Ποιο είναι το θέμα τελικά;

Λέξεις: Ρία Φελεκίδου

Ο πιο ασφαλής τρόπος να αμφισβητήσει κανείς μια επιχειρηματολογία που αντανακλά την κοινή λογική και θεμελιώνεται σε βασικές ηθικές και πολιτειακές παραδοχές (όταν τοποθετείται απέναντί της για οποιουσδήποτε λόγους) είναι να μετατοπίσει το κέντρο βάρους της συζήτησης, να δημιουργήσει ένα νέο διακύβευμα, που μπορεί ποικιλοτρόπως να συγγενεύει αλλά σίγουρα δεν είναι το αρχικό.

Το νέο αυτό διακύβευμα υποκαθιστά αργά και μεθοδικά το πραγματικό διακύβευμα με την ευγενική συμβολή σημαντικού μέρους των ΜΜΕ, που το τρέφουν και το μεγεθύνουν λειτουργώντας πολλαπλασιαστικά.

Έτσι πολύ συχνά η ουσία δεν παραγκωνίζεται απλώς αλλά λησμονείται.

Στο δόλωμα αυτό τσιμπάει ικανοποιητικά ένα μεγάλο ποσοστό των κουρασμένων από την ιατρική, οικονομική και πολιτική κρίση πολιτών.

Για του λόγου το αληθές μερικά παραδείγματα:

Το διακύβευμα παρουσιάζεται ως το αν οι πολίτες τηρούν ευλαβικά τα μέτρα του lockdown και όχι αν η Αστυνομία τηρεί τα όρια της νομιμότητας όταν παρεμβαίνει.

Το διακύβευμα παρουσιάζεται ως το ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί, ποιοι οι νομοταγείς και ποιοι οι παραβατικοί και το χρέος επιλογής και συμπαράταξης με τους μεν και τους δε κι όχι πως δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, υπάρχουν μόνο ένας λαός και ένα κράτος που οφείλει να υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού μέσα στα όρια της νομιμότητας.

Το διακύβευμα παρουσιάζεται ως το αν οι πολίτες τηρούν τα μέτρα προφύλαξης και αυτοπεριορισμού που αναλογούν στο μέγιστο δόγμα της ατομικής ευθύνης για την υγεία τους και όχι αν ατομική και πολιτική ευθύνη συντονίζονται ουσιαστικά και με επάρκεια για τη μέγιστη δυνατή προστασία και αποκατάσταση της δημόσιας υγείας.

Το διακύβευμα παρουσιάζεται ως το δίλημμα αν φοιτητές, καθηγητές και πολίτες επιθυμούν την επιβολή της τάξης στα Πανεπιστήμια και όχι αν η παρουσία των ομάδων προστασίας που υπάγεται στην Αστυνομία και όχι στα Πανεπιστήμια πληγώνει τη δημοκρατία ή αν είναι τελικά ο ενδεδειγμένος τρόπος προστασίας.

Το διακύβευμα παρουσιάζεται ως το αν ο κατάδικος Κουφοντίνας δικαιούται να επιλέγει το σωφρονιστικό κατάστημα στο οποίο θα εκτίσει την ποινή του και όχι αν τελικά υπήρξαν καθυστερήσεις στη χορήγηση των εγγράφων για μετακίνηση στην εκδίκαση αιτήματος και άλλες παρατυπίες.

Το διακύβευμα παρουσιάζεται ως το αν η αγωνία αφορά τη διακινδύνευση της ζωής του κατάδικου Κουφοντίνα συγκεκριμένα και όχι αν η προστασία της οποιαδήποτε ανθρώπινης ζωής αποτελεί θεμέλιο και συνάμα την πεμπτουσία της δημοκρατίας, τη μέγιστη αξία του νομικού πολιτισμού μας.

Το διακύβευμα παρουσιάζεται ως το αν μία υπουργική παραίτηση ξεπλένει ένα σκάνδαλο μεγατόνων και όχι αν τελικά η άγνοια σε υψηλή θέση ή αξίωμα στοιχειοθετεί ευθύνη και αν η επιλογή προσώπων σε διακεκριμένες θέσεις προϋποθέτει γνώση.

Δικαιούμαστε να έχουμε απόψεις. Διαφορετικές απόψεις.

Ας είμαστε όμως πάντα βέβαιοι πως συζητάμε για το ίδιο θέμα.

Και κυρίως για το: ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ.