Σφαίρες στη σκιά της πανδημίας (νικητές και παραλειπόμενα)

Σε μια διαφορετική απονομή και όπως επιβάλλει το πρωτόκολλο της πανδημίας απονεμήθηκαν στην Αμερική οι Χρυσές Σφαίρες. Οι δύο παρουσιάστριες Τίνα Φεϊ και Εϊμι Πούλερ μοιράστηκαν σε δύο διαοφρετικές τοποθεσίες – η μια στο Λος Άντζελες και η άλλη στη Νέα Υόρκη – ενώ το σύνολο των υποψηφίων παρακολούθησαν την απονομή (και όσοι νίκησαν έλαβαν το βραβείο τους) ντυμένοι λαμπερά στον καναπέ του σπιτιού τους.

 

Φαίνεται έτσι κι αλλιώς πως αυτή η πανδημία δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο και πως αρκετά πράματα (και πρόσωπα) που φάνταζαν ως αξιοσεβαστες σταθερές μέχρι πρότινος πλέον ξεθεμελιώνονται. Το ζούμε φυσικά στην Ελλάδα με το ελληνικό #metoo τις τελευταίες εβδομάδες αλλά φυσικά το ζούνε και στην Αμερική με κάθε τρόπο, εκεί όπου το πιο glamorous βραβειακό event της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής βιομηχανίας – μετά τα Όσκαρ και τα ΕΜΜΥ – ζει μουδιασμένο καθώς στο φως έρχονται σοβαρές καταγγελίες αλλά και διαμαρτυρίες τόσο για την εγκυρότητα των Σφαιρών – γίνεται λόγος για χρηματισμό τους ώστε να προωθήσουν συγκεκριμένους υποψήφιους – αλλά και την ίδια την σύσταση της Ένωσης που δεν δέχεται ως νέα μέλη ενεργούς δημοσιογράφους – ανταποκριτές (αλλά διαθέτει μέλη διάφορα γραφικά κοσμικά πρόσωπα που παριστάνουν τους δημοσιογράφους) ή Αφροαμερικάνους (το κίνημα Time’s up εδώ δίνει τον τόνο της διαμαρτυρίας). Αυτό τον τόνο είχε άλλωστε και ο εναρκτήριος μονόλογος των δύο παρουσιαστριών οι οποίες κάλεσαν την Ένωση Ανταποκριτών να σταματήσουν να είναι ένα κλειστό κλαμπ Ευρωπαίων παράξενων και εκκεντρικών και να ανοίξουν τις πόρτες τους σε νέα μέλη δίνοντας έμφαση στην διαφορετικότητα.

Πάρα ταύτα η τελετή ήταν χρήσιμη για το Χόλυγουντ και δη σε μια χρονιά όπου κλονίζεται συθέμελα η βιομηχανία λόγω πανδημίας. Το Netflix μπορεί να σάρωσε σε υποψηφιότητες όμως μάζεψε 10 βραβεία (τα έξι για τις τηλεοπτικές παραγωγές του) καθώς οι ανταγωνιστές του φρόντισαν να ξεχωρίσουν το υλικό τους και να το αναδείξουν. Οι Σφαίρες κινήθηκαν όσο πιο κινηματογραφικά και ακτιβιστικά μπορούσαν στις επιλογές τους. Στα κινηματογραφικά λ.χ. η Σφαίρα Α γυναικείου ρόλου πήγε στην Άντρα Ντεϊ για το US vs Billie Holiday, η πρώτη Αφροαμερικάνα ηθοποιός εδώ και 35 χρόνια (μετά την Γούπι Γκόλντμπεργκ για το Πορφυρό Χρώμα το 1986) που κερδίζει το σχετικό βραβείο. Ο μακαρίτης Τσαντγουϊκ Μπόσμαν σε μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της βραδιάς πήρε μετά θάνατον το βραβείο Α ανδρικού ρόλου (για το Ma Reiny’s Black Bottom) – το παρέλαβε η σύζυγός του – ενώ η Κλόε Ζάο έγινε η δεύτερη γυναίκα που μετά από 38 χρόνια (μετά την Μπάρμπαρα Στρεϊζαντ για το Γιέντλ) που κέρδισε την Σφαίρα καλύτερης Σκηνοθεσίας. Να σημειωθεί πως η Ζάο είναι επίσης η πρώτη ασιατικής καταγωγής γυναίκα που κερδίζει το συγκεκριμένο βραβείο.

