Σίδνεϊ: Θαλάσσια συγκοινωνία! Γιατί όχι και στη Θεσσαλονίκη;

Οι μεταφορές  και γενικότερα οι μετακινήσεις ανθρώπων και αγαθών, αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στις σύγχρονες κοινωνίες. Οι απαιτήσεις των καιρών είναι τεράστιες, με αποτέλεσμα προηγμένες οικονομικά και πολιτιστικά χώρες να προσπαθούν ώστε να βελτιώνονται συνεχώς. 

Αρκετές έχουν φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα υποδομών και παροχών. Φυσικά προς όφελος τόσο των ντόπιων πολιτών όσο και των επισκεπτών τους.

Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε στην Ελλάδα, αφού η  χώρα μας χωλαίνει σχεδόν παντού στον τομέα «μεταφορές».

Από τον άθλιο σιδηρόδρομο και τα μέτρια αεροδρόμια πλην Ελ. Βενιζέλος, τις πανάκριβες λόγω διοδίων εθνικές οδούς, μέχρι τα μονοπωλιακά  ΚΤΕΛ, ή τις αραιές ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Για αστική θαλάσσια συγκοινωνία ούτε λόγος φυσικά.  

Στην Αυστραλία και συγκεκριμένα στην πόλη του Σίδνεϊ, είχαμε την ευκαιρία μα κυρίως την τύχη να απολαύσουμε τις θαλάσσιες συγκοινωνίες  οι οποίες θα λέγαμε πως ήταν υποδειγματικές σε όλα τα επίπεδα.

Με επίκεντρο το λιμάνι του Σίδνεϊ ( Circular Quay, κατασκευή 1837-1844 ), καθημερινά χιλιάδες ντόπιοι και τουρίστες μετακινούνται προς διάφορα σημεία της ευρύτερης περιοχής.

Από εργαζομένους που πηγαινοέρχονται από και προς την πόλη, μέχρι επισκέπτες που κάνουν μικρές κρουαζιέρες ή μετακινούνται σε παραθαλάσσια θέρετρα για να πάνε στο σπίτι τους, για μπάνιο η κάτι άλλο. 

Circular Quay

Η περιοχή Circular Quay όπου βρίσκεται η κεντρική αποβάθρα και ο τερματικός σταθμός των πλοίων, είναι στην κυριολεξία η καρδιά των γεγονότων του Σίδνεϊ. Από εκεί ξεκινούν τα κρουαζιερόπλοια, εκεί βρίσκεται η περίφημη Όπερα του Σίδνεϊ, εκεί μαζεύονται οι περισσότεροι για περιπάτους στους πεζόδρομους ή τα πάρκα, ψώνια στα εμπορικά κέντρα, φαγητό ή καφέ στα εστιατόρια κτλ. 

Επιπλέον σε συνδυασμό με την  αστική θαλάσσια  συγκοινωνία, υπάρχουν εκεί στάσεις λεωφορείων, τραμ και σιδηροδρομικός σταθμός ώστε να μην ταλαιπωρηθεί κανείς και να συνεχίσει το ταξίδι του. Ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια.

Το δίκτυο των πλοίων είναι πυκνό, απόλυτα αξιόπιστο στους χρόνους, ενώ οι δεκάδες παράκτιες αποβάθρες-στάσεις των οικισμών-χωριών και πόλεων, είναι μοντέρνες, σύγχρονες και εξυπηρετικές ακόμη και σε άτομα με αναπηρία. Το 2016-17 πραγματοποιήθηκαν 14,7 εκατομμύρια επιβατικές μετακινήσεις σε όλο το ακτοπλοϊκό δίκτυο της περιοχής.

Γιατί όχι και στη Θεσσαλονίκη;

Φανταστείτε κάτι παρόμοιο στο Θερμαϊκό όπου θα υπάρχει ένα θαλάσσιο δίκτυο προς Καλαμαριά, αεροδρόμιο «Μακεδονία», Περαία, Μηχανιώνα, Χαλάστρα, Πιερία, Μουδανιά ή ακόμη και μέχρι τη Σάνη. 

Ναι, τα αριθμητικά μεγέθη σε σχέση με το Σίδνεϊ είναι δυσανάλογα, αλλά δεν πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε κάποια στιγμή λίγο πιο μακριά…;

Στο επόμενο: Στα ελληνικά μαγαζιά της Μελβούρνης. Της 3η μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας!