Ο πρώτος που δεν τηρεί τα μέτρα είναι το ίδιο το κράτος

Καταρχάς γιατί θα έπρεπε να γνωρίζουν οι λαλίστατοι κυβερνητικοί παράγοντες, πρωθυπουργός και υπουργοί, πως όσο το κράτος παραμένει ο πρώτος και σημαντικότερος παραβάτης που αρνείται να τηρήσει τα μέτρα, κανείς πολίτης δε θα πιστέψει βαθιά και ουσιαστικά στην αξία τους και στην ανάγκη πιστής εφαρμογής τους.

Και μη μου πείτε πως υπερβάλλω. Το κράτος δεν είναι αυτό που αύξησε την πληρότητα των τμημάτων στα σχολεία από 25 στα 28 παιδιά; Το κράτος δεν είναι αυτό που αφήνει τους επιβάτες «παστωμένους» μέσα σε λεωφορεία και μετρό υπερβαίνοντας τα όρια πληρότητας;

Το κράτος δεν είναι αυτό που ανέχεται τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας στα μεγάλα εργοστάσια και δεν επιβάλλει πρόστιμα; Το κράτος δεν είναι αυτό που δημιουργεί με τις αντιφάσεις, την ατολμία, την υποχωρητικότητά του, δύο μέτρα και δύο σταθμά στον τρόπο και την αυστηρότητα εφαρμογής των μέτρων από την αρχή της πανδημίας;

Διοργάνωσαν τραπεζώματα, έκαναν συσκέψεις χωρίς μάσκες, παρέμεναν σε ταβέρνες μετά τη λήξη του ωραρίου, εγκαινίαζαν πλατείες και αποκάλυπταν αγάλματα αλλά τώρα, παρότι τα θέματα αυτά «σύρθηκαν» στα σόσιαλ μίντια και «τραβήχτηκαν» από μυστήριες ομάδες και από σάιτ με ψεύτικες ειδήσεις, περιμένουν από τους «ορκισμένους αρνητές» να συνετιστούν και να εμβολιαστούν επειδή τους υποχρεώνουν σε ράπιντ τεστ δυο φορές την εβδομάδα. Το λες και άρνηση πραγματικότητας.

Τα συγκεκριμένα μέτρα, βέβαια, δεν θα έχουν αποτέλεσμα και για έναν ακόμα λόγο: Πώς να πείσεις τον καταστηματάρχη που πουλάει ρούχα στον Εύοσμο ή την Επτάλοφο να μην δεχτεί πελάτη χωρίς βεβαίωση αρνητικού τεστ όταν στην εκκλησία μπορεί να μπαίνει ο οποιοσδήποτε ανεξέλεγκτα γιατί, σύμφωνα με την αφερέγγυα κυβέρνηση, «η άσκηση του θρησκευτικού καθήκοντος είναι πρώτη ανάγκη». Προσέξτε: Η άσκηση του θρησκευτικού καθήκοντος για πολλούς ανθρώπους είναι πράγματι πρώτη ανάγκη αλλά εδώ δε μιλάμε για την προσευχή σε ένα λιβάδι, το άναμμα ενός καντηλιού στο σπίτι ή ενός κεριού σε έναν τάφο, πράξεις που αποτελούν άσκηση θρησκευτικού δικαιώματος, προσωπικού, ιδιωτικού. Οι άνθρωποι είπαν δημοσίως και ανερυθρίαστα πως τα κομμωτήρια, τα καφέ, τα καταστήματα λιανικής, τα βιβλιοπωλεία, τα θέατρα, ΔΕΝ ΠΩΛΟΥΝ ΕΙΔΗ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ, αλλά η εκκλησία πουλά. Κι αντί να προσβληθεί η εκκλησία από αυτήν την πεζή προσέγγιση, επικρότησε την απόφαση. Λες και ο Κορονοϊός κάνει διακρίσεις στη μεταδοτικότητά του αν είναι πρώτη ανάγκη η αιτία που αναγκάζει έναν πολίτη να βρεθεί με άλλους και να κολλήσει. Λες και δε θα μπορούσαν να επιβάλλουν την επίδειξη του αρνητικού αποτελέσματος του τεστ ΠΑΝΤΟΥ, ακριβώς για να χτίσουν ένα πλέγμα εμπιστοσύνης και να μην αρχίσουν οι κοινωνικοί αυτοματισμοί που μας ταλαιπωρούν δύο χρόνια τώρα.

