Τα Παράσιτα γράφουν ιστορία στα βραβεία του Σωματείου Ηθοποιών

Σαββατοκύριακο βραβείων αυτό που μας πέρασε. Τρία από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά σωματεία (Ηθοποιοί, Παραγωγοί και Μοντέρ) έδωσαν μέσα στο δίημερο που μας πέρασε τα βραβεία τους για τους/τις καλύτερους/ες της χρονιάς και κατά συνέπεια έδωσαν και το στίγμα τους για το που πάει η φετινή οσκαρική κούρσα. 

Τα Παράσιτα μπορεί να μάζεψαν μόλις 6 υποψηφιότητες στα Όσκαρ αλλά, όπως είχαμε σημειώσει, φαίνεται να είναι η ταινία που μπορεί να κάνει εκπλήξεις και ανατροπές που δεν έχουμε ξαναδεί στα 92 χρόνια του θείου Όσκαρ. Κι αυτό συμβαίνει μετά από τον θρίαμβο της ταινίας του Μπονγκ Τζουν Χο στα βραβεία του Σωματείου Ηθοποιών όπου κέρδισε το βραβείο καλύτερου cast ensemble (καλύτερης ερμηνείας όλου του καστ), που για τους ηθοποιούς ισοδυναμεί περίπου με την καλύτερη ταινία της χρονιάς. Να σημειωθεί πως το κατόρθωμα της κορεάτικης ταινίας είναι πρωτοφανές για ξενόγλωσση ταινία στα χρονικά του Σωματείου Ηθοποιών (ήταν άλλωστε μόλις η δεύτερη στην ιστορία των βραβείων μετά το Η Ζωή είναι Ωραία του Ρ. Μπενίνι που έφτασε να προταθεί για το συνολικό καστ), πράγμα που ενισχύει ακόμη περισσότερο τη θέση των Παράσιτων στην οσκαρική κούρσα για την ταινία της χρονιάς. 

Επιπλέον δύο μέρες νωρίτερα η ταινία από τη Ν.Κορέα είχε διακριθεί και από το Σωματείο των μοντέρ κερδίζοντας το βραβείο καλύτερου μοντάζ για δραματική ταινία (ενώ το μοντάζ για κωμωδία πήγε στο Jo Jo Rabbit του Ταϊκά Γουαϊτίτι.  Με δεδομένο ότι το Κάποτε στο Χόλυγουντ του Ταραντίνο και το 1917 είναι εκτός μάχης σε αυτή την κατηγορία (στοιχείο που έχει τη βαρύτητα του για τα Όσκαρ) τα Παράσιτα (και δευτερεύοντος ο Τζότζο) κερδίζουν πόντους στην επικράτηση τους και για το Όσκαρ μοντάζ. 

Το Σωματείο των Μοντέρ δεν αποτελεί βέβαια ασφαλή οδοδείκτη γενικά και για την οσκαρική κούρσα καθώς τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει να διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες μεγάλες κατηγορίες. Έτσι μέσα στην τελευταία δεκαετία μόλις δύο φορές (2011 με το Artist και 2012 με το Argo) έχει συμφωνήσει με το μεγάλο νικητή των Όσκαρ. Η συμφωνία πάντως με τους Ηθοποιούς δείχνει πως η ταινία του Μπονγκ Τζουν Χο έχει τεράστιο ρεύμα. 

Σε ότι αφορά τις 4 ερμηνευτικές κατηγορίες και παρά τις μικρές διαφοροποιήσεις που τελικά σημειώθηκαν στις πεντάδες υποψηφίων μεταξύ SAG και τις αντίστοιχες των Όσκαρ, δεν αλλάξαν και τίποτα σε σχέση με όσα γνωρίζαμε και εκτιμούσαμε ως προς τα φαβορί. 

Ο Γιοάκιμ Φοίνιξ του Τζόκερ, ας πούμε, μετά την χτεσινοβραδινή νίκη του στα SAG δείχνει να είναι το ακλόνητο φαβορί στον Α΄ανδρικό ρόλο. Το ίδιο ισχύει και για την Ρενέ Ζελβέγκερ, η οποία στην αδιάφορη βιογραφία της Τζούντι Γκάρλαντ, σηκώνει ολόκληρη την ταινία στους ερμηνευτικούς ώμους της και αυτό της αναγνωρίζεται και από το σωματείο ηθοποιών που την τίμησαν με το βραβείο Ά γυναικείου ρόλου.

