Πώς είναι να είσαι μητέρα από τα 20;

Όταν τελειώνεις το σχολείο, λένε πως ξεκινάς να διαμορφώνεις την ζωή σου όπως εσύ θέλεις. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές βλέψεις, διαφορετικούς στόχους, διαφορετικά όνειρα, άλλοι θέλουν να σπουδάσουν, άλλοι θέλουν να κάνουν οικογένεια, σε άλλους απλώς προκύπτει.

Αν με ρωτάς, θεωρώ πως μια από τις δυσκολότερες προκλήσεις ενός ανθρώπου είναι να γίνει γονιός, ειδικότερα όταν συμβαίνει σε μικρή ηλικία.

Μίλησα με δυο νεαρές μητέρες, για την καθημερινότητα τους με τα παιδιά, για το πώς κυλά η ζωή τους, για τα ενδεχόμενα προβλήματα που μπορεί να έχουν.

Η Μαρία Πιέτρι, είναι 22 ετών, έγινε μητέρα στα 20 της, αναπάντεχα.

“Ήταν αρχές Μαρτίου 2019 όταν έμαθα πως θα γίνω μανούλα για πρώτη φορά στην ζωή μου. Ήμουν σίγουρη καθώς είχα πολλά συμπτώματα που δεν είχα προηγουμένως κατά την αναμονή της περιόδου μου. Η εγκυμοσύνη εκείνη την χρονική περίοδο δεν ήταν κάτι που σκεφτόμουν, ήρθε αναπάντεχα. Ήταν τότε η ζωή μου σε άλλη φάση τελείωνα την σχολή μου και είχα άλλα όνειρα. Ήθελα να βρω μια δουλειά στον τομέα μου και να αναπτυχθώ εκεί.

Η εγκυμοσύνη όμως δεν με σταμάτησε σε τίποτα τα παραπάνω, ίσα ίσα ήταν ένα κίνητρο να γίνω καλύτερη για το παιδί μου στο μέλλον. Το πρώτο πράγμα που κάνω καθημερινά όταν ξυπνάω είναι να φτιάξω πρωινό για την μικρή μου. Από εκεί και πέρα η καθημερινότητα μου είναι γεμάτη από δουλειές του σπιτιού, βόλτες με την μικρή, μαγειρική, διάφορες δραστηριότητες μαζί με την μικρή και πολύ πολύ πολύ παιχνίδι.”

Η Σουζάνα είναι 23 ετών και έγινε μητέρα φέτος, το ήθελε πολύ.

“Προσπαθούμε περίπου 1,5-2 χρόνια να γίνουμε κι εμείς γονείς. Μέχρι που στις 14.08.2020 έμαθα πως ήμουν έγκυος! Αυτή την ημέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Κάθε ημέρα απολαμβάνω την Λάουρα, μου γεμίζει την ημέρα με το χαμόγελο της. Ξυπνάμε μαζί, κοιμόμαστε μαζί και παίζουμε όλοι την ώρα. Πρέπει να δώσεις όλο το χρόνο σου στο παιδί σου.”

Όσον αφορά τα τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως μητέρες σε αυτή την ηλικία η Μαρία αναφέρει πως δεν έχει σχέση η ηλικία που γίνεσαι γονιός αλλά σε τι φάση βρίσκεται η ζωή σου την στιγμή που έρχεται ένα μωρό:

“Φυσικά το να είσαι γονιός δεν είναι εύκολο πράγμα ας μην γελιόμαστε. Αλλάζει η ζωή σου ριζικά και πάνω από όλα οι προτεραιότητες σου. Έχεις να μάθεις πολλά πράγματα που προηγουμένως δεν σου περνούσαν καν από το μυαλό. Πρέπει εν ολίγης το επίκεντρο του κόσμου να γίνει το μωράκι σου και να περιστρέφονται όλα γύρω από αυτό, καθώς είσαι εσύ αυτός που πρέπει να το φροντίσει. Το πιο δύσκολο κομμάτι της μητρότητας είναι θεωρώ η ψυχολογία. Περνάς από 40 κύματα μέχρι να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει στην ζωή σου και να γίνεις ένα με την νέα σου καθημερινότητα.

Η Σουζάνα από την πλευρά της αναφέρει:

“Ευτυχώς δεν έχω αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής κανένα πρόβλημα πάρα εκείνο στην αρχή της εγκυμοσύνης μου που έχασα την δουλειά μου (με απέλυσαν την επόμενη μέρα που τους είπα πως περιμένω μωρό). Είχα πολύ άγχος πως θα μείνω χωρίς δουλειά, αλλά από την άλλη είχα πολύ ήσυχη εγκυμοσύνη.

Δυσκολεύτηκα πολύ να μείνω έγκυος, είχα πάει στον γυναικολόγο μου και μου έδωσε χάπια για να μπορέσω να μείνω έγκυος. Αλλά δεν με βοηθούσαν ούτε αυτά.. Όταν είδα το τεστ εγκυμοσύνης θετικό ήθελα να λιποθυμήσω από την χαρά μου. Χοροπηδούσα σαν ένα παιδί.. Ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στο κόσμο!”

Η Μαρία συμπληρώνει πως η μητρότητα είναι δύσκολη και πόσω μάλλον όταν δεν έχεις βοήθεια από κανέναν και τα αντιμετωπίζεις όλα μόνη σου:

“Δεν είναι εύκολο να μην έχεις καθόλου προσωπικό χρόνο μπορεί να χαθείς μέσα στην μητρότητα πράγμα το οποίο πέρασα και εγώ δυστυχώς…Χάθηκα μέσα στα ξενύχτια, στα περιττά κιλά, στην μοναξιά, στον θηλασμό…Ευτυχώς όμως έχω έναν υπέροχο άνθρωπο δίπλα μου που πάντα ήταν το χέρι που με τραβούσε από κάθε κακή σκέψη και μου έδινε δύναμη να συνεχίσω.

Για κάποιο περίεργο λόγο πριν ακόμη κάνω το τεστ της εγκυμοσύνης ένιωθα πως ήμουν έγκυος, περίεργο πράγμα. Την στιγμή που πήρα στα χέρια μου εκείνο το θετικό τεστ ήταν σαν να με πήγε κάποιος στον παράδεισο. Ήμουν πολύ χαρούμενη. Βέβαια δεν περίμενα να γίνω μανούλα τόσο νέα. Δεν μου πέρασε στιγμή από το μυαλό να το ρίξω δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω.

Σκέφτηκα πως από την στιγμή που αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι αποφάσισε πως εγώ θα γίνω η μητέρα του δεν έχω το δικαίωμα να κάνω κάτι τέτοιο. Αμφιβολίες δεν είχα καθόλου, το μόνο που υπήρχε στον αέρα ήταν φόβος για το μέλλον εάν θα είμαι καλή μανούλα και εάν θα τα καταφέρω με την μητρότητα.”

Η Σουζάνα αναφέρει πως είχε μία εξαιρετική γέννα και πως ο άντρας της ήταν δίπλα της:

“Όταν μου είπε ο γιατρός πως σε μισή ώρα θα κρατήσω αγκαλιά την κόρη μου δεν το πίστευα, είχα ξεχάσει όλους τους πόνους που είχα μόλις γεννήθηκε η Λάουρα μου. Το πρώτο κλάμα της η πρώτη μας επαφή ήταν κάτι που δεν μπορείς να εξηγήσεις. Ήθελα να το ζήσω ξανά και ξανά.. Κάθε φορά που την αγκαλιάζω έχω το ίδιο συναίσθημα.”

Η Μαρία για την δική της γέννα σχολιάζει:

“Πάνε 2 χρόνια από την ημέρα που ήρθε στον κόσμο η κόρη μου η Κλόι. Στην γέννα πίστεψε με νιώθεις “numb”. Ήμουν συγκεντρωμένη στο να έρθει η μικρή υγιής, ήταν το μόνο πράγμα που με ενδιέφερε. Δεν φοβήθηκα ούτε στιγμή γιατί το σώμα της γυναίκας είναι χτισμένο για ακριβώς αυτό το πράγμα. Βέβαια ήμουν τυχερή και είχα μία καλή γέννα. Με το που αντίκρισα την κόρη μου με χτύπησαν όλα τα συναισθήματα μαζί, χαρά, ευτυχία, ανυπομονησία, άγχος, ευτυχία και πάνω από όλα δέος για το θαύμα αυτό της φύσης.”