Μη ξεγελαστεί κανείς και πιστέψει ότι οι άνθρωποι που πήραν όλες τις προηγούμενες αλλά και αυτές τις αποφάσεις, απλώς είναι άσχετοι και ανίκανοι και δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και για ποιο λόγο το κάνουν. Ξεκίνησαν με την «ατομική ευθύνη» για να αποποιηθούν των δικών τους ευθυνών. Συνέχισαν με το «Πέτσωμα» των ΜΜΕ για να αποκτήσουν στήριξη και υπερπροβολή των θέσεών τους και ταυτόχρονα υποβάθμιση κάθε ατοπήματός τους (το πέτυχαν. Είναι καλοί σε κάτι τέτοια). Επειτα ήρθε η πανάκεια του εμβολίου που όταν θα ξεκινούσε θα έλυνε όλα τα προβλήματα ώστε να εφησυχάσουμε και να σταματήσει η κριτική για τη μη ενίσχυση του συστήματος υγείας. Τώρα το χάσταγκ της κυβέρνησης είναι αποκλειστικά και μόνον οι ανεμβολίαστοι. Η τέλεια δικαιολογία. «Για όλα ευθύνονται αυτοί που αρνούνται το δώρο της επιστήμης». Ετσι μάς λένε. Φυσικά και ευθύνονται κυρίως αυτοί. Πρέπει να είσαι μειωμένης αντίληψης για να μην συμπεράνεις από τα καθημερινά στοιχεία πως την πανδημία την οδηγούν οι ανεμβολίαστοι ως κρούσματα, ως ασθενείς και ως «μακαρίτες».

Κι εδώ υπεισέρχεται ο πολιτικός παράγοντας και η ευθύνη αυτών που έχουν την τύχη της χώρας στα χέρια τους. Είναι δυνατόν τόσους μήνες μετά την έναρξη των εμβολιασμών κι ενώ οι αρνητές δηλώνουν σε όλα τα γκάλοπ εμφατικά (56 με 60%) ότι δε θα το έκαναν σε καμία περίπτωση, να συνεχίζεις να τους επιβάλλεις τιμωρητικούς περιορισμούς που τους θυμώνουν ακόμα περισσότερο ή να τους νουθετείς λες και πρόκειται για παιδάκια; Και ταυτόχρονα, ενώ αποδεδειγμένα ρίχνεις πιστολιές στον αέρα, να εξαιρείς εμφατικά την εκκλησία από τους περιορισμούς;

Το παιχνίδι της επικοινωνίας είναι ακόμα μια φορά στημένο. Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ πώς ακριβώς εννοεί το ότι διαθέτει 1.300 ΜΕΘ όταν με 440 ασθενείς σε αυτές ήδη πολλοί μένουν εκτός και περιμένουν. Δε χρειάστηκε να απαντήσει. Μάς έβαλε να μαλώνουμε οι κομμώτριες με τους παπάδες. Πέταξε την μπάλα στην κερκίδα. Ταυτόχρονα υπάρχει και το κρίσιμο εκλογικό κοινό των θρησκόληπτων (θα υποτιμούσα τους πραγματικούς θρησκευόμενους αν χαρακτήριζα έτσι όσους ικανοποιούνται από την απόφαση της κυβέρνησης να εξαιρέσει την εκκλησία από τα νέα μέτρα) που φαίνεται πως αποτελεί «φετίχ» για τον συγκεκριμένο κυβερνητικό σχηματισμό. Το ήθελαν το θρησκόληπτο εκλογικό κοινό, διαπραγματεύτηκαν μαζί του, πήραν τα «μηνύματά του» (θυμάστε πως ο παπάς επέβαλε να εισέλθει η πιστή χωρίς μάσκα στον Αη Δημήτρη, μπροστά σε κάμερες και αστυνομικούς) και τελικά ικανοποίησαν το αίτημά του. Μπράβο, άξιοι.

Υ.Γ.: Ζω για τη στιγμή που θα επιχειρηθεί να επιβληθούν πρόστιμα στους οπαδούς και στις ομάδες τους για τη μη χρήση μάσκας στις κερκίδες. Με τι θράσος θα τιμωρήσεις εμβολιασμένους που κάθονται χωρίς μάσκα σε εξωτερικούς χώρους όταν επιτρέπεις ανεμβολίαστους να μπαίνουν χωρίς τεστ σε κλειστούς χώρους, χωρίς μάσκες. Λογικά ο Θάνος Πλεύρης παίζει να μην έχει πάει ποτέ μα ποτέ στη ζωή του σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Καληνύχτα και «ας προσέχουν τον Παντέλο».