Η παρουσία της «Χρυσής Αυγής» στο κράτος και στους θεσμούς

Λέξεις: Άρης Στυλιανού

Έναν χρόνο μετά την καταδίκη και τη φυλάκιση της ηγεσίας της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», διαπιστώνουμε καθημερινά ότι δυστυχώς δεν έχουμε ακόμη τελειώσει ούτε με τις ιδέες της ούτε με τις πρακτικές της. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τις τελευταίες εβδομάδες στα ΕΠΑΛ της Δυτικής Θεσσαλονίκης, αλλά και στην Ηλιούπολη και στο Νέο Ηράκλειο Αττικής, κατέδειξαν με σαφήνεια πως υπάρχουν νεοναζιστικές και φασιστικές ομάδες που δρουν οργανωμένα. Η δράση τους είναι βίαιη και επικίνδυνη για όλους τους συμπολίτες μας. Εξαιρετικά ανησυχητική είναι η ιδεολογική επιρροή αυτών των ομάδων στους νέους ανθρώπους.

Η νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί μέσα στην πολύπλευρη ελληνική κρίση της τελευταίας δεκαετίας. Τα κοινωνικά στρώματα που βίωσαν με δραματικό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης διευρύνονταν με σταθερούς ρυθμούς, η ανασφάλεια, ο φόβος κι η απελπισία επικρατούσαν ολοένα και περισσότερο. Έτσι επωάστηκε το αυγό του φιδιού και εμφανίστηκε το τέρας, στην αρχή κάπως συγκρατημένο, έπειτα προκλητικό, στο τέλος δολοφονικό.

Αν με την επίσημη ετυμηγορία της Δικαιοσύνης έμοιαζε να κλείνει ένας κύκλος, τώρα θα ήταν ασφαλώς η ώρα να γιατρέψουμε τις πληγές στο σώμα της δημοκρατίας, να δούμε ποια λάθη έχουμε κάνει, να ακούσουμε τις νέες και τους νέους ανθρώπους, να επινοήσουμε τρόπους για να μπορέσουμε να ξαναγίνουμε δημοκρατικοί πολίτες, να βρούμε τη χαμένη μας ανθρωπιά. Κανένας πια δεν θα έπρεπε να υιοθετεί τις θεματικές της ακροδεξιάς και χρυσαυγίτικης ατζέντας σε ζητήματα όπως το προσφυγικό, το μεταναστευτικό, η ιθαγένεια, τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες.

Ωστόσο, το μεγάλο πρόβλημα που πρέπει πάση θυσία να αντιμετωπιστεί είναι η κρατική ανοχή και η κοινωνική αποδοχή που συναντούσε και συναντά η δράση της ΧΑ. Πρόκειται για εξαιρετικά σύνθετο φαινόμενο, που υπερβαίνει το πολιτικό επίπεδο και θίγει τον πυρήνα του πολιτισμού μας, αμφισβητώντας την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση πολλών συμπολιτών μας. Η ναζιστική εγκληματική οργάνωση, με όλα τα απεχθή χαρακτηριστικά της βίας, του μιλιταρισμού, του αυταρχισμού, του σοβινισμού, του ρατσισμού, του αντικοινοβουλευτισμού και της αντιδημοκρατίας, απείλησε ευθέως την κοινωνική συνοχή και το δημοκρατικό συμβόλαιο.

Σήμερα διαπιστώνεται εκ νέου ότι οι δολοφονικές ιδέες της ΧΑ και της σκληρής ακροδεξιάς ανθούν και ενδημούν μέσα στο κράτος και σε κρίσιμους θεσμούς του. Μέσα στο στράτευμα και στα σώματα ασφαλείας, όπου υπηρετούν οι ένστολοι πολίτες, τα παιδιά του ελληνικού λαού, και ιδιαίτερα σε συγκεκριμένα σώματα της Ελληνικής Αστυνομίας, δυστυχώς υπάρχουν χρυσαυγήτικοι και φασιστικοί θύλακοι. Μέσα στους κόλπους της Δικαιοσύνης υπάρχουν λειτουργοί της που δείχνουν μεγάλη ανοχή στις ακροδεξιές ιδέες και πρακτικές. Μέσα στην ίδια την ελληνική κυβέρνηση υπάρχουν υπουργοί που ανδρώθηκαν στα σπλάχνα της πιο ρατσιστικής και εθνικιστικής ακροδεξιάς. Όλα αυτά μας τα υπενθυμίζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα και με τραγικό τρόπο περιστατικά όπως η πρόσφατη δολοφονία του δεκαοκτάχρονου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα.

Το πολιτικό σύστημα, καθώς και η ελληνική κοινωνία συνολικά, οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα, βρίσκοντας μόνιμες, πειστικές και αποτελεσματικές λύσειςαπέναντι στην πολύ σοβαρή απειλή που συνιστά ο εκφασισμός, ο οποίος γενικεύεται και ασκεί γοητεία σε σημαντική μερίδα του πληθυσμού. Στο κράτος και στους θεσμούς είναι απαραίτητο να υπάρξει μια κάθαρση, μια θεραπεία που θα αντιμετωπίσει τα φασιστικά καρκινώματα.

Όποια κι αν είναι η εξέλιξη και η τύχη της συγκεκριμένης εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ, εκείνο που επείγει είναι να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις ενάντια στις μεταστάσεις του χρυσαυγιτισμού στην ελληνική κοινωνία και στην πολιτική ζωή του τόπου. Ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που συμπληρώνονται 81 χρόνια από τη φασιστική επίθεση εναντίον της χώρας μας και 77 χρόνια από την Απελευθέρωση, συνειδητοποιούμε ότι χρειάζεται διαρκής αγώνας ενάντια στη μισανθρωπία και την ξενοφοβία, ενάντια στον ρατσισμό και τον εθνικισμό, ενάντια στον ναζισμό και τον φασισμό. Ποτέ ξανά!

#1χρονομετα

*Ο Άρης Στυλιανού διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