Οι Σφαίρες έκαναν και άλλες ανατροπές – άγνωστο βέβαια αν θα έχουν κάποιο αντίκρισμα ως κινήσεις στην οσκαρική κούρσα αυτές οι επιλογές – όπως η επιλογή της Ρόζαμουντ Παϊκ για τη Σφαίρα γυναικείας ερμηνείας για κωμωδία/μιούζικαλ (για το κατάμαυρο I Care A Lot) ή τον Ντάνιελ Καλούα για την Σφίρα β ανδρικού για το Judas and the Black Messiah ενώ το φαβορί της κατηγορίας Σάσα Μπαρόν Κοέν πήρε τελικά τη Σφαίρα όχι για τη Δίκη των 7 του Σικάγο αλλά για το σίκουελ του Borat.

Τέλος το Soul της Pixar μάζεψε δύο Σφαίρες (μουσικής και animation) ενώ το Mank του Ντ. Φίντσερ θα λέγαμε πως είναι η ταινία που αδικήθηκε περισσότερο καθώς δεν εκτιμήθηκε σε καμία κατηγορία παρά τις πολλές υποψηφιότητες που έλαβε.

Το Nomadland δίκαια αναδείχτηκε ταινία της χρονιάς καθώς αποτελεί ότι πιο επίκαιρο για την ίδια την Αμερική και το social status που επικρατεί. Θα μπορέσει άραγε να φτάσει έτσι μέχρι τα Όσκαρ και να χριστεί το φαβορί της χρονιάς; Δύσκολο αλλά για μια ταινία με τις καλλιτεχνικές αρετές του Nomadland και με τις υπάρχουσες συνθήκες (πανδημία, οικονομική κρίση, Τραμπ) καθόλου ακατόρθωτο.

Σε ότι αφορά τα τηλεοπτικά το Στέμμα σάρωσε κερδίζοντας την Σφαίρα δραματικής σειράς και τα ερμηνευτικά βραβεία ‘α ανδρικού για τον Τζος Ο’ Κόνορ και ά και β΄γυναικείου ρόλου για τις Έμα Κόριν και Τζίλιαν Άντερσον ενώ το Γκαμπί της Βασίλισσας πήρε τη Σφαίρα μίνι σειράς και Α γυναικείου για μίνι σειρά για την πολυζητημένη πρωταγωνίστρια της, την Άνια Τεϊλορ Τζοϊ.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Best Motion Picture, Drama Nomadland

Best Motion Picture, Musical or Comedy Borat Subsequent Moviefilm

Best Motion Picture, Foreign Language Minari

Best Director, Motion Picture Chloe Zhao, Nomadland

Best Actor in a Motion Picture, Drama Chadwick Boseman, Ma Rainey’s Black Bottom

Best Actress in a Motion Picture – Drama Andra Day, The United States vs. Billie Holiday

Best Actor in a Motion Picture – Musical or Comedy Sacha Baron Cohen, Borat Subsequent Moviefilm

Best Actress in a Motion Picture – Musical or Comedy Rosamund Pike, I Care A Lot

Best Supporting Actor in a Motion Picture Daniel Kaluuya, Judas and the Black Messiah

Best Supporting Actress in a Motion Picture Jodie Foster, The Mauritanian

Best Screenplay – Motion Picture The Trial of the Chicago 7, Aaron Sorkin

Best Original Score – Motion Picture Soul, Trent Reznor, Atticus Ross, Jon Batiste

Best Motion Picture – Animated Soul

Best Song Io Si, The Life Ahead

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Best Television Series, Drama The Crown

Best Television Series, Musical or Comedy Schitt’s Creek

Best Limited Series, or a Motion Picture made for Television The Queen’s Gambit

Best Performance by an Actor in a Television Series, Drama Josh O’Connor, The Crown

Best Performance by an Actress in a Television Series, Drama Emma Corrin, The Crown

Best Performance by an Actor in a Television Series, Comedy Jason Sudeikis, Ted Lasso

Best Performance by an Actress in a Television Series, Comedy Catherine O’Hara, Schitt’s Creek

Best Performance by an Actor in a Limited Series Mark Ruffalo, I Know This Much is True

Best Performance by an Actress in a Limited Series Anya Taylor-Joy, The Queen’s Gambit

Best Performance by an Actress in a Television Supporting Role Gillian Anderson, The Crown

Best Performance by an Actor in a Television Supporting Role John Boyega, Small Axe