Όσον αφορά την καθημερινότητα τους και οι δυο τονίζουν πως έχει αλλάξει πολύ με την Σουζάνα να σχολιάζει πως προτεραιότητα της είναι η μικρή της πια:

“Η καθημερινότητα μου έχει αλλάξει πολύ. Δεν με προσέχω καθόλου, κάτι που το έκανα πάντα πριν να γίνω μαμά. Στη πρώτη θέση είναι η Λάουρα και μετά τα υπόλοιπα. Να την θηλάζω, να την ντύνω, να την χτενίζομαι να της φορέσω πάντα καθαρά ρούχα, να την βγάζω κάθε ημέρα τουλάχιστον για 1 ώρα έξω για καθαρό αέρα.”

Η Μαρία από την πλευρά της αναφέρει πως η ζωή της άλλαξε πολύ:

“Πλέον προτεραιότητα έχουν όσα πράγματα αφορούν την μικρή μου. Γενικότερα η ζωή μου άλλαξε θεμελιωδώς. Από εκεί που ήμουν μία νεαρή κοπέλα που το μόνο που την ένοιαζε είναι να προσέχει τον εαυτό της και να φροντίζει μόνο για την ίδια και την οργάνωση της ζωής της και φυσικά το πως θα δείχνει όμορφη, στο πρέπει το σπίτι να είναι καθαρό, το παιδί μου να έχει ζεστό φαγητό, καθαρά ρούχα , παιχνίδια και φυσικά στέγη.”

Σχετικά με το πώς αντέδρασαν οι οικογένειες τους όταν τους είπαν πως θα γίνουν μητέρες η Μαρία αναφέρει:

“Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευγνώμων στην οικογένεια μου. Δεν θα το κρύψω φοβήθηκαν…η μητέρα μου έκλαιγε για ημέρες γιατί δεν ήθελε να “καταστρέψω” την ζωή μου. Αντιθέτως ο πατέρας μου πήγε κατευθείαν στο σούπερ να μου φέρει σοκολάτες. Ο αδερφός μου από την άλλη όταν έμαθε πως θα γίνει θείος τρελάθηκε απο την χαρά του. Θυμάμαι την έκφραση του και την φράση που μου είπε : “Εγώ τώρα είμαι έτοιμος να πάω να πηδήξω από την ταράτσα”. Μου αρέσει που έγινα μανούλα νέα. Μεγαλώνω μαζί με την μικρή μου και προσπαθώ να μην είμαι αυστηρή. Θεωρώ πως έχω πιο πολύ αντοχή τώρα από ότι θα είχα στο μέλλον στα 30 μου.”

Η Σουζάνα από την δική της πλευρά λέει:

“Η οικογένεια μου ήταν πολύ χαρούμενη που έμαθαν θα γίνουν γιαγιά και παππούς (κι αυτοί ήταν νέοι όταν έγιναν γονείς) και τώρα που στα 40 τους έγιναν γιαγιά και παππούς. Με βοηθούν στα πάντα. Είναι πολύ εύκολο όταν έχεις κάποιον δίπλα σου για βοήθεια.”

Η Μαρία αφηγείται την πιο τρυφερή της στιγμή:

“Νομίζω πως η πιο γλυκιά στιγμή μια εγκυμοσύνης είναι όταν νιώθεις το πλασματάκι που μεγαλώνει μέσα σου να σε κλωτσάει. Αυτή η πρώτη γνωριμία είναι η πιο τρυφερή στην ζωή μιας μανούλας. Όσον αφορά τον τίτλο της μανούλας το πιο δύσκολο κομμάτι για εμένα ήταν οι δύο πρώτοι μήνες της ζωής του μωρού. Ήμουν κυριολεκτικά σαν ρομπότ, καθηλωμένη πάνω από το μωρό. Δεν είχα συνειδητοποιήσει καλά καλά πως είχα γίνει μανούλα. Δεν με άφηναν τα ξενύχτια, η ψυχολογική και η σωματική κούραση να καταλάβω πως πέρα από το μωρό έπρεπε να φροντίζω και εμένα. Προσωπικός χρόνος δυστυχώς δεν υπάρχει. Φροντίζω όμως να περιποιούμαι τον εαυτό μου. Βοηθάει στην ψυχολογία μου αυτό. Τα παιδιά θέλουν ευτυχισμένους γονείς οπότε φροντίζω να κάνω πράγματα που μου αρέσουν όπως να φτιάχνω τα μαλλιά μου και να βάφομαι.”