Ως ακλόνητο φαβορί για το Όσκαρ β γυναικείου (μετά και τον αποκλεισμό της Τζένιφερ Λόπεζ από την οσκαρική πεντάδα) θεωρείται η εκπληκτική Λώρα Ντερν, που δίνει μια απολαυστική ερμηνεία με βάθος, που ισορροπεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος. Σε ότι αφορά τον β ανδρικό ο Μπραντ Πιτ (που έκλεψε τις εντυπώσεις με την κοινή φωτογράφιση του με την επίσης νικήτρια στα τηλεοπτικά SAG Τζένιφερ Άνιστον και υποσχέθηκε ότι θα προσθέσει το βραβείο που κέρδισε χτες στο προφιλ του στο… Tinder) επίσης επιβεβαίωσε τα προγνωστικά και δείχνει επίσης το φαβορί της οσκαρικής αντίστοιχης κατηγορίας. Το αν υπάρχουν φυσικά αουτσάιντερ, που θα λειτουργήσουν σαν εναλλακτικές προτάσεις για τα ερμηνευτικά Όσκαρ, μένει να το δούμε τις επόμενες μέρες 

Αντίθετα το Σωματείο Παραγωγών, που επίσης έδωσε τα βραβεία του αυτό το σ/κ, πριμοδότησε το 1917 αναδεικνύοντας το ως ταινία της χρονιάς και επιβεβαιώνοντας πως το δράμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έχει προβάδισμα σε ότι αφορά τα μεγάλα βραβεία. Να πούμε πάντως πως το Σωματείο Παραγωγών συνήθως συμπίπτει σε ότι αφορά τις επιλογές του με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Πέρυσι λ.χ. ανέδειξαν το Πράσινο Βιβλίο του Πίτερ Φαρέλι ενώ το συνολικό σκορ ταύτισης PGA και Όσκαρ καλύτερης ταινίας μέσα στην τρέχουσα δεκαετία είναι 8/10 με το Όσκαρ να «φαλτσάρει» δύο φορές. Η μια ήταν το 2015 όταν οι Παραγωγοί είχαν ξεχωρίσει το Μεγάλο Σορτάρισμα ενώ το Όσκαρ καλύτερης ταινίας είχε πάρει το Spotlight ενώ το 2016 το PGA είχε πάει στο La La Land όμως το Moonlight είχε κάνει την επική ανατροπή στα Όσκαρ κερδίζοντας τον τίτλο της ταινίας της χρονιάς. Η αιτία της διαφοροποίησης είναι βέβαια τόσο ο πολυσυλλεκτικός και σύνθετος χαρακτήρας που έχουν τα Όσκαρ καθώς οι νικητές της χρονιάς αναδεικνύονται από ένα ευρύ εκλεκτορικό σώμα περισσότερων από 8000 άτομα από 14 διαφορετικά επαγγελματικά σωματεία και συντεχνίες. Επιπλέον οι ηθοποιοί, που έχουν αριθμητικά τη μεγαλύτερη συμμετοχή στη διαδικασία, σε κρίσιμες χρονιές επηρεάζουν τα αποτελέσματα με την ψήφο τους. 

Με δεδομένο ότι η ταινία του Σαμ Μέντες απουσίαζε από τα βραβεία του Σωματείου Ηθοποιών (δεν ήταν καν υποψήφια) μένει να δούμε πλέον τι θα ψηφίσουν στο σωματείο σκηνοθετών, σε μια εβδομάδα από τώρα για να καταλάβουμε αν η ταινία του Μέντες έχει πραγματική δυναμική ή αν όλοι θα υποκλιθούν στα Παράσιτα. 

Τέλος το Toy Story 4 κέρδισε επίσης στα δύο σωματεία (παραγωγών και μοντέρ) το αντίστοιχο βραβείο που αφορά σε ταινίες κινουμένων σχεδίων επιβεβαιώνοντας την δυναμική του ως φαβορί για το οσκαρικό animation της χρονιάς.  

Να σημειώσουμε επίσης πως η κούρσα μετά από αυτό το σ/κ δυσκολεύει η κατάσταση για τον Ιρλανδό, που δεν διακρίθηκε πουθενά και χάνει κάποια δυνατά χαρτιά, όπως πχ το μοντάζ, για το οποίο έτσι κι αλλιώς υπήρχε μεγάλη συζήτηση για τις επιλογές που είχε κάνει ο Σκορτσέζε ή στις κατηγορίες των ηθοποιών όπου χάνει και τον β ανδρικό και το cast ensemble. 

Μένει να δούμε αν θα καταφέρει να ανατρέψει το ρεύμα που υπάρχει υπέρ των Παράσιτων και του 1917 στο Σωματείο Σκηνοθετών – σημειώνοντας μια μεγάλη νίκη για τον Μάρτιν Σκορτσέζε – και φυσικά στο Σωματείο Σεναριογράφων.