολιτικής, μισόλογων με αντιφατικές και ακατανόητες για το ευρύ κοινό αποφάσεις που ποτέ δεν εξηγήθηκαν λεπτομερώς και απλά, παρά μόνο επιγραμματικά, με ξύλινη γλώσσα σαν σε διάλεξη σε συνέδρια ή αμφιθέατρα και πολλές φορές με ελιτισμό.

Ήττα και αναμενόμενη αποτυχία των ΜΜΕ να φέρουν εις πέρας το λειτούργημα της ενημέρωσης. Της σοβαρής και με συναίσθηση της ευθύνης και της σοβαρότητας του διακυβεβεύματος ενημέρωσης. ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους τρομολαγνικά με πρόχειρα ρεπορτάζ ανεπαρκή, ψευδείς ειδήσεις, καλλιέργεια τρόμου και χωρίς υπεύθυνους επιστημονικούς συντάκτες υγείας που θα μπορούσαν να παίξουν ένα κύριο ρόλο στην εθνική προσπάθεια της χώρας και της κοινωνίας. ΜΜΕ παραπληροφόρησης και βαρίδια.

Ελλείψει όλων αυτών και πολλών άλλων ακόμη, η κυβέρνηση οδηγήθηκε στην μόνη «εύκολη γρήγορη και πρόχειρη» λύση του να εκβιάσει εμμέσως τους πολίτες να εμβολιαστούν κάνοντάς τους τη ζωή όσο το δυνατόν πιο δύσκολη αν παραμείνουν ανεμβολίαστοι. Με αποκορύφωμα τις δηλώσεις Σκέρτσου ότι από Σεπτέμβρη τυχόν περιοριστικά μέτρα θα αφορούν μόνο τους ανεμβολίαστους χωρίς οικονομική στήριξη.

Οικτρά πράγματα που θα διχάσουν την κοινωνία, που καλλιεργούν ένα τρομερό κοινωνικό αυτοματισμό και που στην τελική αμφιβάλλω αν θα φέρουν και σε ποιό βαθμό το επιθυμητό αποτέλεσμα ή και αν το φέρουν το κοινωνικό κόστος που θα κληθεί να πληρώσει η ελληνική κοινωνία θεωρώ ότι θα είναι πολύ βαρύ.

Αυτά και όλοι ξέρετε πόσο ένθερμη είμαι υπέρ του εμβολιασμού. Και θέλω να πω επίσης ότι σκέφτηκα και προβληματίστηκα και δεν το κρύβω αμφιταλαντεύτηκα πάρα πολύ τις τελευταίες ημέρες για να καταλήξω σε αυτά που έγραψα εδώ.

*Η Έλενα Μηλιώτη είναι οδοντίατρος.