H Σουζάνα διηγείται τις δικές της στιγμές:

“Η πιο γλυκιά στιγμή ήταν η γέννα μου και το ξύπνημα μαζί με την Λάουρα, η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν η κόρη μου αρρώστησε με 41.2 πυρετό, ήταν τόσο αδύναμη. Τόσο δύσκολο για ένα γονιό να δει το παιδί του στο νοσοκομείο. Έκλαιγα μαζί της κάθε φορά που της κάνανε ενέσεις. Ευτυχώς μετά από 5 ημέρες έγινε καλά!”

H Mαρία σήμερα περιμένει ακόμη ένα παιδί και είναι πολύ αισιόδοξη:

“Το μόνο σίγουρο είναι πως είμαι αισιόδοξη για το μέλλον. Πλέον περιμένουμε και το τέταρτο μέλος της οικογένειας που με κάνει ακόμη πιο χαρούμενη. Θέλω απλά να είμαι σε θέση στο μέλλον να παρέχω τα πάντα στα παιδία μου. Όταν βέβαια φτάσουν σε μία ηλικία που θα μπορούν να βάλουν την ζωή τους σε μία τάξη θα ήθελα να γυρίσω στις σπουδές και εγώ η ίδια. Θέλω να σπουδάσω και κάτι άλλο πέρα από αυτό που έχω ήδη σπουδάσει.”

Η Σουζάνα από την πλευρά της σχολιάζει πως θέλει να φέρει στον κόσμο κι άλλο παιδί:

“Όσο τρελό να ακούγεται τώρα θέλουμε να γίνουμε ξανά γονείς! Βλέπω το μέλλον μου να έχω μια μεγάλη οικογένεια με πολλά παιδιά. Πρέπει όμως να τους δώσεις και το κατάλληλο μέλλον! Γιατί το παιδί ζητάει πολλά. Eίμαστε ήδη έτοιμοι για να πραγματοποιήσουμε το όνειρο μας.”

Όσον αφορά την τρυφερή στιγμή που αντίκρισαν το παιδάκι τους, οι δυο νεαρές μητέρες τονίζουν πως δεν πρόκειται να την ξεχάσουν ποτέ.

Συγκεκριμένα η Σουζάνα σχολιάζει: “Όταν γέννησα την Λάουρα μου την έβαλαν πάνω στο στήθος μου, ήταν η πρώτη μας επαφή skin to skin η μυρουδιά της, το κλάμα της μου γέμισαν την καρδιά, είχα στο μυαλό μου πως θα της δώσω τα πάντα, εύχομαι να γίνω μια καλή μητέρα για εκείνη! Και όλα αυτά τα έλεγα συγκινημένη.. Την βλέπω να μεγαλώνει και ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα, σήμερα είναι 7 μηνών και κάθε ημέρα αλλάζει κάτι. Εχθές είπε την πρώτη της λέξη “μπαμπά.”

Η Μαρία διηγείται την δική της στιγμή:

“Την μικρή μου την κράτησα με το που γεννήθηκε. Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως “εγώ τώρα είμαι η μανούλα σου και θα φροντίσω για όλα”. Έκλαιγα ασταμάτητα από συγκίνηση για ημέρες μετά την γέννα της κόρης μου δεν το πίστευα πως είχα πλέον γίνει μανούλα. Την βλέπω πια που μεγαλώνει και μαθαίνει τόσα γρήγορα και τόσα πολλά πράγματα και δεν θα μπορούσα να είμαι τίποτα άλλο πέρα από περήφανη.”

Σχετικά με τις διαφορές ανάμεσα σε μία 22χρονή και στις ίδιες που είναι μητέρες, η Μαρία εξηγεί:

“Οι κύριες διαφορές είναι η ελευθερία και o προσωπικός χρόνος. Μια 22χρονη οργανώνει το πρόγραμμα της γύρω από τον εαυτό της, εγώ πρέπει πρώτα να φροντίσω το παιδί μου και έπειτα να φτιάξω το πρόγραμμα μου. Ένα παιδί σε περιορίζει όσο και να θέλουμε να το αρνηθούμε. Ας πούμε εάν θελήσω να πάω για έναν απλό καφέ θα το σκεφτώ 10 φορές πριν πάω, ενώ εάν δεν είχα παιδί δεν θα το σκεφτόμουν καν απλά θα περιποιούμουν και θα πήγαινα.”

H Σουζάνα προσθέτει:

“Δεν μπορώ να πω διάφορες γιατί κάθε μητέρα είναι διαφορετική, ο τρόπος που μεγαλώνει το παιδί της και το τι κάνει. Εύχομαι σε όλες τις νέες μητέρες υπομονή και πολύ δύναμη! Το να είσαι μια νέα μητέρα είναι ότι πιο τέλειο για εμένα, μεγαλώνεις μαζί με το παιδί σου, ωριμάζεις, αλλάζεις. Η μητέρα μου με έκανε στα 16 της και όταν βγαίναμε έξω μας περνούσαν σαν αδερφές. Το ίδιο πράμα θέλω να το νιώσω και εγώ.”

Στο ερώτημα του για ποιον λόγο να κάνεις νέα παιδί η Μαρία λέει:

“Δεν υπάρχουν υπέρ και κατά στο να κάνεις παιδί σε νεαρή ηλικία. Το μόνο που θα έλεγα εγώ είναι πως νιώθω πιο κοντά στο παιδί μου λόγω ηλικίας. Θεωρώ πως στο μέλλον θα καταλαβαίνω καλύτερα τις φάσεις της ζωής της. Επίσης η υπομονή είναι μεγάλο θέμα. Θεωρώ πως όσο πιο νέος είσαι τόσο πιο πολύ υπομονή έχεις. Τουλάχιστον αυτό αρμόζει σε εμένα.”

Όσον αφορά τον συνδυασμό μητρότητας, εργασίας και σπουδών η Σουζάνα φέρνει ως παράδειγμα την δική της ζωή:

“Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης μου τελείωσα ως Wedding planning στο Βέλγιο. Τώρα βρήκα μια νέα δουλειά και δουλεύω 38 ώρες την βδομάδα, είναι εύκολο στην δικιά μου περίπτωση γιατί έχω την βοήθεια της μητέρας μου και της πεθεράς μου. Λείπω 8 ώρες από το σπίτι και μου λείπει πολύ η Λάουρα. Πάω ήρεμη στην δουλειά ξέροντας πως η μικρή είναι σε καλά χέρια!”

Η Μαρία προσθέτει:

“Φυσικά και μπορείς να τα συνδυάσεις! Ένα παιδί σε περιορίζει περισσότερο στην κοινωνική σου ζωή, όχι όμως στους στόχους σου. Είναι δύσκολο φυσικά να συνδυαστούν όλα μαζί και πόσο μάλλον χωρίς βοήθεια από γιαγιάδες και παππούδες ή θείους και θείες. Εγώ είμαι από τις μανούλες που λίγο πριν το τέλος της εγκυμοσύνης μου τελείωσα τις σπουδές μου. Έγινα έπειτα μία εργαζόμενη μητέρα. Έχω βέβαια έναν άψογο άντρα, ο οποίος είναι και καταπληκτικός πατέρας. Το κάναμε με βάρδιες. Αυτός δούλευε πρωί εγώ βράδυ. Ήταν δύσκολο, πολύ! Όταν όμως έβλεπα πως μπορούσα να προσφέρω στο παιδί μου αυτά που χρειαζόταν και ακόμη παραπάνω και ότι το κάνω χαρούμενο…αυτή, αυτή είναι η καλύτερη ανταμοιβή. Πλέον είμαι στις τελευταίες ημέρες της δεύτερης μου εγκυμοσύνης και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένη.”