Η Παραλία που πληγώναμε
Η εικόνα του Παράλιου σήματος αποδεικνύει πως ο σεβασμός στο δημόσιο χώρο είναι μια από τις μεγαλύτερες πληγές στην Θεσσαλονίκη
Παρ όλο που εκατοντάδες κόσμου καθημερινά χαίρονται το προνόμιο του θαλάσσιου μετώπου που διαθέτει η Θεσσαλονίκη, οι βανδαλισμοί και οι καταστροφές σε αυτήν είναι καθημερινό φαινόμενο είτε πρόκειται για αγάλματα, παγκάκια και κάθε είδους κατασκευές.
“Παράλιο σήμα” ονομάστηκε η κατασκευή ενημέρωσης και πληροφόρησης που επρόκειτο να τοποθετηθεί στην Νέα Παραλία και για την οποία το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής με τους Φίλους της Νέας Παραλίας προκήρυξαν Πανελλήνιο φοιτητικό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
Το Παράλιο Σήμα θα λειτουργούσε ως σημείο πληροφόρησης για δράσεις και εκδηλώσεις που διεξάγονται μόνιμα, περιοδικά ή για ορισμένη χρονική διάρκεια στην Νέα Παραλία.
Ο διαγωνισμός ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε το 2017, οι προτάσεις παρουσιάστηκαν σε μια έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη και το Παράλιο σήμα ήταν έτοιμο το 2019 να φωτίσει την παραλία και να αποτελέσει ένα info point κάτι που απουσιάζει από την πόλη αν εξαιρέσουμε το γυάλινο στην Αριστοτέλους που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς τουριστών και τις επιγραφές σε σημαντικά μνημεία που τοποθετήθηκαν τα τελευταία χρόνια και τα περισσότερα από αυτά καταστράφηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Δυο χρόνια και ένα lockdown αργότερα και ενώ η παραλία αποτελεί από τα λίγα σημεία φυσικής άσκησης και εκτόνωσης για όλη την πόλη η εικόνα του Παράλιου σήματος αποδεικνύει πως ο σεβασμός στο δημόσιο χώρο είναι μια από τις μεγαλύτερες πληγές στην Θεσσαλονίκη. Σπασμένα τζάμια και γκράφιτι μετέτρεψαν μια πρωτότυπη ιδέα σε μια θλιβερή και βρώμικη κατασκευή στην μέση της παραλίας.
